Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

орочсен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Орочсен хӳшшисем тӑванлӑ удэхеецсен хӳшшисенчен кӑшт пысӑкрах.

Юрты орочей больше размерами, чем у родственных им удэхейцев.

Орочсен ялӗнче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 121–124 с.

Орочсен пӳрчӗсем, куҫа курӑнман сӑрӑ тӗслӗ чӗрчунсем пек, темӗнрен хӑранӑ евӗр ҫӳллӗ сӑрт хысакӗ хӳттине пухӑнса ларнӑ.

Домики орочей, точно серые, невзрачные зверьки, испуганные чем-то, сбились в кучу и притаились около высокого утеса.

Орочсен ялӗнче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 121–124 с.

Орочсен ялӗнче эпир чылай кантӑмӑр, вӑй пухрӑмӑр.

В селении орочей мы нашли приют и отдых.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Орочсен старшини Федор Бутунгари хӗрӗхелле ҫывхарнӑ тӗреклӗ ҫын иккен, хура сухаллӑ.

Старшина орочей Федор Бутунский оказался человеком крепким, примерно лет сорока, с черной бородой.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Темиҫе кимӗ каллӗ-маллӗ ишсе ҫӳреҫҫӗ, унта орочсен ачисем ларнӑ.

Несколько лодок сновало по воде: это забавлялись дети орочей.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех