Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑйпе хӑй ҫапла калаҫса вӗриленнӗ Раман куҫӗ умӗнчен Анюта сӑнарӗ самантлӑха та кая пӗлмест.

Куҫарса пулӑш

6 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Хӗрарӑма палласан та тахҫанхине аса илсе вӗриленнӗ Герасим Федотович вырӑнтан хускалмасӑр тенӗ пек, сӑмах чӗнмесӗр ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Ача вӗриленнӗ те…

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ пӳрт // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 85-91 с.

Вӗриленнӗ ӗшенчӗк ҫан-ҫурӑм сӑрӑлтатса кӑна тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Ула Тимӗр аллисемпе пуҫне ярса тытрӗ: ӑстӑн «аппарачӗ», вӗриленнӗ пулин те, йӗркеллех, вакун кустӑрмисем пек пӗр виҫеллех шакӑлтатать пулас-ха.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Унтан малаш уҫҫи-хупписӗрлӗхне сирсе пурнӑҫ ҫине тӳррӗн, шанчӑклӑн пӑхма хистекен вӗриленнӗ пуҫне ҫӳлерех ҫӗклерӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Вӗриленнӗ юнӗ питҫӑмарти ҫине хӗрлӗ сӑр сапса хӑварчӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Юнӗ вӗриленнӗ, кӑмӑлӗ тулнӑ, пуҫӗ хӗрӗнкӗленӗ Хветут алӑ ҫупса такмак калама пикенчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗҫке-ҫикӗ мыскари // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Вӑл шухӑшпа халь вӗриленнӗ, Чӗрипеле вӑл юратать.

Куҫарса пулӑш

XXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Хырсем лараҫҫӗ; вӗриленнӗ — Те ҫапӑҫмашкӑн тупнӑ мел.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ятман кӑна илтсен кӑшт вӗриленнӗ пек пулчӗ:

Куҫарса пулӑш

VIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кашни кӑнтӑрлах дюнӑсен вӗри хӑйӑрӗ ҫине вырнаҫать, шалтан — хурҫӑ трос пек ҫирӗпрен те ҫирӗп ромпа, тулашран вара хӑйӑрпа тата хӗвелпе хӗрсе-ӑшӑнса ларать; пӑрҫана ҫу ҫинче ӑшаланӑ евӗр — пуҫ мимине вӗриленнӗ спирт пӑсӗпе вӗретсен Пэд кӑмӑлӗ ӳсӗрӗлӳ пек тилӗрчӗк, ҫӗкленӳллӗ тӑрӑма куҫать.

Каждый полдень, сидя на раскаленном песке дюн, подогреваемый изнутри крепчайшим, как стальной трос, ромом, а снаружи — песком и солнцем, кипятившим мозг наподобие боба в масле нагретыми спиртными парами, Пэд приходил в неистовое, возбужденное состояние, близкое к опьянению.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӑна хирӗҫ Иван Прохватилов труках тавӑрмарӗ, — унӑн пӗчӗкҫӗ ҫӑварӗ уҫӑлчӗ те тӑп тытса ҫыртнӑ ҫирӗп, шурӑ шӑлӗсем курӑнчӗҫ; хӑй Миколай ҫине мӑшкӑланӑ пек тинкерсе пӑхать, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ ури пӳрнисем вӗриленнӗ тӑпрана тӑрӑнса кӗнӗ.

Иван Прохватилов не сразу ответил, — маленький рог его приоткрылся, белые, крепкие зубы сжаты, с усмешкой пристально глядел на Миколая, пальцы загорелой ноги впились в горячую землю.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ун чунӗ пӑчланса ҫитнӗ, алӑк патне чупса пырса вӑл пӗтӗм вӑйӗпе алӑка чышкӑ панӑ алӑк уҫӑлса кайнӑ, сивӗ сывлӑш унӑн вӗриленнӗ питне пӗҫертсе илнӗ.

Он заметался и, подбежав к двери, ударил по ней кулаком так свирепо, что дверь распахнулась, и волна морозного воздуха обожгла ему воспаленное лицо.

VIII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Тепӗр кунне вӑл хӑйне пачах та начар туйнӑ: ӳт-пӗвӗ вӗриленнӗ, сывлама йывӑрланнӑ, кӑкӑрӗ ыратнӑ.

На другой день он почувствовал себя совсем плохо: поднялся жар, дыхание сделалось тяжелым и сильно болела грудь.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗриленнӗ куҫӑмсене йывӑр ыйхӑ пусса илчӗ.

И сон опускается на мои воспаленные глаза!

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ҫавӑнпа та Костя ҫаплах вӗриленнӗ:

И Костя горячился.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Кай! — вӗриленнӗ бригадир.

Иди! — горячился бригадир.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Лайӑх каланӑшӑн тав тӑвас шутпа эпир вӗсем тӑракан вырӑна ҫитсе вӗсен тарласа вӗриленнӗ хура аллисене чӑмӑртарӑмӑр.

И у советских журналистов, у нескольких сразу, возникла мысль по-товарищески поблагодарить их за талантливую игру — мы подошли к возвышению, на котором располагался оркестр, и стали жать их большие горячие фиолетовые руки.

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Эпир, Совет Ҫарӗн офицерӗсем, ытах мӗн те пулин пирӗн ӑнлануран шӑвӑнса юлать пулсан, хамӑрӑн тӑван ҫӗр ӑшне чавса тунӑ блиндажсенче тавлашнӑ, вӗриленнӗ, ӗнентернӗ те сивленӗ, чӑтайманнипе ниҫта кайса кӗрейместпӗр, анчах эпир хамӑр ҫӑлӑнса юлнӑшӑн, хамӑрӑн пуласлӑхшӑн пире коммунизм высотисем патӗнчи аслӑ ҫапӑҫусенче вӗрентсе ҫитӗнтернӗ аслӑ ҫынна кирек хӑҫан та асра тытнӑ.

В блиндажах, оборудованных в родной земле, мы, офицеры Советской Армии, спорили и горячились, доказывали и опровергали, казнились от досады, если что-либо ускользало от нашего понимания, но мы всегда помнили, что нашим спасением, нашим! будущим, мы обязаны великому человеку, который воспитывал нас в великих сражениях у высот коммунизма.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.