Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Санӑн ӳкерчӗксем питех чаплӑ мар, теприсем пачах начар, йӗрсем палӑрмаҫҫӗ; эсӗ малтанах куҫа курӑнакан капӑр картинӑсем ӳкерме пуҫларӑн та ӗнтӗ; асту, акӑлчансем пек пуласран сыхлан.

Рисунок у тебя не строг, а подчас и вовсе слаб, линия невидна; ты уж гоняешься за модным освещеньем, за тем, что бьет на первые глаза — смотри, как раз попадешь в английской род.

Пӗрремӗш пай // .

Старшина Ҫемен Гончаренко лутрарах та сарлака хулпуҫҫиллӗ, яштака — ун пек ҫамрӑк ҫынсене кӗрнеклӗ теҫҫӗ; Сарӑ ҫын вӑл, куҫӗсем пысӑк та кӑн-кӑвак, — вӗсенче кӑвак пӗлӗт тӗсӗ ытлашши нумай; куҫхаршисем ҫинҫе те ҫав тери ҫутӑ, тӗксӗмрех кунсенче палӑрмаҫҫӗ те, хӗвеллӗ кун лӗпӗш ҫуначӗ пек йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Старшина Семен Гончаренко был роста невысокого, широкоплечий, — таких юношей обычно называют крепышами; чуб белесый, глаза большие и голубые-голубые, — даже слишком много в них этой небесной голубизны; брови узкие и такие белые, что в пасмурный день их почти не заметно, а в солнечный — они поблескивают, как крылышки бабочки.

I сыпӑк // .

Таврара ҫутах мар пирки курма хӑнӑхнӑ инҫетри вырӑнсем палӑрмаҫҫӗ, ҫӳлӗ сӑрт ҫинче ларакан Ольховкӑран пӑхсан та лайӑххӑн уйӑрса илме ҫук вӗсене.

Даже из Ольховки, с высокого взгорья, при тусклом свете нельзя было разглядеть привычные для глаза дали.

XXIII // .

Пӗчӗк сӑртсемпе ҫӳлӗрех вырӑнсене, уйрӑммӑнах вӑрман ӳссе ларнӑ вырӑнсене, куҫпа пӑхса уйӑрма пулать, анчах ланкашкасемпе пӗчӗк чӑнкӑ ҫырсем вара пӗртте палӑрмаҫҫӗ.

Холмы, особенно покрытые лесочками, были очерчены еще различимо для глаза, а ложбинки терялись в сумраке.

V // .

Инҫетри вӑрмансем каҫхи ӗнтрӗкре лайӑххӑнах палӑрмаҫҫӗ, хӑй ҫутисӗр-мӗнсӗр темиҫе пин башньӑллӑ авалхи крепоҫсем пек туйӑнаҫҫӗ вӗсем, тӑррисем ҫеҫ ылтӑн тӗспе тӗксӗммӗн ҫутӑлкалаҫҫӗ.

Дальние урочища, как крепости с тысячами древних башен без огней, с куполами, тускло отливающими золотом, тонули в вечерних сумерках.

V // .

Ту тӳпипе хула хушши инҫе пирки тата ҫӳлтен пӑхнӑ пирки тӗрлӗ кӑлтӑксем курӑнмаҫҫӗ, тикӗс мар вырӑнсем ҫухалаҫҫӗ, кӗрнексӗр вак-тӗвексем палӑрмаҫҫӗ, пурне те ҫӗнетнӗ, тин ҫеҫ ҫуса тасатнӑ пек, тап-таса та тӳп-тӳрӗ курӑнаҫҫӗ.

Расстояние и высота скрадывали изъяны, стирали неровности, подновляли, скрывали неприглядные мелочи, создавая прекрасные обобщения — все выглядело чистым, прямым, отмытым, свежим.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // .

Куҫхаршийӗсем палӑрмаҫҫӗ те, вӗсем вырӑнӗнче шурӑ тӗклӗ икӗ ҫутӑ йӗр ҫеҫ курӑнаҫҫӗ.

Бровей у нее почти совсем не было, а были на их местах две немного будто припухлые, лоснящиеся полосы, с редкими светлыми волосами.

II сыпӑк // .

Инҫетре, картин ҫинчи пекех, анчах та уҫҫӑнах палӑрмаҫҫӗ вӗсем, икӗ чӑнкӑ юр кӗрчӗсем курӑнаҫҫӗ, — паллах ӗнтӗ, вӗсем — ненецсен чумисем.

Вдалеке, точно нарисованные, но уже не так резко, видны были две крутые снежные горки — без сомнения, ненецкие чумы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .