Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫав вӑхӑтра такам кӑшӑрса янӑ пек туйӑнчӗ, вулӑн варри шартлатрӗ, эпир татах тӗртсен такам макӑрса ячӗ пулас, варринче шатӑртатса йывӑҫ ҫӗре персе анчӗ.

В то же время, точно вскрикнуло что-то, — хрустнуло в средине древа; мы налегли, и как будто заплакало, — затрещало в средине, и дерево свалилось.

Ҫӗмӗрт // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 58–19 с.

Унтан вӑл аякранах тинӗс шывӗ йӑлтӑртатнине курса: — Зунд! — тесе кӑшӑрса ячӗ.

Наконец, он заметил, что за окном мелькнуло море: — Зунд! — воскликнул он.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.