Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бетховенӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Концертӑн иккӗмӗш пайӗнче Амиго Бетховенӑн «Крейцер сонатине» каларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Павлуш пырса кӗнӗ вӑхӑтра Соня Бетховенӑн «Уйӑх сонатине» выляса ларнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл классиксен вӑрӑмах мар, анчах вӑйлӑ япалисене янӑратать: Мендельсонпа Бетховенӑн, Шопенпа Годарӑн, Григӑн, Рубинштейнпа Моцартӑн никама хӗрхенми, тӗлӗнмелле музыки Трумова вӑйлах кисретрӗ, ҫак кӗвӗсене Ольга Васильевнӑн упӑшкин сӗрме купӑсӗ кӑларнӑран Трумов туйӑмӗсем сисӗнмеллех аманчӗҫ.

Он играл небольшие, но сильные вещи классиков: Мендельсона, Бетховена, Шопена, Годара, Грига, Рубинштейна, Моцарта. Беспощадное очарование музыки потрясло Трумова, впечатлительность его была к тому же сильно обострена появлением мужа Ольги Васильевны.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Чӑн ӗнтӗ, пирӗн килте Бетховенӑн «Sonate Pathétique» тата Cis-moll текен сонатисем те пурччӗ, вӗсене, мӗскӗнсене, хӗрачасем ҫав тери пӑсса калатчӗҫ; аннене асра тытса, Любочка ҫав сонатӑсене тата хӑйне Мускаври учителӗ вӗрентнӗ ытти лайӑх япаласене калатчӗ, анчах лайӑххисемпе пӗрлех ҫав учитель хӑй ҫырнӑ ним латтисӗр маршсемпе ҫавраҫилсем пурччӗ, Любочка вӗсене те калатчӗ.

Правда, у нас были и несчастные, навеки изуродованные барышнями «Sonate Pathétique» и Cis-moll-ная сонаты Бетховена, которые, в воспоминание maman, играла Любочка, и еще другие хорошие вещи, которые ей задал ее московский учитель, но были и сочинения этого учителя, нелепейшие марши и галопы, которые тоже играла Любочка.

XXX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Люба ҫын пуҫӗсене хут ҫине ӳкерме юратать; Катя вара чечексемпе лӗпӗшсем кӑна ӳкерет, Люба Фильдӑн концерчӗсене, Бетховенӑн хӑшпӗр соначӗсене питӗ аван калать; Катя варьяцисемпе вальссем калать, васкамасӑр таклаттарать, пӗрмаях педаль ҫине пусать, мӗн те пулин калама тытӑниччен туйӑмлӑн аrpeggio-н виҫӗ аккордне илет…

Любочка любит рисовать головки; Катенька же рисует только цветы и бабочек; Любочка играет очень отчетливо фильдовские концерты, некоторые сонаты Бетховена; Катенька играет варьяции и вальсы, задерживает темп, стучит, беспрестанно берет педаль и, прежде чем начинать играть что-нибудь, с чувством берет три аккорда arpeggio…

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл Бетховенӑн кӑмӑла тивекен сонатине калама пуҫларӗ те мана темле хурлӑхлӑ, йывӑр та салхуллӑ япаласем аса киле пуҫларӗҫ.

Она заиграла патетическую сонату Бетховена, и я вспоминал что-то грустное, тяжелое и мрачное.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫуркуннепе ҫуллахи ирсенче, чӳречесем уҫӑ чухне, Кремль картишӗнче ҫынсем ҫӳреме пуҫличчен, Бетховенӑн «Патетикӑллӑ сонатин» кӗвви илемлӗн те вӑйлӑн, пысӑк туйӑмлӑн янӑрать.

Вёснами и летом, когда окна открыты, в кремлёвском, ещё пустом и безлюдном дворе лились звуки «Патетической сонаты» Бетховена, полные могучей силы, могучего чувства.

Ялсемпе хуласем тӑрӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич пур чухне тӳрех Бетховенӑн «Патетикӑллӑ сонатине» выляма тытӑннӑ.

Если приходил Владимир Ильич, Лидия Александровна играла «Патетическую сонату» Бетховена.

Ялсемпе хуласем тӑрӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл нумайччен Ольгӑна пианино калаттарнӑ, Ольга хӑйӗн пуҫне пырса кӗнӗ пур кӗвӗсемпе юрӑсене те — Бетховенӑн «Уйӑх сонатине» те, Глинкӑпа Чайковский романсӗсене те каласа панӑ.

Он подолгу не отпускал Ольгу от пианино; она играла все, что приходило ей в голову: «Лунную сонату» Бетховена, романсы Глинки и Чайковского.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Бетховенӑн Хавхалантару сонатин пуҫламӑшӗ янӑрать.

…Звучит вступление к «Патетической» сонате Бетховена.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл час-часах Бетховенӑн хӑй юратакан «Клерхен юррине» юрлать:

Часто пела она бетховенскую «Песенку Клерхен», которую очень любила:

Киле! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫав ухмаха ернӗ пек кун хушшинче вӗсем Бетховенӑн вӑтӑр хваттерӗнчен Альтман арӑмӗ пӗлекен вунпӗрӗшӗнче пулса курчӗҫ.

В этот сумасшедший день они посетили одиннадцать известных Альтманихе квартир Бетховена из тридцати существующих.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Вӗсем Бетховенӑн Крейцер сонатине каларӗҫ.

— Они играли Крейцерову сонату Бетховена.

XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех