Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мина, яланхи пекех, теме тарӑхнӑн мӑшӑлтаткаласа ларчӗ те турӑ кӗтессинчех тӗлӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӗнтерӳ, йӗнерленӗ ут пек, урам кӗтессинчех кӗтсе тӑрать, унӑн ҫӑварлӑхӗ уйӑх ҫутинче тӗксӗммӗн ялтӑрать, каҫхи нӳрлӗ шӑплӑхра чӑнкӑртатса илет…

Победа, как оседланный конь, ждала за углом, и удила смутно поблескивали при луне и смутно звякали в ночной влажной тишине.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унӑн кунӗ ҫапла пуҫланнӑ: ирхине, чей ӗҫнӗ хушӑра, вӑл вырӑнти хаҫатсене пӑхса тухнӑ, вӗсенчен фельетонлӑх материал аснӑ, фельетонне вӑл ҫавӑнтах, сӗтел кӗтессинчех ҫырнӑ.

Его день начинался так: утром за чаем он просматривал местные газеты, почерпая в них материал для фельетона, который писал тут же, на углу стола.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Минёрсем хускатнӑ шӑв-шав пирӗн ӗҫӗн пуҫламӑшӗ кӑна-ха. Вӑйлӑрах сасӑсем малашне пулӗҫ. Эпир ӗҫ шалалла кӗрсе каяссинчен пӗртте хӑрамастпӑр. Пирӗн сассӑмӑр ҫак хура вӑрмантан тухса таҫта ҫитиех янраса кайӗ. Ӑна хамӑр тӑван ҫӗршывӑн кашни кӗтессинчех итлесе тӑрӗҫ. Вӑл сасса илтнипе совет ҫыннисем чӗререн савӑнӗҫ, нимӗҫсем хӑраса чӗтӗресе кӑна тӑрӗҫ», — тесе вӗҫлерӗм эпӗ хамӑн сӑмаха.

И сказал, что шум, поднятый минёрами, это только начало, что нас услышат далеко от Спадщины и что не мы будем дрожать от этого шума, а немцы.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Дерпт студенчӗн янкӑҫ тенорӗ халӗ ӗнтӗ тӑлӑххӑн илтӗнмест, мӗншӗн тесен пӳлӗмӗн кашни кӗтессинчех шавларӗҫ, кулчӗҫ.

Громкий тенор дерптского студента уже не был одиноким, потому что во всех углах комнаты заговорило и засмеялось.

XXXIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вунӑ минут иртнӗ, вӑл ҫаплах хӑйӗн кӗтессинчех ларнӑ.

Десять минут прошло, а Ривера все еще сидел в своем углу.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Кашни урам кӗтессинчех хӗҫпӑшал юсакан мастерскойсем пикенсе ӗҫлеҫҫӗ: хавхаланса алӑ ҫулакан халӑх умӗнчех пӑшалсем юсаса параҫҫӗ.

Не было такого переулка, в котором бы не кипела работа оружейников, где не изготавливали бы ружья на глазах рукоплескавшей толпы.

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.