Шырав
Шырав ĕçĕ:
Татьяна Жоркӑна илсе тухса кайрӗ, Ивга асанне каять, эпир те каятпӑр, — терӗ Саша хуйхӑллӑн.Татьяна с Жоркой ушла, баба Ивга уйдет, мы уйдем, — мрачно сказал Саша.
37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ирхине Татьяна Степан Ильичпа сывпуллашмасӑрах Жоркӑна илчӗ те ялтан тухса кайрӗ.Утром Татьяна взяла Жорку и ушла из села, не простившись со Степаном Ильичом.
36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вара вӑл ман ҫине пӑхса илчӗ, Жоркӑна ҫӗре ячӗ те мана ытамласа тытрӗ: «Халӗ тата эпӗ тепӗр ывӑлӑмпа ларам-ха, терӗ. Ну, каласа кӑтарт, Коля, чӗрӳнте мӗскер санӑн».
Одинцов дневникӗ // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӗрре вӑл, Жоркӑна чӗркуҫҫийӗ ҫине лартса, унпа шӳт турӗ.
Одинцов дневникӗ // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Ивга асанне, эпир сире те, Степан пиччене те, Жоркӑна та нихҫан та манас ҫук! —— Никогда мы не забудем вас, баба Ивга, и Татьяну, и дядю Степана, и Жорку! —
22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Митя ӑна Жоркӑна пулӑшма, ӗнер тӑкса янӑ тырра пуҫтарса пӗтерме тата типӗтме кӑмака ҫине вутӑ илсе кӗрсе хума хушрӗ.Митя велел ему помочь Жорке собрать просыпанное вчера зерно и приготовить на печку дров.
20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ашкӑннӑшӑн эпӗ Жоркӑна та тиверткӗлетӗп…
19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
- 1