Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Салам, Саида! — инҫетренех кӑшкӑрчӗ Нури.
— Салам, Саида! — еще издали крикнул Нури.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫыхӑну тытма ответ пар! — ӑна кӗнӗ пекех сасартӑк кӑшкӑрчӗ радист Али, микрофонне тути патне тытса.
Отвечай для связи! — как бы опомнившись, вдруг закричал радист Али в микрофон.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑвӑртлатнӑ режим тӑрӑх… — кӑшт тӑрсан ответлерӗ Рагим, унтан, пуҫне ҫӗклемесӗрех, кӑшкӑрчӗ:
Форсированный режим… — помолчав, ответил Рагим и, все еще не поднимая глаз, крикнул:

— Каялла чакӑр! — кулса кӑшкӑрчӗ вӑл.
Самый полный назад! — со смехом крикнул он.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Тӑхтӑр-ха, ачасем! — кӑшкӑрчӗ Синицкий.
— Постойте, ребята! — крикнул Синицкий.

Али! — кӑшкӑрчӗ вӑл иллюминатортан.
Али! крикнул он в иллюминатор.

Унтан пире кӑшкӑрчӗ:
Потом крикнул нам:

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Ӑҫта пуҫтарӑннӑччӗ эсир? — кӑшкӑрчӗ хыҫран Алёнка.
— А куда вы собрались? — крикнула вслед Аленка.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Халех ан килӗр, — кӑшкӑрчӗ Президент.
— Отставить! — крикнул Президент.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унтан аллине рупор пек тытса кӑшкӑрчӗ:
Потом сложил руки рупором и крикнул:

— Ӑнланмастӑп! — кӑшкӑрчӗ Чакак.
— Не понимаю! — крикнул Сорока.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тӗксӗмми — вӑл раци умӗнче дежурствӑра тӑраканскер, пулӑ шӳрпи те ҫимерӗ пирӗнпе — Чакака кӑшкӑрчӗ.
Темный (он дежурил у рации и даже не ел с нами уху) окликнул Сороку:

— Йыттӑрӑн сухалне тӑпӑлтарса кӑларатӑп! — кӑшкӑрчӗ ҫаплах Кӑмпа.
— А собаке вашей бороду вырву! — не унимался Гриб.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Асту, хӑваласа ҫитетӗп! — кӑшкӑрчӗ ӑна Чакак.
— Эй, догоню! — заорал Сорока.

— Чар йыттуна, — кӑшкӑрчӗ Федя.
— Приструни пса, — обернулся ко мне Федя.

— Эй, Олёна! — кӑшкӑрчӗ Федя.
— Эй, Олена! — крикнул Федя.

— Сирӗн чи хаклӑ юлташӑр килет — кӗтсе илӗр! — кӑшкӑрчӗ вӑл.
— Ваш лучший друг идет — встречайте! — крикнула она.

Президента хам ҫине илетӗп тесе кӑшкӑрчӗ малтан, хӑй вара Президента ыттисем сырса илсен тин сӑхкаласа илме хӑтланчӗ.
Все норовил схватиться с Президентом, когда на того другие наседали.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Эсӗ луччӑ ан чӗн, унсӑрӑн ҫакӑнтах путарса хӑваратпӑр! — кӑшкӑрчӗ Карп.
— Чья бы корова мычала, а твоя бы молчала, — ответил Карп.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Чакак шывпа чыхӑнман-и? — кӑшкӑрчӗ Алёнка.
— Сорока не захлебнулся? — крикнула Аленка.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика