Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мантарса (тĕпĕ: мантар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫичӗ ҫулхи ача чӗвӗлтетни темӗнле нушана та мантарса ярать иккен…

Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Уҫлӑхран таврӑннӑ чухне ывӑлне унтах «мантарса» хӑварма пултарать вӑл.

Куҫарса пулӑш

4 // Геннадий Эсекел. Эсекел-Никифоров, Геннадий Леонтьевич. Вӗҫекен пан улмисем: халапсем, юмахсем, калавсем: [вӑтам ҫулхи шкул ачисем валли]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2019. — 60 с. — 14–35 с.

«Кунпа темиҫе кун ҫӳресен, вӑл мана утма та, апат ҫиме те… мантарса ярать пуль», — шутларӑм эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫул юлташӗ // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 3–18 с.

Эсӗ сӗрме купӑспа тӗлӗнмелле ӑста каларӑн, пур япалана та мантарса ямалла…

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Хӑйпе чухне пурин ҫинчен те мантарса яма пултаракан ҫак чиперккене вилес пек юратса пӑрахрӑм.

Куҫарса пулӑш

Чавса ҫывӑх та ҫав… // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 7–13 с.

Пӗтӗм хуйхи-суйхине мантарса ҫӗнӗ хал илсе килнӗ пек пулчӗ Миххана.

Куҫарса пулӑш

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пирӗншӗн вара, аякра-аякра вӑрҫӑ шавӗ кӗрлесе тӑнине мантарса яракан илемлӗ пурӑнӑҫ кӗвви пӗр вӗҫӗмсӗр янӑраса тӑнӑн туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Го председатель тырӑ валеҫнӗ чухне пурне те панӑ, хӑйне мантарса хӑварнӑ.

Председатель Го, когда зерно делил, всем дал, одного себя забыл.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Нимӗҫсем ҫав иртнӗ паттӑрлӑх ҫинчен халӑха мантарса ярасшӑн пулчӗҫ.

Немцы хотели стереть эту память, заставить народ забыть о своём героическом прошлом.

Пире пулӑшакансем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫапла шухӑша кайса, вӑл нимӗн тума аптраса ӳкрӗ, ку ӑна пурин ҫинчен те мантарса ячӗ: Павӑл сывӑ пулсан, Бояна та сывӑ пулма пултарни ӑна халь савӑнтараймарӗ.

Отчаянье, вызванное этим положением, лишало его сил, омрачало радость от мысли, что, вероятно, вместе с Павле жива и Бояна, которую он в эти дни почти похоронил.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тепӗр самантран мӗнпурне мантарса яракан тӗркӗш пуҫланатчӗ пулӗ, анчах тахӑшӗ вӗсем пӳртре иккенне аса илтерчӗ.

Еще минута — и началась бы увлекательнейшая свалка, но кто-то вспомнил, что они находятся в комнате.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӑхатӑн та — кӗнеке тӗнчи сана, кулленхи тӗркӗшӳпе ӑпӑр-тапӑра мантарса, урӑх, ҫӳллӗрех хум ытамне ҫӗклет.

И это обилие книг сразу как-то настраивало тебя на иную, более высокую волну, поднимало над повседневной будничной суетой.

13 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл хӗрсене ҫын пулни ҫинчен мантарса сивӗпе, выҫлӑхпа, тӗрлӗ хӗн кӑтартса вӗсен ирӗклӗхне пӗтересшӗн пулнӑ.

Она стремилась заставить их позабыть о своей человеческой сущности и голодом, холодом, побоями убить в них волю.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Ҫак ҫулӑм чӗлхисем, ҫыннине хӑйне те, унӑн суранлӑ шӑмшакне те мантарса, йӗкӗт ӑнтӑлӑвне, ҫурхи хӗвел пайӑркисем евӗр, пӗр вӗҫӗм таҫталла йыхӑрчӗҫ, пӗр вӗҫӗм таҫталла сулӑнтарчӗҫ, пӗр вӗҫӗм таҫталла хӑватлантарчӗҫ.

Эти языки пламени, заставляя человека забывать и самого себя, и свое израненное тело, как лучи весеннего солнца, непрерывно куда-то звали, куда-то тянули.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сарлака та мӑкӑрӑлса тӑракан ҫамки те, тӗлӗнсе каймалла куҫсем пекех, ҫӗр ҫинчи ҫынсенни евӗр пулни пичӗн аял енӗ пирӗнни пек маррине мантарса ярать.

Могучий, широкий и выпуклый лоб нес в себе столько интеллектуального, человеческого, равно как и удивительные глаза, что они подавляли непривычные очертания нижней части лица.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Пуҫламӑшӗнче вӑл куллен кирлисемпе тата нушасемпе асап курать, ҫавсем тинӗс хумӗсенчен аран-аран ҫӑлӑнса юлнӑ телейсӗр ҫыннӑн мӗнпур вӑхӑтне илеҫҫӗ, паянхи ҫинчен шухӑшлани ӑна килес хӑрушлӑхсем ҫинчен мантарса ярать.

Вначале он поглощён повседневными нуждами и заботами, которые отнимают всё время несчастного, едва спасшегося от морских волн; мысль о настоящем удаляет от него угрозу будущего.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫил ҫук, ҫапах та сивӗ хӑй ҫинчен мантарса ямасть.

Мороз давал себя знать, несмотря на отсутствие ветра.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паллах ӗнтӗ, ещӗксемлӗ сӗтел те, икелсем те, хӗрлӗ сӑрӑпа ҫырса хуни те Варвара Сергеевнӑпа Глашӑна кунта нумӑйччен тытса чарма пултарайман пулӗччӗҫ: вӗсене шӑпах ҫак хӗрлӗ питлӗ, илемсӗр сӑмсаллӑ арҫын туратлӑ тулӑ ҫинчен вӑхӑтлӑха мантарса сӗтел патӗнче тытса тӑчӗ.

Конечно, и стол с ящиками, и указки, и написанное красной краской Варвару Сергеевну с Глашей здесь не могли надолго задержать: их у стола, позабыв на время про ветвистую пшеницу, удерживал мужчина с красным лицом и непривлекательным носом.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Музыка мана хам ҫинчен мантарса ярать, эпӗ хам ҫинчен манса каятӑп, хам пурнӑҫа манатӑп, вӑл мана таҫта урӑх пурнӑҫа илсе каять: музыкӑна пула эпӗ хам туйман япалана туятӑп пек, хам ӑнланман япалана ӑнланатӑп пек, хам тума пултарайманнине тӑватӑп пек.

Музыка заставляет меня забывать себя, мое истинное положение, она переносит меня в какое-то другое, не свое положение: мне под влиянием музыки кажется, что я чувствую то, чего я, собственно, не чувствую, что я понимаю то, чего не понимаю, что могу то, чего не могу.

XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пурте кӑшкӑрашса та кулса-ахӑлтатса ҫӗкленчӗҫ; дамӑсем хӑйсен шлепкисемпе сунчӑкӗсене шыраса тупрӗҫ те перчеткисене тӑхӑнса ячӗҫ; Тальман, бронхитпа асапланаканскер, ӑшӑ тутӑрсене мантарса ан хӑварччӑр тесе, янӑрашрӗ пӗтӗм пӳлӗме; хаваслӑ тӗркешӳ хускалчӗ.

Все поднялись с восклицаниями и со смехом; дамы разыскивали свои шляпы и зонтики и надевали перчатки; Тальман, страдавший бронхитом, кричал на всю комнату о том, чтобы не забыли теплых платков; поднялась оживленная суматоха.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех