Шырав

Шырав ĕçĕ:

калатӑп (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эс, ача, ан ҫиллен, эп сана кирлӗшӗн калатӑп.
Куҫарса пулӑш

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Эпӗ ӑна ҫапла калатӑп:
Куҫарса пулӑш

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эп яланах ҫирӗп калатӑп.
Куҫарса пулӑш

А эпӗ сире акӑ мӗн калатӑп: эпӗ кунӗпех пӳлӗмре ларатӑп, телефон патне никам та пыман.
Куҫарса пулӑш

Эпӗ сӑвӑллӑ хут листине илес тесе алла тӑсрӑм та, тӳррипех калатӑп — ӑнран тухса кайрӑм.
Куҫарса пулӑш

Хе, тӗрӗс калатӑп-и эпӗ, ҫамрӑк йӗкӗт? — мана хулпуҫҫирен ҫапса илчӗ вӑл.
Куҫарса пулӑш

Эпӗ сана юратса калатӑп.
Куҫарса пулӑш

— Ҫапла калатӑп-и эпӗ Алька? — ыйтрӗ те Натка, сывлӑш ҫавӑрса илес тесе, йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑнчӗ.
— Так я говорю, Алька? — спросила Натка, чтобы перевести дух, и оглянулась.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

— Тӗрӗс калатӑп-и эпӗ, Алька? — ыйтрӗ Натка, шӑпланнӑ ачасем ҫине пӑхса.
— Так я говорю, Алька? — спросила Натка, оглядывая притихших ребят.

Манӑн вара — тӳррипех калатӑп — сирӗнпе аппаланса ларма вӑхӑт та ҫук…
А мне — я вам прямо скажу — нянчиться с вами тоже некогда…

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Эпӗ тӗрӗс калатӑп-и?
Верно я говорю?

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Эпӗ вӗсем мӗн каланине кӑна калатӑп.
Это все ихние разговоры.

3 // .

Ҫакнашкал самантра Филофей хӑйӗн лашисене мӗнле хӗрхеннӗ пирки эпӗ тӗлӗннӗ пулӑттӑм, — анчах тӳрех калатӑп, ун ҫинчен шухӑшласа тӑма вӑхӑт пулмарӗ…
Подивился бы я тут, как это Филофей в подобную минуту может еще о своих лошадях заботиться, да, признаюсь, мне самому было не до него…

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

— Тӗрӗс калатӑп.
— Верно говорю.

Эпӗ сӑсара калатӑп: — Ну, улпут майри, апла эсӗ хӑвӑн ҫемйӳпе кунта пурӑнатӑн иккен, — тетӗп.
Я ей говорю: — Ну, барыня, стало быть, ты тут живешь с семейством.

Сӑсар — пыл вӑрри // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 120-122 с.

Тунмасӑрах калатӑп — эпӗ ҫавна шанмарӑм.
И, признаюсь, не поверил.

Тӑхаллӑ упа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 43 с.

Эпӗ калатӑп: — Айта ҫывӑрар, — тетӗп.
Я говорю: — Давай спать.

Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.

Романтик: пирӗн ҫулсем уйӑрӑлма пуҫланине сисетӗп, тенӗ пулӗччӗ, анчах эпӗ ӑнланмалла калатӑп: эпир пӗр-пӗрне йӑлӑхтартӑмӑр.
Романтик сказал бы: я чувствую, что наши дороги начинают расходиться, а я просто говорю, что мы друг другу приелись.

XXV // .

— Евгений, пӗлетӗн, эпӗ санран нихӑҫан та пытарман; шантаратӑп, турӑ ячӗпе калатӑп: йӑнӑшӑтӑн эсӗ.
— Евгений, ты знаешь, я всегда был откровенен с тобою; могу тебя уверить, божусь тебе, что ты ошибаешься.

XXV // .

«Эпӗ кӑна иксӗре те калатӑп», — тесе пӑшӑлтатнӑ вӑл вӗҫӗмсӗр, — хӑех хушса хучӗ.
«Я вам это обоим говорю, — беспрестанно шептал он, — сама прибавила.

XXII // .

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика