Шырав
Шырав ĕçĕ:
Арӑмӗ Елена Афанасьева (Власова) — тава тивӗҫлӗ спорт мастерӗ, 800 метра чупас енӗпе Олимп вӑййисен кӗмӗл призёрӗ.
Афанасьев Сергей Германович // Светлана Трофимова. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%90%D1%84%D ... 0%B8%D1%87
Ҫӗнтерӳҫӗсен йышне лекме Тутарстанри Марат Исхаковпа Патӑрьел енчи Роза Власова та тивӗҫнӗ.
Вӑрнар фермерӗн пылӗ - чи лайӑххи // Елена ПОРФИРЬЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/12162-v- ... -laj-khkhi
И.ВЛАСОВА, А.ПЕТРОВА.
Пултаруллӑ директор // И.ВЛАСОВА, А.ПЕТРОВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11572-pu ... l-direktor
«Ҫын шучӗ пултӑр тесе илсе кайрӗҫ», — тет Валентина Васильевна Власова вӑрҫӑ ҫулӗсене аса илнӗ май.
«Ҫын шучӗ пултӑр тесе илсе кайрӗҫ» // А.АЛЕКСАНДРОВ. «Хӗрлӗ ялав», 2021.09.10, http://gazeta1931.ru/gazeta/8102-ch-ms-r-chik-sem-35
Ку хутӗнче Ҫитмӗш ялӗнчи Валентина Васильевна Власова каласа панине пичетлетпӗр.На этот раз публикуем рассказ Валентины Васильевны Власовой из деревни Ситмиши.
«Ҫын шучӗ пултӑр тесе илсе кайрӗҫ» // А.АЛЕКСАНДРОВ. «Хӗрлӗ ялав», 2021.09.10, http://gazeta1931.ru/gazeta/8102-ch-ms-r-chik-sem-35
Власова Боринпа курнӑҫни савӑнтарсах янӑ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
Власова хӑй кӗтмен ҫӗртенех хыттӑн: — Ҫапла, лайӑх! — терӗ.Власова неожиданно для себя самой воскликнула: — Да, хорошо! —
XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Акӑ, вӗсем умӗнче жандарм тӑрса, хулӑн сасӑпа: — Павел Власова пурте ӗҫе чӑн малтан пуҫарса яраканӗ тесе калатчӗҫ… — тет.Вот перед ними стоит жандарм и говорит басом: — Павла Власова называли главным зачинщиком все…
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Унӑн ӑна: «Власова — эпӗ вӑл!..» — тесе каласси те килчӗ, анчах хӑйне тытса чарчӗ те ҫемҫен, тӑрӑхларах кулса, кичемреххӗн: «Эх, эсӗ те ҫав, ватӑ ухмах!..» — терӗ хӑйне хӑй.
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӗр кун та пулин вӗсем пӗрле пулнине курасчӗ! — терӗ Власова хыттӑн, макӑрса ярас патне ҫитсе.Хоть день один видеть их вместе! — воскликнула Власова, готовая заплакать.
XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова Сашӑн сӑмахӗсене итлесе ларчӗ те, ялан хытӑ кӑмӑллӑ пулнӑ хӗр халь ҫемҫе те савӑнӑҫлӑ пулни ӑна килӗшрӗ.Власова слушала речь Саши, и ей было приятно видеть суровую девушку смягченной, радостной.
XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Людмила вӑраххӑн койка патӗнчен аяккалла кайрӗ, унтан чӳрече умӗнче чарӑнса тӑчӗ те, таҫталла тӳррӗн пӑхса, Власова халиччен илтмен, яланхи пек мар сасӑпа: — Вилчӗ… — терӗ.
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Вӑл ыран килет, — терӗ Власова, хулпуҫҫи ҫине тутӑр уртса.— Она завтра приедет! — заметила Власова, накидывая платок на плечи.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӳлӗме Людмила кӗчӗ; вӑл хӑй хыҫҫӑн алӑка тачӑ хупрӗ те Власова ҫинелле пӑхса калаҫма тытӑнчӗ:Вошла Людмила и, тщательно закрывая за собой дверь, заговорила, обращаясь к Власовой:
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова патнерех тӑрса, хӗрарӑм ӑна малтан уттарчӗ, хӑй, хыҫалтан пырса, унран: — Ӑна йывӑр-и? — тесе ыйтрӗ.Наступая на Власову, женщина заставила ее идти вперед, а сама, идя сзади, спрашивала: — Ему плохо?
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова ун ҫине пӑхрӗ те вӑл хутран-ситрен Николай патӗнче пулнине аса илчӗ:Власова взглянула на нее и вспомнила, что она бывала изредка у Николая.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова Весовщиков сӑмахне итлесе пуҫӗпе сулкаласа ларчӗ, ҫав хушӑрах Егорӑн тӑртаннӑ, кӑвакрах сӑн-пичӗ ҫине чалӑшшӑн пӑха-пӑха илчӗ.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова каллех йӑл кулса илчӗ.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Хӑнӑхаҫҫӗ! — терӗ Власова, ассӑн сывласа ярса.
III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова Николай патне вӑл пырса чӗннӗ хыҫҫӑн тӑваттӑмӗш кунӗнче тухса кайрӗ.
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.