Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Вӑл ҫав каҫ Хӗрлӗ площадьре, тирпейлӗн пӗркенӗ Ленин мавзолейӗ умӗнче, манпа Игоре каланӑ сӑмахсене эпе кайран та чылайччен аса илсе, ӑсласа ҫӳрерӗм.

Куҫарса пулӑш

14 сыпӑк // .

Сӗтелӗн тепӗр вӗҫӗнче — Игорь, вӑл сӗтел ҫинче ӳпӗнсе, чей ӗҫет, ҫак сӑмахсене илтсен, вӑл ашшӗ ҫине хӗмленсе кайнӑ куҫӗсене ҫӗклерӗ.

Куҫарса пулӑш

14 сыпӑк // .

Эпӗ ҫак кӗнекере Александр Дмитриевичран хӑйӗнчен пӗрре кӑна мар илтнӗ сӑмахсене те тупрӑм:

Куҫарса пулӑш

13 сыпӑк // .

Ывӑҫи-ывӑҫипе типӗтнӗ хӗнелҫаврӑнӑш салатать, акӑш-макӑш хыпарсем пӗлтерет, тин ҫеҫ тухнӑ ҫӗнӗ сӑмахсене татти-сыпписӗр акать: «точно», «порядочек», «культурненько».

Куҫарса пулӑш

9 сыпӑк // .

Ку сӑмахсене каласан эпӗ хамӑр картишӗн решеткисене ярса тытрӑм, вӑл сӑмахсене Сталин йывӑр хурлӑхпа каларӗ, чӑнлӑх ҫинчен тус-йыша анчах ҫапла куҫкӗрет калаҫҫӗ, пире те вӑл ун ҫинчен ним пытармасӑр пӗлтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 сыпӑк // .

Катя Ваточкина хӑватлӑ сӑмахсене юратать: «Шӑрӑх — акӑш та макӑш», «Кӑмӑл — сӗм-сӗмекке», «Ӗҫ вӗҫӗ-хӗррисӗр», «Ӗҫлетпӗр — калама намӑс» тата та ҫавӑн пек сӑмахсем ун чӗлхи ҫинчен вӗҫсе кӑна тӑраҫҫӗ.

Катя Ваточкина вообще любила выражаться очень энергично: «Жара — смерть», «Настроение — мрак», «Дел накопилось — чистое безумие», «А работа идет — сплошной позор…»

7 сыпӑк // .

Ҫак сӑмахсене пула тӑнне ҫухатнӑ анне мӗскӗнӗн ларать, шанчӑкне ҫухатнӑ ҫын пек, мӗн калӑн — ҫавӑнпа килӗшет.

А бедная, совсем уже им заговоренная мама сидела вся обмякшая и неуверенно соглашалась:

7 сыпӑк // .

Эпӗ шултӑра саспаллисемпе ҫырнӑ ҫакӑ сӑмахсене вуларӑм:

На бумажке было крупно выведено:

4 сыпӑк // .

Туяннӑ чухне япала ярлӑкӗ ҫинче кӑтартнӑ сӑмахсене хӑш-пӗр чухне ӑнланмастӑп.

Куҫарса пулӑш

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Ачанни пек селӗпрех чӗлхепе вӑл Менделеевӑн паллӑ сӑмахӗсене вуласа пачӗ, ҫав сӑмахсене эп теплерен чи малтан атте хучӗсем хушшинче курсаттӑм: «Цусимӑра мӗн чухлӗ ҫухатнин вуннӑмӗш пайне те пулин полюс патне ҫитес ӗҫе панӑ пулсан, пирӗн эскадра Нимӗҫ тинӗсне те Цусимӑна кӗмесӗрех Владивостока ҫитнӗ пулӗччӗ…»

И, по-детски картавя, он прочёл известные слова Менделеева, которые я, между прочим, встретила впервые где-то в бумагах отца: «Если бы хоть десятая доля того, что мы потеряли при Цусиме, была затрачена на достижение полюса, эскадра наша, вероятно, прошла бы во Владивосток, минуя и Немецкое море, и Цусиму…»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Ч. манпа калаҫнӑ чух пӗррехинче «ҫурҫӗрпе чирлес» тенӗ сӑмаха асӑнчӗ, ҫак сӑмахсене эпӗ халӗ ҫеҫ, Саньӑна экспедицие хатӗрлеме пулӑшнӑ май ҫеҫ, ӑнланса илтӗм.

В одном разговоре со мной Ч. употребил выражение «заболеть Севером», и только теперь, помогая Сане снаряжать поисковую партию, я вполне поняла его выражение.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Пурте йӗркеллех, эпӗ каҫхине Валька патӗнче илтнӗ сӑмахсене те асӑнмастӑп.

Всё в порядке — и я не думал больше о том, что накануне ночью услышал от Вали.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // .

Эпӗ, ҫак сӑмахсене пит лӑпкӑ каларӑм пулин те, вӑл тӗттӗмре те ман ҫине пӑхасшӑн пулчӗ курӑнать.

Кажется, он хотел рассмотреть меня в темноте, хотя я сказал это совершенно спокойно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // .

Татаринов капитан историйӗ пирки Анна Степановна эпир кӗтмен-туман сӑмахсене каларӗ.

К истории капитана Татаринова Анна Степановна подошла с неожиданной стороны.

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Хӑш-хаш чухне вӑл хӑрах куҫне хӗссе пӑхса, эпӗ ҫав ырханкка хура ача, шалпар йӗм тӑхӑннӑ, тахҫан ӗлӗк «чӑх, йӗнерчӗк, ешчӗк» сӑмахсене калакан ача иккенне ӗненмен пек пулатчӗ.

Он даже иногда прищуривал один глаз, как будто всё-таки не совсем доверял, что я — тот самый худенький чёрный мальчик в больших штанах, который когда-то твердил: «кура, седло, ящик».

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Малтан вӑл сӑмахсене тата-тата кӑна каларӗ, унтан лӑпланма пуҫларӗ: «Хамӑр пӗрле кӗрешнӗ, пӗрле ӗҫленӗ, пурӑннӑ юлташсемпе сывпуллашма питӗ те йывӑр.

Он заговорил сперва отрывисто, потом всё более спокойно: «Нам всем тяжело провожать друзей, с которыми мы сжились за два года нашей борьбы и работы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // .

Малалла вара хӑшпӗр сӑмахсене ҫырма пуҫланӑ та ҫырса пӗтереймен, пӑрахса хӑварнӑ.

Дальше шли начатые и брошенные слова.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Ҫав таҫтан аякран ҫавӑрттарса каланӑ сӑмахсене пула пуҫӑм ҫаврӑнма пуҫлать манӑн.

Длинными, круглыми словами, от которых начинает кружиться голова.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Эсир ҫав ҫырусем тӑрӑх экспедици пӗтнӗшӗн Фон-Вышимирский айӑплӑ тесе кӑтартма шутлатӑр иккен, вилнӗ тӗлӗшпе вара (эпӗ ку сӑмахсене ҫӑтса ятӑм)… ыттисемшӗн те эпӗ айӑплӑ пулать.

посредством которых вы хотите доказать, что в гибели экспедиции виноват какой-то фон Вышимирский, а в смерти (я проглотил это слово) … во всем остальном — я.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

«Наркӑмӑш ӗҫнӗ пулас вӑл», тенӗ самантран вара вӑхӑт сисӗнми хӑвӑртлӑхпа улшӑнма пуҫларӗ, ҫак сӑмахсене вара эпӗ хам ӑшӑмра кӑна темиҫе хутчен те каларӑм.

С той минуты, как я услышал: «Мне кажется, она отравилась», — все стало меняться быстрее, чем это можно было заметить, и эти слова время от времени страшно повторялись где-то в глубине души.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // .