Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӳпе хӗрринче, таҫти ҫӳлти мачча ҫурӑкӗсен вӗҫӗмсӗр мӗлтлетекен ҫутинче, кӑпӑклӑ симӗс хумсем инҫетри пӗлӗтсем патнелле чарӑна пӗлми ӑнтӑлаҫҫӗ; вӗсен хушшинче ҫавра ҫилсен хура кӑтрисем ҫапкаланаҫҫӗ; вӗсем ҫийӗн — ухмаха ернӗ кайӑк кӗтӗвӗлле — аял пӗлӗтсем кӗпӗрленсе куҫаҫҫӗ, — пӗтӗмпех хутӑшса кайрӗ.

На краю неба, в беспрерывно мигающем свете небесных трещин, неудержимо влеклись к далеким облакам пенистые зеленоватые валы; среди них метались черные завитки смерчей; над ними, как стая обезумевших птиц, толпились низкие тучи — все смешалось.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.