Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кантюкӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кантюкӗ чее-ха.
Кандюк — лиса хитрая.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кайран калатчӗ-ха Кантюкӗ, ашшӗне ҫаптарни усса пычӗ курӑнать, урӑх тӑра-тӑра лармарӗ тетчӗ.
Потом Кандюк не раз говорил, что отстегали старика не напрасно — больше он из могилы не выходил…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ, калас пулать, тӗшмӗшне тӗшмӗш-ха, ҫапах та ун пек чухне йӗркене пи-ит аван чухлать.
Кандюк, что ни говори, хоть и суеверный, а в таких делах ох как разбирается!

Кантюкӗ сӗтел кӗтессинчен ал вӗҫҫӗн тӗренсе ҫӗкленчӗ, хӑрпахсӑр куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ те пӗр-икӗ утӑм алӑк патнелле ярса пусрӗ.
Но вот Кандюк робко поднялся, поморгал лысыми веками и сделал два шага в сторону двери.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ хӑй асӑрхарӗ.
Зато углядел Кандюк.

Юланутлӑ ҫын Нямаҫ та мар, Урнашка та мар, Кантюкӗ хӑех пулчӗ.
На лошади оказался не Нямась и не Урнашка, а сам Кандюк.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ пит сыхланса, ӑна ҫурӑмӗнчен тӗрте пуҫларӗ.
Кандюк осторожно придерживал гостя со спины.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ хӑй сӗтел умӗнчи хыҫлӑ пукана йышӑнчӗ.
Сам Кандюк уселся на стуле со спинкой во главе стола.

Шӑпах ҫав самантра хӗрринчен иккӗмӗш чӳрече яри уҫӑлчӗ те, каҫӑр сӑмсаллӑ сӑнар курӑнса кайрӗ — Кантюкӗ хӑех!
В это время распахнулось крайнее окно, и в проеме показалось лицо с курносым носом, то был сам хозяин — Кандюк.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика