Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннен (тĕпĕ: анне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тупа тӑватӑп — санӑн та, пиччем, юратнӑ аттепе аннен те маншӑн вӑтанса хӗрелмелле пулмӗ…»

Клянусь честью — ты, братишка, и добрые родители мои, вам не придется краснеть за меня…»

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Аннен тепӗр упӑшкаран, Вяловран, пулӑҫран, тата ик ача пулнӑ, эпӗ тата Сергей шӑллӑм…

Потом было ещё двое у матери, от другого мужа, Вялова, рыбака, я да брат Сергей…

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аннен те ташламалла марччӗ, — хуллен те кичеммӗн ответлерӗ арӑмӗ, тенкел ҫине тӑрса ҫынсен пуҫӗсем урлӑ пӳлӗм варринчи тӑвӑр ункӑра ташлакансем ҫине пӑхрӗ; вӑл, сулӑнса кайса, Петра аллипе хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ.

— И матушке не надо бы, — ответила она тихо и печально, стоя на скамье и глядя в тесный круг людей, через их головы; покачнувшись, она схватилась рукою за плечо Петра.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Шӑпах кирлӗ вӑхӑтра ҫитрӗр, аннен сывлӑхӗ питӗ начар.

— Как вы кстати, мамочка себя очень плохо чувствует.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Селӗм аннен кӗрешӳ мундирӗ», — шухӑшларӗ вӑл ачашшӑн.

«Славный мамочкин боевой мундир», — подумала она с нежностью.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Анчах аннен чӗри чирлӗ-ҫке, мӗн чухлӗ хуйхӑ тӳснӗ вӑл, — тет Мария Ильинична.

— Но у мамы больное сердце, ей столько пришлось пережить, — говорит Мария Ильинична.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннен чӗри — чи шанчӑклӑ, чи сисӗм-туйӑмлӑ чӗре, вӑл пурне те курать, яланах пулӑшма тӑрӑшать, анне чӗринче юрату нихӑҫан та сӳнмест.

У мамы самое верное и чуткое сердце — в нем никогда не гаснет любовь, оно ни к чему не остается равнодушным.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннен аллисем пуринчен те ырӑ, пуринчен те ачаш, вӗсем тем те тума пӗлеҫҫӗ.

У мамы самые добрые и ласковые руки, они всё умеют.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пирӗн аннен те, асаннен те пулман ун пек йӗрӗх тавраш.

— Ни у матери моей, ни у бабушки не было…

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кунта эпӗ аннен хулари хваттерӗнчен ытларах килти пек, — шухӑшларӗ вӑл, крыльца ҫине ҫӑмӑллӑн улӑхса.

«Здесь я больше у себя дома, чем в маминой квартире в городе, — думала она, легко поднимаясь на крыльцо.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сана ӗненес-тӗк, пирӗн аннен ӗҫӗ те ҫапӑҫасси ҫех темелле.

Тебя послушаешь, так мать у нас только и делает, что дерется.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ҫак тӑлӑх арӑмӑн куҫӗ лайӑх та, эпӗ хамӑн аннен куҫӗ те, тен, ҫавӑн пекех пулӗ, тесе шутларӑм.

— У вдовы глаза хорошие, мне и подумалось, что, может, у матери моей такие же?

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ акӑ мӗншӗн ыйтрӑм: манӑн тӑван мар аннен пуҫне те шӑл сирӗнни пекех ҫапса шӑтарнӑччӗ.

Я потому спросил, что у матери моей приемной тоже голова была пробита, совсем вот так, как ваша.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Аннен ҫывӑрсан пуҫ ыратни иртет, — терӗ Джемма.

— У мамы во время сна мигрень проходит, — заметила она.

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Пӗччен юлнӑ мӗскӗн аннен хуйӑхӗ вара?» — тесе ыйтрӗ те вӑл хӑйӗнчен хӑй, ҫак ыйтӑва хирӗҫлесе каламалли тупаймарӗ.

«А горе бедной, одинокой матери?» — спросила она себя и сама смутилась и не нашла возражений на свой вопрос.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах аннен те мана ниҫта кайса чикме ҫук.

А матери девать меня некуда.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мана икӗ хӗл ҫеҫ пуҫламӗш шкула ҫӳреме тӳр килчӗ, вулама, ҫырма вӗрентрӗҫ, анчах вунна ҫеҫ кайрӑм — мана слесарнӑй мастерскоя ӗҫлеме вӗренме парассисӗр пуҫне, аннен ҫӑлса хӑвармалли майсем урӑх пулмарӗҫ.

Посчастливилось мне две зимы ходить в начальную школу, научили меня читать и писать, а как мне десятый год пошел, не стало у матери иного спасения, как отвести меня в слесарную мастерскую шкетом на выучку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Пирӗн аннен тӑватӑ ача пулнӑ, — пуҫларӗ Артём.

— Было нас у матери четверо, — начал Артем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Аннен чӗлхи,паллах, чараксӑр.

У мамы, конечно, язык длинный.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Аннен кам пурччӗ?

А у мамы тогда кто был?

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех