Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗпсӗрлӗхелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ манӑн, ӗҫ-пуҫ самантӗнчи пек, каҫхи сценӑпа чӗрӗ ҫыхӑну ҫук ӗнтӗ, черетлӗ кашни минут ҫӗнӗ хушӑ-анлӑш иле-иле килет; ку — пуйӑспа унӑн вӗҫӗнче ҫиҫкӗннӗ селӗм пейзаж евӗр; ҫак капӑрлӑх мӗнле курӑнса кайрӗ — ҫавӑнтах горизонталь тӗпсӗрлӗхелле вирхӗнсе ҫухалчӗ.

Теперь не было у меня уже той живой связи с ночной сценой, как в момент действия, и каждая следующая минута несла новое расстояние, — как между поездом и сверкнувшим в его конце прелестным пейзажем, летящим — едва возник — прочь, в горизонтальную бездну.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫамки ҫинчи кӑвак юн тымарӗ туртӑна-туртӑна чӗтренет — вӑл халӗ тӗпсӗрлӗхелле вӗҫет.

Синяя жила билась на его лбу, — он летел в пропасть.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Бакборт айӗнчен тата бушпритран ҫӳлерех тӗтреленсе курӑнакан парӑс, тинӗсӗн тилӗрчӗк вӑйӗпе тулнӑскер, хӑйӗн пӗтӗм капмарлӑхӗпе хум урлӑ каҫса тӳрленме, кайран вара тӗпсӗрлӗхелле тайӑлса карапа ҫӗнӗ хум катрамӗ ҫине ывӑтма хыҫалалла ӑнтӑлса карӑннӑ.

Паруса, туманно видимые из-за бакборта и выше бугшприта, полные неистовой силы шторма, валились всей громадой назад, чтобы, перейдя вал, выпрямиться, а затем, склоняясь над бездной, мчать судно к новым лавинам.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Карап мӗлки таткаланчӑк ҫырансем тӑрӑх, тимӗр тӑприн хӗлхемленекен ҫурӑкӗсемпе металл тӑрӑх, мӑк курӑкӗпе витӗннӗ хӗвел тайлӑмӗсем тӑрӑх вӗҫсе тӗтреллӗ тӗпсӗрлӗхелле ыткӑна-ыткӑна анать, алмаз пек ҫиҫекен пӑрлӑ тӑрӑсене, тӗкӗрле глетчерсене пӗлӗтлесе хуплать.

Тень от корабля летела внизу по рваным обрывам, искрящимся жилами руд и металлов, по крутым склонам, поросшим лишаями, срывалась в туманные пропасти, покрывала тучкой сверкающие, как алмазы, ледяные пики, зеркальные глетчеры.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗҫех акӑ тирӗк тӗпсӗрлӗхелле вӗҫекен шар пек курӑнма тытӑнчӗ.

И вот, чаша уже казалась шаром, улетающим в бездну.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех