Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗррехинче, питӗ вӑйлӑ ӗҫкӗ-ҫикӗ пулнӑ хыҫҫӑн, Лодка кӑнтӑрла ҫитсен тин вӑранчӗ, ҫурма чирлӗ, ҫилленчӗк хӑй: унӑн кӑкарӗ хӗртет иккен, типшӗрсе кайнӑ ӳт-тирне тутӑк ҫисе шӑтарнӑн туйӑнать тата куҫӗсем ыратаҫҫӗ.

Однажды, после сильного кутежа, Лодка проснулась в полдень полубольная и злая: мучила изжога, сухую кожу точно ржавчина ела, и глазам было больно.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.