Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Садуров художиик еткерлӗхне пухас енӗпе комисси йӗркеленӗ-ха унта, пире те кӗртнӗ, — хуравларӗ Валери — Иксӗмӗрсӗр пуҫне кам тытӗ ҫак ӗҫе, кам вӗҫне ҫитерӗ?

Куҫарса пулӑш

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кама тытӗ?

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Васкас пулать, атту тем курӑн тата Илюха пирӗн ҫӑкӑра тытӗ те ҫисе ярӗ.

Нужно было спешить, а то Илюха, чего доброго, получит и съест наш хлеб.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Александр ҫапла шутланӑ: Наполеона ҫӗнтерес пулсан, ҫӗнтерекен герой вӑл, вырӑс патши пулӗ, поражени тӳсес пулсан, Кутузов ответ тытӗ, тенӗ.

Расчет Александра был прост, В случае победы над Наполеоном, героем победы будет он, русский царь, а в случае поражения ответит Кутузов.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Ҫӑтмахӑн сулхӑн садӗнче, тен, халӗ ҫӗр кӑмрӑк кӑларакансем патша вырӑнӗнче пулӗҫ, ҫӗр ҫинче патша пулса пурӑннӑскер, аллине шӑпӑр тытӗ, вӑл ҫилпе вӗҫсе ӳкнӗ ҫулҫӑсене тата эсир кашни кун ҫиекен канфет хучӗсене шӑлса тӑрӗ.

В прохладных садах рая, быть может, углекопы станут царями, а царь будет сметать метлой с дорожек сада опавшие листья и бумажки от конфет, которыми вы будете питаться каждый день.

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

«Мана ҫӑлаканни мана ӗнсерен ярса тытӗ те, мана хӑй килӗнчен кӑларса пӑрахӗ тесе шухӑшланӑччӗ ун чухне», тесе каласа панӑ вӑл каярахпа.

«Я так и думал, — рассказывал он потом, — что мой спаситель схватит меня за ворот и выбросит вон из дому».

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Апла пулсан, итлӗр мана: кам ӑна тивет, вӑл ман умра ответ тытӗ, — терӗ Сильвер.

Так слушайте: кто тронет его, будет иметь дело со мной.

XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пӗлет Юлия Александровна: макӑрӗ вӑл, ывӑлне хулпуҫҫинчен ҫатӑрла-ҫатӑрла тытӗ, ӑна-кӑна ӑнлантарса пама тӑрӑшӗ.

Юлия Александровна знает о себе, что она будет плакать, хватать за плечи, приводить доводы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ураран пӗррех ярса тытӗ те…

Еще схватит за ногу…

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

«Митрий, Митрий, эс ан ҫухӑр, — тенӗ ӑна Тит, — кун пек пустуй ан та лӑпӑртат; улпутӑн алли вӑрӑм, вӑл сана таҫта та ярса тытӗ, эсӗ луччӑ манпа пыр, атту аллусене ҫыхса хурӑпӑр, улпут приказӗ ҫапла пулнӑ».

«Митрий, Митрий, ты не горлань, — говорил ему Тит, — и такого вздора не ври; барина рука длинная, она тебя везде достанет, а ты лучше ступай со мной, а не то ведь и руки свяжем, на то барской приказ».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Анчах эпӗ пӗлетӗп йывӑҫа лартнӑ хыҫҫӑнах шӑварас пулать, унтан тата атте йӳҫӗ грушӑна сыпма шухӑш тытӗ те, каллех мана ҫивӗч ҫӗҫӗпе касса илнӗ авӑрсене тытса тӑма хушӗ, унтан каллех…

Но я знал, что за посадкой идет поливка, а потом отец вздумает прививать дикие груши и заставит меня держать срезанные острым ножом черенки, а потом…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тепӗр минутранах вӑл Маковее ҫӗр ҫумне лапчӑтса лартӗ, купаланӑ тӑпра урлӑ каҫса кайӗ те, аманнисене лӳчӗркесе, тӳрех ялав йӑтнисем патнелле ҫул тытӗ.

Еще минута, — и он приплюснет Маковея к земле, перевалится через насыпь и, перемалывая раненых, пойдет прямо на знаменосцев.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл тытӗ те…

Поймает…

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ыттисемшӗн ман умра Рогов ответ тытӗ, Смирновшӑн — эсӗ.

За остальных мне ответит Рогов, за Смирнова — вы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Участок ытти участоксемпе танлашӗ, Ефимов вара хӑйне герой пек тытӗ, пурне те эпӗ турӑм тесе мухтанма тытӑнӗ!

Участок выровняется, и Ефимов почувствует себя героем, возомнит, что это он, Ефимов, вертит земной шар вокруг оси!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Никам ҫук чухне вӑл хӑйне уҫҫӑнрах тытӗ.

Без меня он будет вести себя откровеннее.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пулма та пултарать, ҫак офицер, чапа тухас тесе е хӑй кӑмӑлне йӑпатас тесе, сирӗн умӑрта кӑштах персе пӑхма шут тытӗ.

Даже очень может быть, что морской офицер, из тщеславия или просто так, чтобы доставить себе удовольствие, захочет при вас пострелять немного.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Халь тинех ӗнтӗ ҫак пысӑк ача ҫулта хӑйне лӑпкӑ тытӗ тесе шанма май пулчӗ, мӗншӗн тесен вӑл, ваттисем каларӑш, хӑй сӑмсинчен мала курмарӗ.

Теперь можно было надеяться, что этот большой ребенок будет в пути вести себя смирно, ибо он не видел, как говорится, дальше своего носа.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫамрӑк капитан паллӑ парсанах, Геркулес кока ҫухавинчен ярса тытӗ те трюма ҫӗклесе кайӗ.

По первому знаку молодого капитана Геркулес схватил бы кока за шиворот и отнес бы его в трюм.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хырӑмламас пӳлмисене йӑтӑнса анас пек тырӑ тултарӗ, ҫӳлтен, ҫӳлтен тултарӗ вӑл, анлӑ витисенче кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе выльӑх тытӗ!

И наполнить сусеки отборным зерном, до самого верху, а в просторные конюшни он загонит целое стадо всякой живности?!

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех