Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Арлекин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуканесем пурте — Арлекин та, хура маскӑллӑ хӗрачасем те, ҫӑлтӑрсемлӗ шӗвӗр вӗҫлӗ калпак тӑхӑннӑ тухатмӑшсем те, хӑяр евӗрлӗ сӑмсаллӑ курпунсем те, арапсем те, йытӑсем те, пурте Карабас Барабас патӗнчен тухса тарнӑ.

Все куклы — и Арлекин, и девочки в чёрных масках, и колдуны в остроконечных шапках со звёздами, и горбуны с носами как огурец, и арапы, и собачки, — все, все, все куклы удрали от Карабаса Барабаса.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл апчхилетнипе Пьеро сулахаялла, Арлекин сылтӑмалла сирпӗнсе кайрӗ, Буратино ҫӗмӗрен пек вӗлтӗртетсе ҫавӑрӑнма тытӑнчӗ.

Он чихнул с таким шумом, что Пьеро отлетел налево, Арлекин — направо, а Буратино завертелся волчком.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Пӑхӑр-ха, ку Буратино! — тесе кӑшкӑрса ячӗ Арлекин, ун ҫинелле тӗллесе кӑтартса.

— Глядите, это Буратино! — закричал Арлекин, указывая на него пальцем.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ха-ха-ха, — тесе ахӑлтатса кулма пуҫларӗ Арлекин.

— Ха-ха-ха! — опять покатился Арлекин.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫук, эпӗ тин ҫеҫ ҫапӑҫма пуҫланӑ-ха, — тет Арлекин.

— Ну нет, я ещё только начал, — сказал Арлекин.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсӗ илес текен хӗр мӗн ятлӑ? — тесе ыйтрӗ Арлекин.

— Как зовут твою невесту? — спросил Арлекин.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ха-ха-ха, куратӑр-и ухмаха!.. — тесе кулать Арлекин.

— Ха-ха-ха, — покатился со смеху Арлекин, — видели дуралея!..

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мӗншӗн авланмарӑн эсӗ? — тесе ыйтать Арлекин.

— А почему ты не женился? — спросил Арлекин.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Аван пурӑнатӑр-и, эпӗ — Арлекин! — терӗ.

— Здравствуйте, я — Арлекин!

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ун пуҫӗ тӑрринче — арлекин йӗмӗ пек, тӗрлӗ тӗслӗ татӑкпа сапласа пӗтернӗ сунчӑк, мӑйран ҫакнӑ лупа, сӑмси ҫинче — ӑна илемлетекен куҫлӑх.

Парадный наряд короля довершали вздымавшийся над его головой старый зонт, испещренный разноцветными заплатами, как штаны арлекина, висевшая на шее лупа и украшавшие нос очки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех