Шырав
Шырав ĕçĕ:
благородия (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— И! ваше благородия! — калаҫма тытӑнчӗ ҫак вӑхӑтра вӗсем патӗнчен иртсе пыракан носилка ҫинче выртакан салтак, — ӑҫтан памасӑр тӑран, пирӗннисене йӑлт ҫӗмӗрсе пӗтерчӗҫ пулсан?
7 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
— Аллах, сирӗн благородия!
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницăсем:
- 1