Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрсенчен (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кок-сагыз бригадинче ӗҫленӗрен Фатиман вӑхӑта хирте ытти хӗрсенчен ытларах ирттерме тивет тата хӗр чӗри — хӗр чӗриех: ҫулахи вӑйӑран та юлас килмест.

Куҫарса пулӑш

XIX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Людмила, — чӗнет Ятман, — эс маттур хӗрача, хӗрсенчен пӗр бригада ту та, ав, ҫавӑнта инженер патне кай.

Куҫарса пулӑш

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Каланине ӗненмесӗр, хӗрсенчен тепӗр хут ыйтрӗ:

Куҫарса пулӑш

XXVII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Тем пек турткалансан та, Кӑтра Михала хӗрсенчен вӗҫерӗнеймерӗ, юлашкинчен вара, аптӑранӑ енне, пыратӑп тесе сӑмах пачӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫавӑнпа та патша хурал ҫар пикисене тӑлӑх хӗрсенчен суйласа илме тӑрӑшатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Кӑваркуҫ. Пурӑнӑҫ шӑпи // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Таврари кӑҫал качча кайнӑ е ҫураҫса хунӑ мӗн пур хӗрсенчен пухнӑ тата хӑш-пӗрисем хушса панӑ парнесене илессишӗн ҫынсем чӑм шыва ӳксе кӗрешрӗҫ, лаша пуррисем — хӑйсен лашипе, лаша ҫуккисем ҫын лашипе ут ячӗҫ.

Куҫарса пулӑш

13. Сӗрен хыҫҫӑн // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Хӗрсенчен чӑваш юррисем нумай ҫырса илчӗ, купӑс каласа, пӗрле савӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ку таранччен те хӗрсенчен вӑтанатчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Хусанта чух вӑл хӗрсенчен питӗ вӑтаннӑ, кунта ҫав туйӑм таҫта ҫухалнӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Чуп маларах, хӗрсенчен уйӑр ҫавна! — хушрӗ Сашша.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак сасӑ ушкӑнри хӗрсенчен пӗриншӗн тӗл пулма йыхӑракан паллӑ ахӑр, мӗншӗн тесен вӑл ыттисенчен уйрӑлчӗ, темиҫе хутчен ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса, васкамасӑр утса йывӑҫ ушкӑнӗ патнелле ҫывхарать, Стар вара шӑпах вӗсен хыҫӗнче тӑрать.

Девушка, для которой это было сигналом, условным криком свидания, выделилась из толпы и, оглянувшись несколько раз, медленными шагами подошла к группе деревьев, сзади которых стоял Стар.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Пӗр пурлӑхӑн сӗмсӗр-чурӑс еткерҫисем, куратӑр-и, тӗнчери чипертен те чипер хӗрсенчен чи селӗммине хирӗҫ кавар пуҫларӗҫ; вӑл вара мана, сире каламаллах, ҫамрӑклӑхӗн мӗн пур ҫулӑмӗпе юрататчӗ.

Жестокие наследники одного состояния строили, видите ли, козни против прелестнейшей из всех девушек в мире; а она, надо вам сказать, любила меня со всем пылом молодости.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Парне хӗрсенчен пулмалла.

Приз должен исходить от дам.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Рой, — асӑрханусӑррӑн чӗнчӗ Элли аппӑшне — унтан хӗрсенчен инҫех мар ларакан Галеран еннелле куҫне хӗссе тинкерчӗ, — ав ҫавӑ — ҫак килти апатпа наркӑмӑшланнӑскерсенчен пӗри.

— Рой, — неосторожно сказала Элли сестре, подмигивая в сторону Галерана, сидевшего неподалеку от девушек, — вот там один из отравившихся пищей дома сего.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Часах мана ҫак этем хӑй пурӑнакан килти хӗрсенчен пӗрине юратни ҫинчен каланине, ҫав кунах теприне те ҫавӑн ҫинченех каланине пӗлтерчӗҫ.

Скоро мне сказали, что он признался в любви одной из девушек, у которых жил, и, в тот же день, — другой.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ӑна хӑналакан хӗрсенчен пӗри — сӗтел патӗнче, тепри — ҫӑка ҫумне тайӑнса тӑнӑ, вӑл аллисене кӑкри ҫине хӗреслесе тытса, тем ҫинчен ӗмӗтленсе тусанлӑ, вӗри пӗлӗтелле пӑхса тӑратчӗ.

Прислуживая ему, одна девушка стояла у стола, другая — прислонилась к стволу липы, сложив руки на груди, мечтательно глядя в пыльное, жаркое небо.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Бетон хӗрсенчен пӗри, парашютли, Юли пек, тесе те калаҫатчӗҫ.

Говорили даже, что одна из бетонных девушек похожа на нее, Юльку, та, с парашютом.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Лю Гуй-лань ялти ытти хӗрсенчен, чи малтан, кивӗ япаланах типтерлӗ ҫӗлесе тӑхӑнма пултарнипе уйрӑлса тӑнӑ.

Лю Гуй-лань отличалась от других деревенских девушек прежде всего тем, что одежда ее была хотя и проста, но аккуратно сшита и тщательно заштопана.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл хӑй ҫине халиччен урӑхларах пӑхнӑ, хӑйне купец сословийӗнчен тухнӑ ахаль хӗрсенчен ҫӳллӗрех, лайӑхрах, тесе шутланӑ, мӗншӗн тесен, ун пек хӗрсен мӗнпур шухӑшӗ те — илемлӗ тум ҫинчен анчах, вӗсем ашшӗ-амӑшӗ шӑйлавӗ тӑрӑх ҫеҫ качча тухаҫҫӗ, сахалӑш ун пеккисенчен чӗре ирӗклӗхне парӑнать.

Она привыкла смотреть на себя как на что-то лучшее и высшее обыкновенной девушки купеческого сословия, которая думает только о нарядах и выходит замуж почти всегда по расчетам родителей, редко по свободному влечению сердца.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Федорка йӗркеллӗ пулма тӑрӑшнӑ, ытти хӗрсенчен пӑрӑнарах ҫӳренӗ: ӑна ашшӗ пур чухне лайӑх пурӑннине аса илни тытса пынӑ, ыттисем ун пек пурнӑҫ курман.

Федорка старалась быть порядочной, избегала других девушек: ее поддерживало воспоминание о том, что при отце было хорошо, а другие не видели такой жизни.

V // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех