Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӳрт умӗнчи пӗчӗк пахчан решетке карти ҫумӗнче кӑвакпа сӑрланӑ типтерлӗ сак пур, ҫавӑн ҫине лак! ларчӗ Таранов, хӑй чӗрне хури чухлӗ те айӑплӑ маррине туяканскер, тӗлӗннипе кулса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

«Перцовка ма ӗҫрӗм-ши паҫӑр?» — пӑшӑрханать вӑл, хӑйне самаях ӗшенчӗклӗн туяканскер.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Ҫара пуҫӑн, хӑйӗн хыҫӗнче вӗҫӗмсӗр чӗмсӗр чӗнӳ туяканскер — Стомадор ҫӗрлехи пушӑлӑхра йӗри-тавра пӑхкалать.

С обнаженной головой, чувствуя все время безмолвный призыв сзади себя, Стомадор оглядывался в ночной пустоте.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ытла та кӑмӑллӑ сан-питлӗ Юрий, хӑйне килӗнче пӗччен тӑратса хӑварнӑшӑн савӑннӑ пек туяканскер, арӑмӗпе хӗрачи ҫине пӑхса, ӑшшӑн кулать.

Юрий с необычайно довольным лицом, точно его осчастливили, оставив одного дома, улыбаясь, глядел на жену и дочку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.