Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӑйӑлтатакан сасӑпа панӑ командӑсем, вӗтӗ ҫумӑр йӑсланӑран хуллен илтӗнекенскерсем…
Хриплые команды, тонущие в седой мороси…

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Урамра кӗркуннехи вӗт ҫумӑр пӗрӗхет; эпӗ килте ларатӑп, уроксене лӑпкӑн хатӗрлетӗп.
За окном моросил мелкий осенний дождь, а я сидел себе дома и спокойно занимался.

Улттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫанталӑк лайӑх тӑнӑ пулсан, мӗн пулнӑ пулӗччӗ-ши — эпӗ ӑна пӗлместӗп, анчах шӑпах ҫав кун ирех ҫумӑр ҫума тытӑнчӗ те, футболла вылямалли уй, Шишкин каланӑ пекех, шӳсе кайрӗ, футболла выляма май пулмарӗ.
Не знаю, какой бы получился из этого результат, если бы погода была хорошая, но как раз в этот день с утра зарядил дождь, футбольное поле, как и ожидал Шишкин, раскисло и играть было нельзя.

Тӑхлан ҫумӑр сывлӑша касать.
Свинцовый град сечет воздух.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ пекех хура!
Темный, как туча!

Пирӗн Днепр ҫинчи завод трубисем те ҫавӑн пӗкех: ҫумӑр пулас умӗн хӑрӑлтатаҫҫӗ, лайӑх ҫанталӑка систернӗ чух янӑратса юрлаҫҫӗ.
Так и заводские гудки у нас над Днепром: на дождь хрипят, а на хорошую погоду поют звучно.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пусман кашни картлашки тӑрӑх улӑхмассерен, вӗсем кӗмсӗртетекен аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ ӑшне кӗрсе пынӑ евӗр, тупӑсенчен вӗҫӗмсӗр персе тӑни вӑйлӑраххӑн илтӗнме пуҫлать.
С каждой ступенькой звук канонады нарастал, как будто они входили в громыхающую грозовую тучу.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пульӑсем ҫумӑр пекех ҫӑваҫҫӗ.
Огонь был большой плотности.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем айӗнчи тӳпене прожекторсем хыпашлаҫҫӗ.
В подоблачных черных глубинах гуляли прожектора.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Нумай эрнесем хушши ҫумӑр ҫуса тӑнӑ хыҫҫӑн, ҫанталӑк уяртса пӑрахрӗ те, янкӑр уҫӑ сывлӑшра пирӗн авиаци иртен пуҫласа каҫченех Будапешт ҫийӗн вӗҫсе ҫӳреме тытӑнчӗ.
После многонедельных дождей и туманов впервые распогодилось и в ясном воздухе над Будапештом с утра и до ночи висела наша авиация.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Витӗр ҫапакан сивӗ ҫумӑр ҫӑвать.
Падал холодный, острый дождь.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗксӗм, йывӑр Дунай шывӗн юххине хирӗҫ, ҫумӑр пӗлӗчӗсем тӑрӑх ишнӗ пек, шӑваҫҫӗ.
Плыли против течения по темному тяжелому Дунаю, как по тучам.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лавсемпе тупӑсем, ҫумӑр шӳтернӗ уй урлӑ каҫса, шоссе ҫине ытларах та ытларах тухаҫҫӗ.
Все больше и больше подвод и орудий, перепахав в темноте размытое поле, выезжало на шоссе.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫумӑр шӳтернӗ анасенче пур ҫӗрте те пирӗн лавсемпе тупӑсем тапаҫланаҫҫӗ.
Всюду, куда ни глянь, в размытой пашне бились обозы и пушки.

Пехотинецсем сулмаклӑ хумсемпе тикӗссӗн куҫса пыраҫҫӗ Хӑшпӗрисем хулпуҫҫийӗсем ҫине плащ-палаткӑсем уртса янӑ, мӗншӗн тесен вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхет.
Пехотинцы продвигались медленными, методическими волнами. Некоторые даже натянули на себя палатки, потому что сеял мелкий дождь.

Шап-шурӑ ҫумӑр пӗлӗчӗсем кӗркуннехи пек питӗ аялтан та хӑвӑрт уй урлӑ шуса иртеҫҫӗ.
Блеклые, дымчатые тучи летели над полем по-осеннему низко и быстро.

Ҫӳлтен ҫумӑр анас ҫук, ҫил те тивеймӗ.
И сверху не пробьет, и ветер не задувает.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗҫӗмсӗр ҫумӑр ҫуса тӑрать, уя кӑвак чаршав карса илнӗ, инҫетри йывӑҫсем, телеграф юписем, капансем — ҫаксем пурте пӗлӗтлӗ ҫанталӑкра палӑрман пек курӑнаҫҫӗ.
Без конца дождило, поле затянулось седой пеленой, далекие деревья, телеграфные столбы, скирды — все растворялось в пасмури, теряя очертания.

Талӑкӗ-талӑкӗпе — ҫил, ҫумӑр, тӗтре.
Круглые сутки — ветры, дожди, туманы.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кунӗ-кунӗпе тӗссӗр ала витӗр кӗрхи ҫумӑр тӑкӑнать; ҫумӑр ҫуман чух, ир пуҫласа каҫченех, уй ҫийӗн тӗтре явӑнса ҫӳрет.
Целыми днями сеялись сквозь серое сито осенние дожди, а когда их не было, — над полем с рассвета до самого вечера бродили туманы.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика