Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Участока илсе кайса темӗнле чаплӑ йышши тулӑ кӑтартма пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

19-мӗш сыпӑк // .

Пӗррехинче Санькӑпа Петька Апла-Капла Степӑна тӗл пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

11-мӗш сыпӑк // .

Санькан аллисем пӑрланса кайрӗҫ, вӑл сехри хӑпас патне ҫитнипе аяккинелле пӑхрӗ, унӑн куҫӗсем Тимка куҫӗсемпе тӗл пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

10-мӗш сыпӑк // .

Анчах шкул ачисем укӑлчара час-часах чарӑна-чарӑна тӑракан пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

9-мӗш сыпӑк // .

Машӑпа Федя пуринчен те телейлӗ пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

8-мӗш сыпӑк // .

Ҫав тери лайӑх помидорсем туса палӑрнӑ Зина Колесова, Алеша Семушкин тата пилӗк ҫын Векшина пулӑшма пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

8-мӗш сыпӑк // .

Ҫакӑнтан вара арҫын ачасем Машӑна тивмерӗҫ, ӑна хӑйсенчен уйӑрса яма хӑракан пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

5-мӗш сыпӑк // .

Выборг Енче те нумай улшӑнусем пулчӗҫ: Пшеницына ҫурчӗ ларакан урамра дачӑсем туса лартрӗҫ, вӗсем хушшинче вӑрӑм чул ҫурт, хысна ҫурчӗ йӑтӑнса ларать, ун урлӑ Пшеницына ҫурчӗн чӳречисем ҫине хаваслӑ хӗвел ҫути ӳкеймест.

Многое переменилось и на Выборгской стороне: пустая улица, ведущая к дому Пшеницыной, обстроилась дачами, между которыми возвышалось длинное, каменное, казенное здание, мешавшее солнечным лучам весело бить в стекла мирного приюта лени и спокойствия.

X сыпӑк // .

Шӑп пулчӗҫ.

Последовало молчание.

IX сыпӑк // .

Иккӗшӗ те пӗр-пӗринпе тытӑҫма хатӗрленнӗ пек пулчӗҫ.

Оба как будто готовились к поединку.

IV сыпӑк // .

Тарантьевпа Иван Матвеевич Илле кунӗ иртсен тепӗр кун каҫхине каллех ӗҫмелли ҫуртра тӗл пулчӗҫ.

Тарантьев и Иван Матвеевич на другой день Ильина дня опять сошлись вечером в заведении.

III сыпӑк // .

Ҫулӑ кулебяка вырӑнне хӑпарса тӑракан кукӑльсем пулчӗҫ, яшка умӗн устрицӑсем лартса пачӗҫ; ӑшне кӑмпа тултарса пӗҫернӗ чӑх чӗпписем, пылаклӑ аш, хаклӑ ешӗл ҫимӗҫсем, акӑлчан яшки лартса пачӗҫ.

Вместо жирной кулебяки явились начиненные воздухом пирожки; перед супом подали устриц; цыплята в папильотках, с трюфелями, сладкие мяса, тончайшая зелень, английский суп.

II сыпӑк // .

Илле кунӗнче Обломов патӗнче хӑнара ютсенчен Иван Герасимовичпа калаҫма юратман, чӗмсӗр Алексеев ҫеҫ пулчӗҫ.

В этот день из посторонних были только в гостях у Обломова Иван Герасимович и Алексеев, безмолвный и безответный гость, который звал в начале рассказа Илью Ильича на первое мая.

II сыпӑк // .

Пысӑк форель, фарш тултарнӑ чӑх чӗпписем, путенесем, мороженӑй тата питӗ чаплӑ эрех — ҫаксем пурте ҫулталӑкра пӗрре килен праҫнике ирттерме лайӑх пулчӗҫ.

Огромная форель, фаршированные цыплята, перепелки, мороженое и отличное вино — все это достойно ознаменовало годичный праздник.

II сыпӑк // .

Чӗр осетр лексен анчах ӗнтӗ — Каретнӑй ретри пӗр купца заказ пачӗ — ҫав пулӑран кӑшт касса пама пулчӗҫ.

Вот разве попадется живой осетр — купец из каретного ряда заказал, — так обещали часть отрезать.

I сыпӑк // .

Майӗпен тинӗссем хухнӑ, тусем ишӗлнӗ пекех, Анисья та улшӑнчӗ: пӗр-пӗрине килӗштерекен Анисьйӑпа кил хуҫи арӑмӗ уйрӑлми туслашрӗҫ, пӗр-пӗринсӗр пурӑнайми пулчӗҫ.

Постепенная осадка или выступление дна морского и осыпка горы совершались над всеми и, между прочим, над Анисьей: взаимное влечение Анисьи и хозяйки превратилось в неразрывную связь, в одно существование.

I сыпӑк // .

Ҫак ҫулталӑк хушшинче тӗнчен тӗрлӗ кӗтессисенче нумай улшӑнусем пулса иртрӗҫ: пӗр ҫӗрте халӑх пӑлханчӗ, тепӗр ҫӗрте лӑпланчӗ; пӗр ҫӗрте тӗнчипе паллӑ чаплӑ ҫын ӗмӗрӗ сӳнсе ларчӗ, тепӗр ҫӗрте урӑххи чапа тухрӗ; пӗр ҫӗрте этем ҫутҫанталӑкри вӑрттӑн вӑйсене парӑнтарчӗ, тепӗр ҫӗрте кил-ҫуртсемпе ӑрусем арканса тӗп пулчӗҫ.

Много перемен принес этот год в разных местах мира: там взволновал край, а там успокоил; там закатилось какое-нибудь светило мира, там засияло другое; там мир усвоил себе новую тайну бытия, а там рушились в прах жилища и поколения.

I сыпӑк // .

Ун таврашӗнчи япаласем йӑлтах тӗттӗмре курӑнми пулчӗҫ, ҫывӑрнӑ пек туйӑнчӗҫ.

Все погрузилось в сон и мрак около него.

XII сыпӑк // .

— Мӗнле барон! — сасартӑк сиксе тӑрса ыйтрӗ Илья Ильич, унӑн чӗри ҫеҫ мар, аллисем те, урисем те шӑнса пӑрланнӑ пек пулчӗҫ.

— Как барон! — вскочив вдруг, спросил Илья Ильич, и у него поледенело не только сердце, но руки и ноги.

IV сыпӑк // .

Ку йӑлтах ӑна иментерчӗ; ҫул ҫинче вӗсене час-часах паллакансем тӗл пулкаларӗҫ, пуҫ тайса ирткелерӗҫ, чарӑнса тӑрсах вӗсемпе калаҫакансем те пулчӗҫ.

Все это было неловко; попадались ему и ей знакомые, кланялись, некоторые останавливались поговорить.

III сыпӑк // .