Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сулкалать (тĕпĕ: сулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аҫи амине ҫӑмарта тума алӑк патне ҫитичченех ӑсатса ярать, вӑл тухасса кӗтет, тухсан вара, ҫуначӗсемпе савӑнӑҫлӑн сулкалать, ташлать…

Куҫарса пулӑш

Хур – усӑллӑ, тупӑшлӑ шыв кайӑкӗ // Гулия Фаизова, Раниля Алиуллова. http://chuprale-online.ru/news/tp-khypar ... -syv-kaiak

Анчах, тӗрӗссипе, вӑл ещӗк ҫине тӑнӑ та аллисемпе сулкалать ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

13. Павликӑн вӗҫес килет // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Ахӑртнех, Надя театрта мӗн пулса иртнине каласа парать: савӑнӑҫлӑ вӑл, аллисене хыттӑн сулкалать, хӑйӗн савӑнӑҫӗпе ыттисене те савӑнтарать.

Куҫарса пулӑш

IV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Вӑл аллинчи шап-шурӑ тутӑра пӑртак уҫӑ варкӑш пултӑр тесе пӗрмаях пит-куҫӗ умӗнче сулкалать.

Куҫарса пулӑш

II // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 22-29 с.

Виктор тӑпах чарӑнса тӑрать, кӑтра пуҫӗпе сулкалать.

Виктор останавливается, встряхивает кудрявым чубом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хӑй кӗлеткине вӑл парнеленӗ алшӑллисемпе пулемет лентисем пек хӗресленӗ, икӗ аллинче — икӗ тутӑр ҫыххи, вӗсемпе шӑна хӑваланӑ евӗр урлӑ та пирлӗ сулкалать, ял-йыш енне пуҫне тая-тая юрлать.

Куҫарса пулӑш

I // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 67–78 с.

Эп пулсан ӗнтӗ…» — тесе пуҫне сулкалать Чӑлах Эрнюк.

Окажись я на твоем месте… — удивленно качая головой, перебил рассказчика Эрнюк.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑнах та, Липа тем кӑшкӑрать, вӑл пуҫри хӗрлӗ тутӑрне сӳсе илнӗ те унпа енчен-енне сулкалать.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Питӗ кичем те тунсӑх иккен чӑваш юррисем, — пуҫне сулкалать бакшей Бозек хӑйӗн ҫине ӑшӑ тумтир ытларах купалама тӑрӑшса.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӳлӗм хуҫи вӑхӑт-вӑхӑтӑн пуҫне сулкалать, Хейль васкаса темӗн евитлет, аллисем паҫӑрхи пекех кӗсйинче; пуплевӗн сӗмӗпе — вӑл ҫине тӑрсах ӳкӗтленине палӑртаятӑн.

Хозяин комнаты время от времени кивал головой; Хейль говорил быстро, не вынимая рук из карманов; по тону его можно было судить, что он настойчиво убеждает.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Генникер шлепкине хывмарӗ, саламатне вӗчӗрхенчӗклӗн сулкалать, ӑна хӑйӗн туйӑм-сисӗмне евитлемешкӗн чӑрмантарас тӑк мана ҫапма та хатӗрччӗ-и…

Геникер не снял шляпы, нервно размахивал хлыстом, готовый, кажется, ударить меня, если я помешаю ему выражать свои ощущения.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Кӗпӗрленнӗ ҫынсен хушшинчен иртнӗ чух аллисемпе шыврилле ҫӑмӑллӑн сулкалать.

Проходя сквозь толпу, он просто разводил руками, как по воде.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Хутран-ситрен вӑл, ашшӗн кивӗ йӗмне ҫыхса янӑ вӑрӑм шучча ҫӗклесе, хӑй пуҫӗ ҫийӗнче сулкалать.

Изредка он поднимал длинный шест, на котором развевались рваные отцовские штаны с вывернутыми карманами, и размахивал шестом над головой.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан ҫырӑва, сывлӑшра шурӑ ялава сулкаланӑ пек, сулкалать.

И размахивает письмом в воздухе как белым флагом.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл, савӑнӑҫлӑн сывпуллашса, ҫемҫе ывӑҫ тупанӗпе сулкалать.

Он улыбался и махал прощально и приветственно пухлой ладошкой.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пуҫне сулкалать, йывӑррӑн сывлать.

Он встряхивал головой и дышал неровно.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Мардохай аллисемпе сулкалать, итлесе тӑрать, унтан ыттисене пӳлсе сӑмах калать, час-часах айккинелле сурать, кӗске сӑхманӗн аркине сирсе аллине кӗсйине чиксе ярать те унтан темле вылямалли шакӑрчак пек япаласем кӑларать.

Мардохай размахивал руками, слушал, перебивал речь, часто плевал на сторону и, подымая фалды полукафтанья, засовывал в карман руку и вынимал какие-то побрякушки,

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл тӗрлӗрен тӗслӗ лентӑсемпе илемлетнӗ пушине сулкалать, лашисене ятлаҫкаласа илет.

Он лихо щелкал увешанным разноцветными лентами бичом и покрикивал на лошадей.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл пуҫне сулкалать, унӑн ҫинчен шыв юхать.

Она жмурилась, фыркала; с неё текла вода.

Пицци-водолаз // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Унпа юнашарах тӑраниччен ҫинӗ Беби тӑрать: вӑл мӗнле май килнӗ ҫапла аппаланать, пӗр ытам утӑ илет те ӑна ҫӑварне чикет, анчах ӑна ҫийӗнчех калле кӑларать, хӑйӗн хобочӗпе сулкалать.

А рядом Бэби, наевшись досыта, развлекался как мог: то положит клок сена в рот, то вынет, повертит во все стороны.

«Карлик» // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех