Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сирӗн пек чух эпӗ хам та вӑл енчен маххӑ паман, — Иван Степановичӑн шалалла тарса кӗнӗ пӗчӗк куҫӗсем хаваслӑн йӑлкӑшма тытӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

II // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 121–208 с.

Хӗвел шевлисем, кӑнтӑр енчи чӳречесенчен ерипен-ерипен кӗрсе, ҫунакан ҫуртасенчен йӑсӑрланакан тӗтӗм тӗтрине сирсе, хӗрарӑмсен тутӑрлӑ пуҫӗсем ҫинче йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Асамлӑ ҫул // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 54–62 с.

Тарас ҫав вӑхӑтрах киномеханика аса илет те сӑн-пичӗ ҫутӑ хӗвел пек йӑлкӑшма пуҫлать, хӗрлӗ тӗс ҫапнӑ пирки чӗкеҫ шатрисем те палӑрми пулаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑксен каҫӗ // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 74-85 с.

Пичӗсем те унӑн арҫын ачанни майлах йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.

И щеки у него разгорелись совсем по-мальчишески.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вырӑнтан вырӑна куҫармалли пӗчӗкҫӗ кӑмакасем патӗнче вӗри ҫапнипе хӗрелнӗ ачасен пит-куҫӗсем хаваслӑн йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.

Глаза ребят, разрумянившихся от жара передвижных нечурок, блестели радостью.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Садри ҫамрӑк улмуҫҫисене курсан, унӑн куҫӗсем савӑнӑҫлӑн ҫуталса йӑлкӑшма тытӑнчӗҫ.

Увидев молодые яблони в саду, глаза ее радостно заблестели.

Пӗр-пӗрне ӑнлансан // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 3–23 с.

Хумсем йӑлкӑшма пикенчӗҫ; ӑшӑ ҫил уҫӑ сывлӑшпа кӗрешет; юлашкинчен ирхи пайӑркасем шурӑм пуҫӑн курӑни-курӑнми шевлеллӗ тӗнчине хавштаса ячӗҫ те — кун пуҫланчӗ.

Волны начали блестеть; теплый ветер боролся со свежестью; наконец утренние лучи согнали призрачный мир рассвета, и начался день.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Манӑн пуҫӑма акӑ мӗн пырса кӗчӗ: илемлӗ ҫак вӑрман чечекленекен ҫыранлӑ сулхӑн каналсемпе йӑлкӑшма пуҫлани, тӳпери пӗлӗте аса илтерекен, шухӑшсӑр телейпе тулнӑ ҫырансенче йӑрӑс пӳллӗ бамбук ҫуртсем ларни мӗн таран аван курӑнмалла.

Мне пришло в голову, что было бы хорошо, если бы этот прекрасный лес сверкал тенистыми каналами с цветущими берегами, и стройные бамбуковые дома стояли на берегах, полные бездумного счастья, напоминающего облако в небе.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Таврари мӗн пур ту-чакӑл кӑн-кӑвак сив ҫулӑмпа йӑлкӑшма пуҫларӗ — курӑр! — хум ҫапать ҫӗн сулӑмпа.

Синим пламенем разлива в скалы дышащее бьет; Там ручьи несутся шумно, ошалев от пестроты.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Тепӗр кун каҫхине Ривер-стритри 52-мӗш номерлӗ сивлек ҫуртӑн иккӗмӗш хутӗнче пӗр чӳрече ҫепӗҫ симӗс ҫутӑпа йӑлкӑшма пуҫларӗ.

Вечером следующего дня одно окно второго этажа мрачного дома № 52 по Ривер-стрит сияло мягким зеленым светом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

— Эпӗ сире пӗр япала сӗнесшӗн, ӑна илтсенех сӑн-питӗр йӑлкӑшма пуҫлӗ.

— Я хочу сделать вам предложение, от которого у вас сразу блеснут глаза.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Ҫул хӗрринчи чулсем алмазпа йӑлкӑшма тытӑнӗҫ, тӗнче этемле мар илемлӗ музыка итлесе килене.

Придорожные камни будут сверкать алмазами, и мир заслушается музыкой нечеловеческой красоты.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Кӑмӑлӗ ҫуталчӗ, сарӑлчӗ; унра ҫӑмӑлттайлӑх хӗлхемӗсем йӑлкӑшма пуҫларӗҫ, вилӗм пурнӑҫ пек туй-ӑнать…

Настроение стало светлее и шире; искры бесшабашности заблестели в нем, смерть показалась жизнью…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Унӑн хура куҫӗсем татах та тӗксӗмленчӗҫ, йӑлкӑшма пуҫларӗҫ, Анни ҫине тӗмсӗлсе пӑхаҫҫӗ; хӗрарӑмӑн йӑлтӑркка куҫӗсем вара йӑвашлӑхпа ҫиҫеҫҫӗ.

Его темные глаза смотрели на Анни, темнея еще больше и ярче, а светлые глаза женщины кротко блестели.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Энниок кнопкӑна пуссан мачча айӗнчи электричество тюльпанӗсем сӑнсӑррӑн йӑлкӑшма пуҫларӗҫ; ку ҫутӑ кӑнтӑр ҫутипе хутӑшса пӳлӗме сӳрӗк сӑн кӗртрӗ.

Энниок нажал кнопку; электрические тюльпаны безжизненно засияли под потолком; свет этот, мешаясь с дневным, вяло озарил комнату.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Халӗ, темиҫе ҫул иртсен, ун чӗринче ҫӗнӗрен юрату ҫулӑмӗ йӑлкӑшма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вара ватӑ атаманӑн куҫӗсем савӑнӑҫпа йӑлкӑшма тапратрӗҫ.

И вспыхнули радостные очи у старого атамана.

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ян Братишка хӗрӗн путӑклӑ-путӑклӑ кӑпӑшка аллисене аса илчӗ, унӑн куҫӗсем тепӗр хут йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.

Братишка Ян вспомнил пухлые руки с ямочками, и у него снова разгорелись глаза.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Помещик сӑнӗ Шурсухалӑн малтанхи сӑмахӗсене илтсенех йӑлкӑшма пуҫларӗ.

После первых же слов Белой Бороды лицо помещика просветлело.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Укҫа сӑнӗ ӑна пит йӑпататчӗ пулас — каланӑ хушӑрах вӑл кӗмӗл, пӑхӑр тенкӗсене йӗмӗ ҫумне сӗрсе тасатма юрататчӗ, тенкине йӑлкӑшма пуҫличченех ҫутатса ҫитерсен, вӑл ӑна каҫӑр сӑмси умӗнче кукӑр пӳрнисемпе тытса тӑрса, куҫ харшисене, вылякаласа, тӗллесе тахатчӗ.

Деньги, должно быть, очень забавляли его своей внешностью, — разговаривая, он любил чистить серебро и медь о штаны, а высветлив монету до блеска и пошевеливая бровями, разглядывал ее, держа в кривых пальцах перед курносым лицом.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.