Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Параш (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхи Ульяновск облаҫӗн Параш районӗнчи ӑстасем шурӑ-хӗрлӗ улачана аса илтерекен пусмапа тата «хрансус» е «хрантсуски» текен хӗрлӗ ҫеҫкеллӗ ҫитсӑпа усӑ курнӑ.

Куҫарса пулӑш

Сарӑ ту чӑвашӗсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Чылай ҫулсем иртсен, писатель Параш улӑхӗнчи чӑваш хӗрӗсен вӑййине, ватӑ тӑлмачӑн сӑмахӗсене аса илсе, «Сарпи» (Зора) ятлӑ драма ҫырса хӑварать.

Много лет спустя, со слов старого переводчика, писатель пишет драму под названием «Сарби» (Зора), в которой описывает игру чувашских девушек на лугу в Парашино.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Выҫлӑх иртнӗ хыҫҫӑн Гарин-Михайловский Параш ялӗнчи чӑвашсем патне тепӗр хут лекет, ҫамрӑксен ҫурхи уявне курса савӑнать, пӗр старикпе калаҫса ларать.

После голода Гарин-Михайловский еще раз попадает к чувашам из деревни Парашино, радуется весеннему празднику молодежи, беседует с одним стариком.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Параш чӑвашӗсем «телейлӗрех» пулнӑ-мӗн: пуртех вилеймен вӗсем.

Парашские чуваши оказались «счастливее": не все они умерли.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех