Шырав
Шырав ĕçĕ:
Капендюхинпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Казак мӑшкӑланисене Ситанов чӗнмесӗр, кӳренмесӗр итлесе ларатчӗ, хӑшпӗр чухне тата хӑй те Капендюхинпа пӗрле кулатчӗҫ.Ситанов слушал издевки казака молча, безобидно, а иногда даже сам смеялся вместе с Капен-дюхиным.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Пӑрах-ха, Василий Иваныч, малтан эпӗ Капендюхинпа тытӑҫса пӑхам!— Отступись, Василий Иваныч, сначала я с Капен-дюхиным схвачусь!
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗтӗм мастерскойӗнчен театра сурхурипе кӑшарни хушшинче тата ҫӑварнире пурӗ те икӗ ҫын ҫеҫ — Капендюхинпа Ситанов ҫӳретчӗҫ; аслӑ мастерсем вӗсене чиперех ӑс паратчӗҫ; кӑшарни чухнехи вакра Иорданьте шыва кӗрсе, вӑл ҫылӑха суса тасатма хушатчӗҫ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Страницăсем:
- 1