Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кравченко (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак паттӑр та хӑюллӑ колхознике Виктор Петрович Кравченко тесе чӗнетчӗҫ.
Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.
Рыбалко, Лелюшенко, Кравченко танкисчӗсем халиччен пулман темппа, питӗ хӑюллӑн, темиҫе талӑк хушши пынӑ марш хӑйӗн тӗллевне тӑвать: Прагӑна — ишӗлтерессинчен, унӑн ҫыннисене — пӗтерсе тӑкассинчен хӑтарса хӑвараҫҫӗ.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Кравченко епле-ха вара? — сасартӑк ыйтрӗ вӑл, хӑйне музыкӑна вӗрентекен учителе аса илсе.— А как же Кравченко? — вдруг спросила она, вспомнив своего учителя музыки.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Страницăсем:
- 1