Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эпӗ тӗтӗмне хуралса ларнӑ кӑмака ҫамки ҫинелле, шӑнасем вараласа пӗтернӗ чашкӑ-тиркӗ шкапӗ ҫинелле ҫавӑрӑнса пӑхатӑп, — кухня калама ҫук чыссӑр, хӑнкӑласем пит нумай, ӑшаланӑ ҫӑвӑн, кӑраҫинӑн тата тӗтӗмӗн йӳҫӗ шӑрши ҫапса лартнӑ.

Я оглядываюсь на закопчённое чело печи, на шкаф с посудой, засиженный мухами, — кухня невероятно грязна, обильна клопами, горько пропахла жареным маслом, керосином, дымом.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.