Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑрахиччен (тĕпĕ: пӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Актриса выляма пӑрахиччен ун патӗнче пурӑнма Крюковӑна питӗ лайӑх пулнӑ: актриса питӗ сӑпай хӗрарӑм пулнӑ.

Пока актриса оставалась на сцене, Крюковой было очень хорошо жить у ней: актриса была женщина деликатная.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗлместӗп эпӗ, — ӗнер ирхине, вырӑн ҫинчен тӑнӑ чухне, манӑн сире юратса пӑрахас килнине пӗлмен вӗт эпӗ; сире юратса пӑрахиччен темиҫе сехет маларах юратса пӑрахасса пӗлменччӗ, сире юратса пӑрахсан, хама хам мӗнле туясса та пӗлменччӗ.

Я не знаю, — ведь я вчера поутру, когда вставала, не знала, что мне захочется полюбить вас; за несколько часов до того, как полюбила вас, не знала, что полюблю, и не знала, как это я буду чувствовать, когда полюблю вас.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аялти йӗммине пӑрахиччен тӑхтама унӑн чӑтӑмӗ ҫитеймерӗ, ҫавӑнпа вӑл, сӑхсӑхса илчӗ те, тӗксӗм те ырхан аллисемпе хӑлаҫланкаласа, аялти йӗммипех шыва кӗрсе кайрӗ…

Сбросить порты нехватает у него терпения, и он, перекрестясь, балансируя худыми, темными руками, лезет в портах в воду…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

22. Ҫӳлхуҫа, хӑвӑн Турру, ҫав халӑхсене сан умӑнтан пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хӑваласа ярӗ; [ҫӗр пушанса ан юлтӑр тесе,] хӑвна хирӗҫ тискер кайӑксем ӗрчесе ан кайччӑр тесе, тӑшманусене санӑн часах пӗтерсе тӑкмалла мар; 23. Ҫӳлхуҫа, хӑвӑн Турру, ҫав халӑхсене санӑн аллуна парӗ те вӗсене сехӗрлентерсе пӑрахӗ, вӗсем ҫапла вилсе пӗтӗҫ; 24. Вӑл вӗсен патшисене те санӑн аллуна парӗ, эсӗ вара ҫӗр ҫинче вӗсен ячӗсене те хӑвармӑн: вӗсене тӗпӗ-йӗрӗпе пӗтерсе пӑрахиччен никам та сана хирӗҫ тӑраймӗ.

22. И будет Господь, Бог твой, изгонять пред тобою народы сии мало-помалу; не можешь ты истребить их скоро, чтобы [земля не сделалась пуста и] не умножились против тебя полевые звери; 23. но предаст их тебе Господь, Бог твой, и приведет их в великое смятение, так что они погибнут; 24. и предаст царей их в руки твои, и ты истребишь имя их из поднебесной: не устоит никто против тебя, доколе не искоренишь их.

Аст 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех