Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ямшӑкки, лашасене йӳрӗккӗн хуйхатса, савӑнӑҫлӑ ҫынсем ларса пыракан икӗ урапа ҫумӗнчен иртсе кайрӗ; почтальонӗ, урапасем ҫинче ҫавӑнӑҫлӑ юрӑсемпе кисренсе пыракан арҫынсемпе хӗрарӑмсен хӗрелнӗ пичӗсем ҫине ҫавӑрӑнса пӑхса, куҫне хӗссе илчӗ.

Ямщик бойко крикнул на лошадей, поравнявшись с двумя веселыми телегами; почтальон оглянулся и подмигнул на красные лица мужиков и баб, с веселою песней трясшихся в телеге.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.