Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗркунхине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗркунхине, ав, Вальӑпа Вероника харкашса кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XXIX сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

«Авланса ярас мар-ши пӗрех хут», — тесе те шухӑшларӗ-ха пӗркунхине.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

— Мӗн, пӗркунхине мантӑн-им? — ҫилли тула пуҫларӗ Сахарӑн.

Куҫарса пулӑш

Тарье хаярланма пуҫлать // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пӗркунхине мана старик: «эс илтнӗ-и ҫак, вӑрҫӑ пӗтнӗ вӗт!» — тет.

Куҫарса пулӑш

XXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пӗркунхине, февралӗн тӑххӑрмӗшӗнче, ҫак вӑйӑ вӑхӑтӗнче тӗлӗнмелле мыскара пулса иртрӗ.

Эта игра послужила причиной происшествия, необычайного и неожиданного, случилось это утром 9 февраля.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Акӑ пӗрчӗ авӑна пуҫларӗ, ӗнтӗ пӗр-пӗр ялти ҫӑмӑл алӑллӑ ҫын ҫурла тытса ыран-паян ыраш пуссине тухасса кӗтес вӑхӑт ҫывхарчӗ — шӑпах ҫаван пек чух, пӗркунхине, кӑнтӑрла сулӑнаспа, чӑтма ҫук хӗвел пӗҫертсе ячӗ, вӑрман тӗлӗнчи тӗттӗм пӗлӗт сасартӑк купчеме тытӑнчӗ.

Вот уже начали склоняться под тяжестью колосья, и не сегодня-завтра с чьей- то легкой руки выйдут в поле жнецы с серпами, в один из таких дней ближе к обеду вдруг нещадно запалило солнце, а над лесом стали сгущаться тяжелые темные облака.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей те чее, вӑл пӗркунхине Туктар хӑйсем патне пурӑнмаллипех куҫтӑр тесе те асӑнтарнӑччӗ.

Этот хитрюга Элендей не прочь его забрать и насовсем, недавно намекал, мол, пусть Тухтар к нему жить переходит.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лушка, Нагульнов арӑмӗ, Давыдовпа яланах кӑмӑллӑ, ҫапах та, ҫакна пӑхмасӑрах, Давыдов, пӗркунхине, ӑнсӑртран Макарпа калаҫнӑ чухне, Макар ӑна хӑйӗн арӑмӗ Тимофей Рванӑйпа пурӑнни ҫинчен каласа панӑ хыҫҫӑн, ҫав хӗрарӑм ҫине сиввӗн пӑхма пуҫларӗ, вӗсем патӗнче унӑн вӑхӑтлӑха пулин те пурӑнас килми пулчӗ, Ирсенче Давыдов, калаҫӑва хутшӑнмасӑр, час-часах Лушка ҫине куҫ хӳрипе пӑхкаласа илет.

Лушка, жена Нагульнова, была с Давыдовым неизменно приветлива, но, несмотря на это, он после того случайного разговора с Макаром, когда тот открыл ему, что жена живет с Тимофеем Рваным, относился к ней с плохо скрываемой неприязнью, тяготился своим временным пребыванием у них, по утрам Давыдов, не вступая в разговор, часто искоса посматривал на Лушку.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗркунхине Вернер хӗрарӑмсене: «Тасс хӑйӗн «Ирӗке тухнӑ Иерусалимра» каласа панӑ тухатмӑшланӑ вӑрманпа танлаштарнӑччӗ.

Кстати: Вернер намедни сравнил женщин с заколдованным лесом, о котором рассказывает Тасс в своем «Освобожденном Ерусалиме».

Июнӗн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех