Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уххи (тĕпĕ: ухӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан-н-неҫӗм! — кӑшкӑрса ячӗ те хӗр тайӑлса-тайӑлса кайрӗ, аллинчи ҫӗмренӗ те, уххи те ҫӗре ӳкрӗҫ, анчах вӑл хӑй учӗ ҫинче тытӑнса тӑрайрӗ, каллӗ-маллӗ туртӑнса илчӗ те ун ӑмри ҫине выртрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑшал сасси // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Унӑн алли маттур, хӗҫӗ те, анкарӗ те ҫивчӗ, уххи те ҫирӗп, кӑвак ҫӗмрене нумай.

Куҫарса пулӑш

Кивӗ кӗрӗк ҫӗннине сыхлать // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ара, манӑн лаҫра кӑрал тем чухлех, хӗҫӗ те, анкарӗ те, уххи те пур.

Куҫарса пулӑш

Кивӗ кӗрӗк ҫӗннине сыхлать // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ҫыран хӗррипе шыв хӑяхӗпе шапа пӑтти ӳсет; шаларах ӳсекенни — ухӑ курӑкӗ, тепӗр тӗрлӗ ӑна шыв уххи теҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Уххи пысӑк, этем ҫӳллӗшех.

Лук большой, в рост человека.

Ухӑпа ухӑ йӗппи // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Чӑнах пирӗн Ако уххи ку! — илтӗнеҫҫӗ кӑшкӑрашнӑ сасӑсем.

Это действительно лук нашего Ако! — слышались восклицания.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫапла, ҫапла, Ако паттӑрӑн уххи ку!

Да, да, это лук богатыря Ако!

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Пирӗн Ако уххи!

— Лук нашего Ако!

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ако паттӑрӑн уххи! — сасартӑк кӑшкӑрчӗ те Кэргыль, нерпа тирӗнчен ҫӗленӗ шыв яман торбазисемпе тӳрех шыва кӗрсе кайрӗ.

Лук богатыря Ако!.. — громко выкрикнул Кэргыль и вошел в своих нерпичьих непромокаемых торбазах прямо в воду.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ако кукаҫин уххи ку!

Это лук дедушки Ако!

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Паттӑр Акон тӗлӗнмелле уххи ҫинчен илтмен-и эс?..

Ты не слыхал о чудесном луке богатыря Ако?..

Гоомо таврӑнчӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шаман маскисем нумай иккен унта, вӗҫен кайӑк чӗрнисемпе тискер кайӑксен асав шӑлӗсене ҫыха-ҫыха хунӑ, вӗҫен кайӑксен типӗтнӗ пуҫӗсем те пур, анчах Ако уххи вара ещӗкре тупӑнмарӗ.

Там оказалось несколько десятков шаманских масок, связки птичьих когтей, звериных клыков, высушенные птичьи головы, но лука дедушки Ако в ящике не было.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мэнгылю шаман кӗлетне тулашӗнчен тӗрӗслесе тухрӑм, кукаҫи уххи пурри-ҫуккине пӗлме пулать ӗнтӗ, ун кӗлетне ӑҫтан кӗмеллине пӗлетӗп, — терӗ вӑл Тома юлашкинчен.

В конце рассказа сообщил Тому, что он уже хорошо снаружи обследовал склад шамана Мэнгылю и знает, как в него проникнуть, чтобы проверить, нет ли там лука дедушки.

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Астӑватӑр-и тата, ман аттен уххи ҫинчен ҫынсем мӗн калаҫатчӗҫ?

А помните, что говорили люди о луке моего отца?

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ман аттен уххи валли шӑмӑран ункӑсем туса параканни вӑл.

— Это он для лука отца моего, Ако, кольца вырезал костяные.

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Унӑн уххи, чӑнах та, паттӑр уххи, винчестер пекех, инҫете перет, тӗл тивертет…

Лук у него и в самом деле богатырский, и стреляет его лук так далеко, так метко, словно винчестер…

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Апельсин йывӑҫҫинчен тунӑ унӑн хитре уххи тата хӳрине тӗк чикнӗ ҫӗмренӗсем те ахалех шкапра выртнӑ.

Ее красивый лук из апельсинового дерева и оперенные стрелы лежали без дела в шкафу.

XXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ман сӑввӑм вӑл амурлӑ-лирӑллӑ сунар уххи пек мар вӗҫсе ярӑнса иртӗ, нумизмат патне якалнӑ кив укҫа ҫитнӗ пек мар, сӳнсе хупланнӑ ҫӑлтӑрсен ҫути пек мар вӑл ҫитӗ.

Мой стих дойдёт, но он дойдёт не так, — не как стрела в амурно-лировой охоте, не как доходит к нумизмату стёршийся пятак и не как свет умерших звёзд доходит.

Пӗтӗм сасӑпа // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 3–11 с.

Станица тӗлӗнче Дон, сылтӑмалла пӑрӑннӑ евӗр, тутар уххи пӗкечийӗ пек кукӑрӑлса илет, унтан Базки ятлӑ хутор тӗлӗнче каллех мӑнаҫлӑн тӳрленет те, тӗл-тӗл сенкерӗн йӑлтӑртатса выртакан симӗсрех тӗслӗ шывне сылтӑм енчи тусен шур чуллӑ хысакӗсем ҫумӗпе те сулахай енчи сайра станицӑсем аяккипе кӑвак тинӗсе — Азов тинӗсне — ҫитех илсе каять.

Против станицы выгибается Дон кобаржиной татарского сагайдака, будто заворачивает вправо, и возле хутора Базки вновь величаво прямится, несет зеленоватые, просвечивающие голубизной воды мимо меловых отрогов правобережных гор, мимо сплошных с правой стороны хуторов, мимо редких с левой стороны станиц до моря, до синего Азовского.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Веҫех питӗ хӑвӑрт пулса иртрӗ: тӑшман уххи тӳпери ҫӗн уйӑх пек авӑнчӗ, ухӑ йӗппи шӑпах И стрелок карланки патнелле шӑхӑрса пычӗ.

В этот миг лук Фэн Мэна, растянувшись, стал круглым, как полная луна, и стрела, с быстротой метеора, свистя, понеслась к горлу охотника.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех