Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ура айӗнче ҫутӑ тӗпренчӗксем сирпӗнни ҫеҫ курӑнса юлать.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

«Пирӗн ҫак сад кунсерен ӳссе аталаннишӗн эпӗ питӗ савӑнатӑп. Вӑл аслӑ ӑруран хамӑр тӗпренчӗксем валли хӑварнӑ тупра. «Туслӑх садне» ҫамрӑксем упраса хӑварасса тата ҫӗнӗ сывлӑш кӗртессе шанса тӑратӑп», — тет Анатолий Семенов.

Куҫарса пулӑш

Сад илемӗ чун-чӗрене тыткӑнлать // Артемий МЯСНИКОВ. http://kanashen.ru/2023/06/16/%d1%81%d0% ... %82%d1%8c/

Апла пулсан, пӗрин хыҫҫӑн тепри, темиҫен те кирлӗ вӗсем тӗпренчӗксем.

Куҫарса пулӑш

Ашшӗ-амӑшӗ йӗркеллӗ, ывӑл-хӗрӗ килӗшӳллӗ // Елена ТИМОФЕЕВА. http://alikovopress.ru/ashshe-amashe-jer ... hylle.html

Степан тӑрать те, турӑш кӗтессинелле туртӑнать; унта, виҫӗ кӗтеслӗ сентре ҫинче — краҫҫин тултарнӑ пушӑ бутылка, тата кӗленчесӗр лампа тӑраҫҫӗ; хуралса ларнӑ пӗчӗк турӑш хыҫӗнчен хаҫат татки туртса кӑларать те, ӑна куҫӗпе виҫсе пӑхса, пӗр ансӑр татӑк ҫурса илет, унтан хут татӑкӗ ҫине енчӗкӗнчен табак тӗпренчӗксем юхтарать, ӑна ҫавӑрса туртса ярать, вара, чыхӑнса ӳсӗрме пуҫлать те, Агриппинӑран: — Мӗн ҫӑмӑлпа килтӗн-ха? — тесе ыйтать.

Он, привстав, потянулся к божнице, где на треугольной полочке стояли: бутылка из-под керосина, лампа без пузыря, — достал из-за черного образка обрывок газеты, примерившись, оторвал узкий лоскуток, высыпал из кисета крошки табаку, свернул, закурил и, закашлявшись, сказал Агриппине: — С чем пришла?

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ну-ка, ҫӑварна кар-ха! — вара савӑнса кӑшкӑратчӗҫ: — хыпса янӑ татӑкне, ав шӑлӗсем хушшинче тӗпренчӗксем курӑнаҫҫӗ!

Ну-ка, открой рот! — и торжествующе кричали: — Сожрал привесок, вон крошки-то в зубах!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Акӑ, калӑпӑр, урусенче санӑн ҫӗтӗк-ҫатӑк пушмаксем, кӗпӳне — ҫулталӑк ҫуман, йӗммӳ — намӑс вырӑнна аран-аран виткелесе тӑрать, хырӑмра — кӗсьери пекех ҫӳп-ҫап та тӗпренчӗксем, ҫӗлӗкӳ вара лайӑхскер пултӑр, калӑпӑр — хӑнтӑр тирӗнчен ҫӗленӗ ҫӗлӗк!

— Вот, скажем, на ногах у тебя опорки, рубаха — год не стирана, штаны едва стыд прикрывают, в брюхе — как в кармане — сор да крошки, а шапка была бы хорошая, скажем — бобровая шапка!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Чулсем уйӑх ҫутипе тӗксӗм тӗпренчӗксем пек йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Камни поблескивали под луной тусклыми осколками.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ун сӗтелӗ ҫинчен тӗпренчӗксем пухас килмест манӑн.

Я не хочу крох с ее стола.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кайӑксем сӑхса ҫисе ярас пулсан, тӗпренчӗксем юлмалла пек…»

Если бы склевали птицы, были бы крошки…»

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лайӑхрах илем кӳме хӗл туса кӑтартма шутланӑ та макета ватӑпа сарса тухнӑ, вата ҫине кӗмӗл тӗпренчӗксем сапнӑ.

Для большей красоты решено было изобразить зиму— макет выложили ватой и посыпали блестками.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӗпренчӗксем ҫеҫ тӑрса юлсан, вӑл Сергей ҫумне, кивҫен пӗр пӗчӗк татӑк хӑпарту пар тесе ҫулӑхма пуҫланӑ.

Когда от мякиша у него оставались одни только крошки, он начинал приставать к Сергею и просить у него взаймы кусочек ситного.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Юрать… — старик урайне сапӑннӑ симӗс тӗпренчӗксем ҫине пӑхрӗ.

Ладно… — старик с сожалением посмотрел на рассыпавшиеся зеленоватые крупинки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑнасем кӑмака умне, стенасемпе ҫӑнӑх тӑкӑннӑ сӗтел ҫине хура тӗпренчӗксем пек ларса тулнӑ.

Мухи черной россыпью покрывали камель печки, стены, обсыпанный мукой стол.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Халӗ вӑл, ҫав Гитлер, — хӑйне хӑй асли вырӑнне хунӑ пекрех, пуринчен те ытларах пурӑннӑ ҫын пек, ҫӑварне тӗпренчӗксем ывӑткаласа, пуҫларӗ Умрихин, — халӗ вӑл тӳрех Мускав патнелле тӗллесе пырать.

— Теперь он, этот Гитлер, — с видом старшего, больше всех пожившего, заговорил Умрихин, издали кидая в рот крохи, — теперь он прямо на Москву метит!…

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куҫа ҫиекен тӗпренчӗксем ишӗлсе анса куҫа хупланӑ, ҫавӑнпа ҫынсем ҫурма тӗттӗмре хӑшӗ фанер татӑкӗсенчен, хӑшӗ хаҫатран тунӑ хӳтӗлекен козырексем туса ӗҫленӗ.

Люди работали в полумраке, устроив из обрезков фанеры, а то и просто из газет защитные козырьки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шыв ҫинчи ав ҫав кӗмӗл тӗслӗ тӗпренчӗксем те тен вӑлах… кам пӗлет?

И те серебряные пятна на воде, может, он же… кто знает?

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Халӗ ӗнтӗ тӗпренчӗксем кӑна мар пухрӗҫ, — ҫӑкӑра татӑкӗ-татӑкӗпе хӑварса, вӗсене тӗпретсе пачӗҫ.

Бросали уже не крошки, оставляли целые куски и нарочно крошили их.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Умра пӗр ӗмӗт, пӗр шухӑш - тӗпренчӗксем.

Куҫарса пулӑш

Кил вучахӗшӗн — ҫутӑ хӗлхем // Г.ИВАНОВА. Шӑмӑршӑ хыпарӗ, 2019.05.24