Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ман патма кӗрсе туянмаллаччӗ, тусӑм! — тенӗ.

Заходил бы ко мне, приятель, за покупочкой!

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

«Арӑм вӗреннӗ ҫыннӑн иккенне эпӗ ак епле пӗлтӗм: эпӗ ӑна ирхине хам патма чӗнсе илтӗм, чернил тултарса пама хушрӑм.

— Про женщину я узнал вот как: позвал ее утром к себе и сказал ей: налей чернил в мою чернильницу.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуп ӑна курнӑ та: «Ҫак ҫук ҫын ман патма чӑн малтан килчӗ», — тенӗ.

Священник увидал его и сказал: «Этот бедный первый пришел ко мне».

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут ӑна укҫа парса каланӑ: «Эсӗ ман патма ӗҫлеме юл; ман валли шыв арманӗсемпе ут арманӗсем ту, эсӗ вӗсене тума пӗлетӗн. Ӳлӗмрен ӗнтӗ ӑслӑ ҫынсем тӑвайманнине тума ан тытӑн», — тенӗ.

Барин дал ему денег и говорит: «Оставайся у меня работать: строй ты мне мельницы, только водяные да конные — на это ты мастер, а вперед за то не берись, чего и поумнее тебя люди не сделали».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юлташ чупса ҫитсенех, ыттисем те ман патма пухӑнчӗҫ.

Прибежал товарищ, собрался народ.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Лектереймерӗ курӑнать, лектерсен те начар лектерчӗ пулмалла; ӗнтӗ упа татах каялла каять, ман патма килмӗ», — тесе тӑратӑп.

«Видно, промах или плохо попал,— уйдет,— думаю,— теперь медведь назад, а ко мне уже не выскочит!»

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ӗнтӗ упа хам патма килессе пӗрре те кӗтместӗп, сылтӑмалла, юлташ ҫинелле пӑхса тӑратӑп.

Не жду уже я к себе медведя и гляжу направо, на товарища.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ӑҫтан килсе ҫакланчӗ-ха ку ман патма?» — тетӗп.

Как он попал ко мне?

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.