Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл Варнери хулпуҫҫийӗ урлӑ хор вырӑнӗ ҫине пӑхать, унта, хӑйне тирпейлӗн тытса, Эдвард мӑнкӑмӑллӑн тӑрать.

Она смотрела через плечо Варнери на хоры, где стоял надменный и сдержанный Эдвард.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Варнери ӑна хирӗҫ питне йӗрӗнчӗклӗн пӗркелесе илчӗ.

Варнери брезгливо поморщился.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Хӗрарӑмсем — ман стихия мар, мосье Варнери!

— Женщины — не моя стихия, мосье Варнери!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ытарма ҫук ӑна! — сӑмах хушрӗ Варнери, ташлакан Людвига ҫинчен ялтӑраса тӑракан куҫӗсене сиктермесӗр.

— Она изумительна! — заметил Варнери, не отрывая восхищенного взгляда от танцующей Людвиги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Лейтенант Варнери, — терӗ тепри, яштака пӳлӗ, кӑвак куҫлӑ ҫамрӑк.

— Лейтенант Варнери, — произнес другой, стройный, голубоглазый.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.