Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Гнор йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑнчӗ; выртрӗ, аллисене пуҫӗ айне хурса ҫӳлелле пӑхма пикенчӗ.

Гнор посмотрел вокруг, лег, положил руки под голову и принялся смотреть вверх.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫакна шута хурса капитан пӗчӗк утрав ҫинче ҫынсем пурӑнаҫҫӗ тесе пӗтӗмлетет, анчах шлюпка ҫыран хӗрринче чарӑнсан ҫын пурӑннин йӗрне-мӗнне асӑрхамаҫҫӗ; ҫапах апат-ҫимӗҫ саппасӗ пуҫтармаллах-ҫке, ҫавӑнпах кунта пурӑнакансене шырамалла.

Рассчитывая в силу этого, что островок населен, капитан, — хотя и не заметил по прибытии шлюпки на берег следов жилья, — был, тем не менее, поставлен в необходимость возобновить запасы провизии и отправиться на розыски жителей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫапла вара Сигби чӗлхине кӑларса хурса, тӑрӑшса ҫырнӑ сӑмахсене вуласа тухрӗ.

И вот, сжав кулаки, прочел он то, что, высунув от усердия язык, писал Сигби.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вӑл куҫӗсене унталла-кунталла куҫаркаларӗ, унтан кӑшкӑрсах ячӗ: куҫ анлӑшне лекекен пур ҫӗрте те — ҫӳхе курӑк хушшинче — кубоксем, ҫӳхе мӑйлӑ вазӑсем, алтӑрсемпе куркасем тата фантастикӑлла савӑтсем лараҫҫӗ е айккӑн выртаҫҫӗ; вӗсен ылтӑн хӗлхемӗсем ҫӑлтӑр юхӑмӗлле сывлаҫҫӗ те йӑрлатаҫҫӗ тейӗн, вӗсен хушшинче пулӑсем кумаҫҫӗ, хура раксем йӑраланаҫҫӗ, улиткӑсем суккӑр мӑйракисене ҫӗкле-ҫӗкле ылтӑн япаласен хӗрринче шуса ҫӳреҫҫӗ, вӗсен айккисенче — курӑни-курӑнми хурса тухнӑн туйӑнакан чулсен тӗлӗнмелле эрешӗсем.

Он продолжал шарить глазами дальше и вскрикнул: везде, куда проникал взгляд, стояли или валялись на боку среди тонкой травы — кубки, тонкогорлые вазы, чаши и сосуды фантастической формы; золотые искры их, казалось, дышали и струились звездным потоком, меж ними сновали рыбы, переваливались черные раки, и улитки, подняв слепые рожки, ползали по их краям, осыпанным еле заметными в воде, выложенными прихотливым узором камнями.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Ленур сӗлкӗшшӗн хашлатрӗ те — пурте асӑрхарӗҫ: вӑл хытах начарланнӑ, шутсӑр ӗшенчӗк курӑнать, — ӗнси ҫине буйвол хурса ҫӗр миля утса тухнӑ тейӗн.

Ленур тяжело вздохнул — здесь все заметили, что он сильно похудел и выглядит таким усталым, как будто прошел с буйволом на плечах сто миль.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Ӑна хӑрушлӑх хӑвалать; пӗкӗрӗлсе, урисемпе тӗренленсе авӑсать, чылай хушӑ вӑй хурса ӗҫленӗрен чулланнӑ аллисенче кӗсменсем авӑнаҫҫӗ тейӗн.

Опасность пришпоривала его; согнувшись, упираясь ногами, Аян греб, и весла гнулись в его руках, окаменевших от продолжительного усилия.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл кӑштах вӑй хурса вулать, мӗншӗн тесен Пэдӑн шкул ҫулӗсем буксир вӗренне ҫыхнӑ хушӑра иртнӗ.

Он читал с некоторым усилием, ибо школьные годы Пэда протекали в завязывании буксирных узлов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Анчах та вилӗм, кунта пухӑннисене хул пуҫҫинчен пӗрре ҫеҫ мар ҫапнӑскер, халӗ те питех хумхантармасть: хӑйсене чараксӑр тыткалаҫҫӗ, харкашаҫҫӗ, саклат хурса тавлашаҫҫӗ — Пэдран ирччен шӑршӑ кӗме пуҫлать-и е ҫук-и?

Но смерть, столько раз хлопавшая по плечу всех присутствовавших, производила и теперь слабое впечатление: держались развязно, спорили, бились о заклад — пропахнет ли Пэд к утру или удержится.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Енчен те капитан чӑнах та ишсе кайрӗ тӗк — эпир ӑна патаксем ҫине хурса катер патне йӑтса ҫитеретпӗр.

Если же действительно капитан отчалил — мы его донесем на палках до катера.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Эпӗ ӑна хускатма хӑтланни усса килмерӗ, эпӗ вӑй хурса муталани ӑна уртарать ҫеҫ, вӑл усал сӑмахсене сирпӗтсе кӑларать; тӳпепе тамӑка, хупахҫӑсене, мана хирӗҫ тата нимӗнпе те айӑпа кӗмен «Тӑватӑ ҫиле» хирӗҫ, — ҫакскер мол патӗнче икӗ катерпа юнашар тӳлеккӗн тӗлӗрет пулин те.

Я тщетно пытался сдвинуть его, все мои усилия повели только к взрыву проклятий, направленных против неба, ада, трактирщиков, моей особы и ни в чем не повинной шхуны «Четыре ветра», мирно дремавшей у мола в соседстве двух катеров.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Унта Крапивин кӗркеленине шута хурса, вӑл Ольга Матвеевнӑпа калаҫса пӑхмашкӑн, ҫапла майпа мӗн те пулин пӗлмешкӗн ӑнтӑлчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Телегин хушаматлӑ вӑл, — кӑмӑлсӑрлана пуҫларӗ Калюков, хӑйпе ҫапла мӑнна хурса калаҫнине тӳсме пултарайманскер.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аттен аякри пӗр тӑванӗ патне хурса хӑвартӑм вара.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӑнах та, апатланнӑ май Сидор хӑй патне хӑш кунсенче килсен аванраххине, епле ҫӳремеллине (ӑна паян, Мӗтрипе килсе, Сӑпани хӑй те ӑнланчӗ-ха), вӑл килӗнче ҫук чухне хыпара, хут ҫине ҫырса, ӑҫта хурса хӑвармаллине тӗплӗн ӑнлантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Хамӑн чи хаяр тӑшман вырӑнне хурса шырӑп, пурӗпӗр тытӑп».

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗрре, хӑюлӑх ҫитерсе, пырса уртӑнӗччӗ те мӑйран, кӑвакарнӑ мӑйӑхлӑ тачкарах тутинчен чуптӑвӗччӗ ӑш каниччен, унтан, пуҫне унӑн сарлака кӑкӑрӗ ҫине хурса, тӑрӗччӗ те тӑрӗччӗ пӗр чӗнмесӗр, лӑпкӑн…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эпӗ ӑна, Сӑпани, хамӑн чи хаяр тӑшман вырӑнне хурса шырӑп, пурӗпӗр тытӑп».

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эпӗ ӑна, Сӑпани, хамӑн чи хаяр тӑшман вырӑнне хурса шырӑп, пурӗпӗр тытӑп.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Сӑпани ашшӗпе амӑшне, халӑх тӑшманӗ вырӑнне хурса, таҫта аякка ӑсатнӑ, халь пушали ӑнлантар ӑна Совет влаҫӗн тӑшманне тытасси коммунистӑн, чекистӑн тасаран та таса тивӗҫӗ тесе», — каллех кулчӗ аслӑраххи.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани тепӗр тӑм чӑмаккине те ҫӗклесе пӑрахса салатрӗ, кӑвакалӗсене ывӑс ҫине хурса, хӑмаран ҫапса тунӑ сӗтел пекки ҫине лартрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.