Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

палӑрмаҫҫӗ (тĕпĕ: палӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чир, тӗпрен илсен, паллӑсӑр иртет, клиника паллисем чӗрчунсен шалти органӗсем сиенленнӗ чухне те палӑрмаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Выльӑх-чӗрлӗхсенче туберкулез чирӗ // Римма Мавлютова. https://chuprale-online.ru/news/khyparse ... rkulez-cir

Малтанхи 48 сехетре сиенленнӗ кайӑк-кӗшӗк органӗнче клиникӑллӑ картинӑсемпе паталогоанатомика улшӑнӑвӗсем палӑрмаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Кайӑк-кӗшӗк туяннӑ чухне асӑрхануллӑ пулӑр // Римма Мавлютова. http://chuprale-online.ru/news/khyparsem ... a-pysakrax

Ҫулҫисем те ҫавна пулинех палӑрмаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗлӗк // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Ултӑ кустӑрмаллӑ пысӑк грузовик йӗрӗсем палӑрмаҫҫӗ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Йывӑҫсем ӗнтӗ палӑраҫҫӗ те, палӑрмаҫҫӗ те.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫилпе хӗвел ҫинче шурса кайнӑ куҫхаршийӗсем халӗ пачах палӑрмаҫҫӗ, куҫӗсем ҫеҫ, кӑвак куҫсем, ачашшӑн пӑхса кулаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Икӗ аяккипе юр тытмалли решетке картасем лартса тухнӑ та, вӗсене юр хӗвсе лартнӑ: чус вӗҫӗсем вырӑнӗ-вырӑнӗпе пачах палӑрмаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 78–94 с.

Ҫурчӗсем хӑйсем палӑрмаҫҫӗ — вӗсен пурисем нумайӑшӗн ҫӗр айӗнче.

Куҫарса пулӑш

6. Сарыев мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ялти пӳрт-ҫуртсем каҫхи тӗттӗмре нимӗн те палӑрмаҫҫӗ.

Избы села расплывались, теряли во тьме свои очертания.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пичӗ унӑн чӑлкӑм шыва ӳкнӗ, питҫӑмартисем хӑйӗн хӗп-хӗрлӗ, куктӗррисем те палӑрмаҫҫӗ.

Лицо у него было потное, а теки до того раскраснелись, что даже исчезли веснушки.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Юлашки вӑхӑтра эпӗ унӑн пичӗ ҫинче пӗрмаях асӑрханӑ ҫамрӑклӑхпа телей палӑрмаҫҫӗ ӗнтӗ.

На лице его уже не было того выражения молодости и счастия, которое я замечал на нем все это время.

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӗлеткипе питӗ лутра, хӑй ытла та пӗтсе кайнӑ, сӑнӗ чирлӗ ҫыннӑнни пекех сарӑхнӑ пичӗ ҫинче нимле ҫӗвӗсем те палӑрмаҫҫӗ, анчах унӑн илемлӗ пысӑк куҫӗсем те, кӑмӑла килекен йӑл-йӑл, савӑк кулли те ҫавсемех, вӗсене эпӗ пӗлетӗп, ача чухне юрататтӑмччӗ те.

Она была очень мала ростом, очень худа и с желтоватым, нездоровым цветом лица; шрамов на лице не было заметно никаких, но прелестные выпуклые глаза и светлая, добродушно веселая улыбка были те же, которые я знал и любил в детстве.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лобов хӗп-хӗрлӗ пулса кайса тӑрать, пичӗ ҫав тери хӗрелнипе унӑн чӗкеҫ шатрисем те палӑрмаҫҫӗ.

Лобов встает такой красный, что в этом румянце исчезли все его веснушки.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Каялла тураса янӑ ҫӳҫӗ ҫу каҫиччен саралса тулӑ тӗслӗ пулнӑ; ҫавна пула шуралнӑ ҫӳҫ пайӑркисем те палӑрмаҫҫӗ.

Зачесанные назад волосы его выцвели за лето и были почти пшеничного цвета; среди них потерялась седая прядь.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫав тери тӗттӗм пулнипе палуба ҫӳлти парӑссем те палӑрмаҫҫӗ.

Было так темно, что с палубы нельзя было разглядеть верхние паруса, терявшиеся во мраке.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уҫӑ вырӑнсенче пӑлан йӗррисем палӑркалаҫҫӗ-ха, анчах лӑс йывӑҫсем айӗнче питех те тӗттӗммине пула палӑрмаҫҫӗ, ҫавӑнпа та утма йывӑрланнӑҫем йывӑрланма пуҫларӗ.

На открытых местах еще можно было кое-как рассмотреть следы, но под сенью хвойных деревьев ночная тьма быстро сгущалась, и потому идти становилось все труднее и труднее.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫутҫанталӑк вӑхӑчӗсем те, ҫанталӑк улшӑнӑвӗсем те палӑрмаҫҫӗ; ҫӗр чӑмӑрӗн хӑйӗн ӑшши пӗрмаях ӳссе пынипе хӗвел паракан ӑшӑран та ытларах.

Не существует ни времен года, ни климатов; температура земного шара непрерывно возрастает и начинает превышать теплоту лучезарного светила.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Урамра питӗ тӗттӗм тӑрать, ҫуртсем те палӑрмаҫҫӗ.

Было так темно, что дома сливались с воздухом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Санӑн ӳкерчӗксем питех чаплӑ мар, теприсем пачах начар, йӗрсем палӑрмаҫҫӗ; эсӗ малтанах куҫа курӑнакан капӑр картинӑсем ӳкерме пуҫларӑн та ӗнтӗ; асту, акӑлчансем пек пуласран сыхлан.

Рисунок у тебя не строг, а подчас и вовсе слаб, линия невидна; ты уж гоняешься за модным освещеньем, за тем, что бьет на первые глаза — смотри, как раз попадешь в английской род.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Старшина Ҫемен Гончаренко лутрарах та сарлака хулпуҫҫиллӗ, яштака — ун пек ҫамрӑк ҫынсене кӗрнеклӗ теҫҫӗ; Сарӑ ҫын вӑл, куҫӗсем пысӑк та кӑн-кӑвак, — вӗсенче кӑвак пӗлӗт тӗсӗ ытлашши нумай; куҫхаршисем ҫинҫе те ҫав тери ҫутӑ, тӗксӗмрех кунсенче палӑрмаҫҫӗ те, хӗвеллӗ кун лӗпӗш ҫуначӗ пек йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Старшина Семен Гончаренко был роста невысокого, широкоплечий, — таких юношей обычно называют крепышами; чуб белесый, глаза большие и голубые-голубые, — даже слишком много в них этой небесной голубизны; брови узкие и такие белые, что в пасмурный день их почти не заметно, а в солнечный — они поблескивают, как крылышки бабочки.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех