Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Юмӑҫ Платуна хӑйне асамласа пӑрахассӑн туйӑнчӗ, апла пулин те, тухса тарма вӑй-хӑват ҫитереймерӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн вӗсем пароходӑн тимӗрпе витнӗ аяккисене ҫапса салатса пӑрахассӑн туйӑнать.

Временами казалось, что вот-вот они разобьют обитые железом борта парохода.

Тинӗс // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Ула Тимӗр асӑрхарӗ: Полинапа пӗр класрах, анчах вӑтам вӗреннӗ, усӑк хулпуҫҫиллӗ, вӗшле сӑмсаллӑ, урлӑ хӑлхаллӑ, чавка ҫӑмарти питлӗ, йӑкӑс тумланнӑ янкӑс каччӑ, райпотребсоюз председателӗн ывӑлӗ, Вертихвостов хушаматлӑскер, Полинана тӗлме-тӗл лараканскер, хӗре куҫӗпе ҫакӑнтах салтӑнтарассӑн, лутӑркаса пӑрахассӑн пекех ҫисе ларать.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Тӗл килсен, мана та вӑл ҫапса пӑрахассӑн туйӑнать.

Куҫарса пулӑш

Чиркӳ тума пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Вӑранса кайсан тӑна ҫухатнӑ самант кӗске пулнӑн, сивӗ мана хӑвӑртрах сиксе тӑма хистетӗр тесе шкипер манран курткӑна хывса пӑрахассӑн туйӑнчӗ.

Казалось мне, когда я очнулся, что момент потери сознания был краток, и шкипер немедленно стащит с меня куртку, чтоб холод заставил быстрее вскочить.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫтаппан ӑна халь-халь лапчӑтса пӑрахассӑн хӗсет.

Степан налег на него, того и гляди сейчас раздавит.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вилес пек хӑраса, амӑшӗ куҫ хӳрипе енчен енне пӑхкаласа пычӗ, ӑна кӗҫ-вӗҫ ӑҫтан та пулин кӗтесрен полицейскисем чупса тухассӑн, Иванӑн ҫыхнӑ пуҫне курса, ӑна ҫавӑнтах тытса ҫапса пӑрахассӑн туйӑнчӗ.

Замирая от страха, она исподлобья смотрела по сторонам, ей казалось, что вот откуда-нибудь из-за угла выбегут полицейские, увидят завязанную голову Ивана, схватят его и убьют.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл пур, вут пек куҫӗсемпе мӑкӑль пӑхать те, кӗҫ-вӗҫ ҫыртса-тулласа пӑрахассӑн туйӑнать.

Косит огненным глазом, нечистая сила, того гляди укусит.

Суд килет!.. // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Татьяна тимлӗн итлерӗ, ҫӗрулми купаларӗ те Аршинцева каланӑ чухне те сапӑпа ҫав тери тӑрӑшса ӗҫленинчен тӗлӗнчӗ: унӑн пӗтӗм кӗрнеклӗ пӳ-сийӗнче, кушӑркаса хуралнӑ аллисенче, ҫирӗппӗн тӗреленсе тӑракан тӗреклӗ урисенче ахаль вӑй ҫеҫ мар, калама ҫук пысӑк вӑй пурри сисӗнчӗ; унӑн сапа тӑршшине ҫӗр мар, юман тивсен, вӑл ӑна та тымарӗпех касса пӑрахассӑн туйӑнчӗ.

Татьяна слушала внимательно, окучивала картофель и дивилась тому, с каким старанием во время разговора Аршинцева орудовала сапочкой: во всей ее могучей фигуре, в загорелых до черноты руках с огрубелыми пальцами, в крепких и твердо стоявших ногах чувствовалась не просто сила, а силища.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.