Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тискер сăмах пирĕн базăра пур.
тискер (тĕпĕ: тискер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тапаҫлан та ҫӗклен, ӗҫлекен хура халӑх, Ҫап та салат эс тискер тӑшмана!..

Вставай, поднимайся, рабочий народ, Вставай на борьбу, люд голодный…

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хайхи хура мӑйӑхли тискер ҫын пек те мар иккен, унпа тем кулкаласа калаҫа пуҫларӗ, мӗскӗн Шерккее хӗрхеннӗ пек те куранчӗ вӑл, вӑхӑчӗ пулсан кунта тата кӗрсе тухма сӗнчӗ.

Помнит только, что чернобородый на деле оказался не таким уж и злодеем — Шерккей заметил в его глазах сочувствие, он с улыбкой распрощался с ним, пригласил заходить еще, коль будет время.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрӑ та хурах тӑвасшӑн мар вӑл ӑна, ирсӗр те тискер ӗҫе вӗренесрен ик куҫпа сыхлать.

А не вором или насильником, потому она смотрит за ним сызмальства в оба глаза.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем ҫынсем мар, вӗсем тискер кайӑк та мар — вӗсем фашистсем.

Они не люди, они даже не звери — они фашисты.

Пилӗк фотоӳкерчӗк // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Ывӑнатӑп, ҫителӗклӗ ҫывӑрма ҫук, анчах ӗҫлессе тискер кайӑк пек ӗҫлетӗп.

«Устаю, недосыпаю, но работаю, как зверь.

Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ӑна тискер «мухтанчӑк» кӗрешӳре ҫӗнтерме пуҫласан, вырӑс ҫӗрӗ хӑй вӑй-хӑват хушса парать.

Когда его одолевает злой «нахвальщик», то сама земля русская вливает в него силы:

Ҫырса пымалли пӗчӗк кӗнеке // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Сывлӑш хумӗ вӗсем ҫинчи кӗнекесене, такамӑн тискер алли шӑлса пӑрахнӑ пекех, урайне, сӗтелсем ҫине ишсе антарнӑ.

Та же взрывная волна, как огромная злобная лапа, смахнула с них книги и как попало расшвыряла по полу, по столам.

Пирвайхи бомбӑсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир, ку таранччен, кӗлеткипе ҫынран уйрӑлса тӑман тискер кайӑк кӑкӑр ачине вута пӑрахасси ҫинчен те пӗлмен.

Мы еще не знали, что звери, по виду не отличимые от людей, могут бросить грудного ребенка в огонь.

Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Санаторинчен таврӑнсассӑн эпӗ тискер кайӑк пек вӗренетӗп (вӑл Шура каланӑ сӑмаха персе янипе кулса илчӗ), ҫулла та вӗренетӗп.

— Я после санатория буду заниматься, как зверь (она мимолетно улыбнулась тому, что у нее сорвалось это Шурино словечко), и летом буду заниматься.

Киле! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унтах ӑшӑ та, ҫутӑ та, савӑнӑҫ та, пулма пултарайман тискер йывӑрлӑх айне пулнӑ пӳрт…

Маленький домик, за стенами которого не угадываешь ни тепла, ни уюта, ни радости…

Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Пӗррехинче йывӑҫ тӗми ҫинче ларакан ҫерҫисем тискер кайӑксенчен чи хӑрушши хӑшӗ пулни ҫинчен тавлашнӑ.

— Сидели на кусте воробьи и спорили: кто из зверей самый страшный?

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Неушлӗ пирӗн ачасем юн тӑкни харама кайрӗ? — шухӑшлатӑп эпӗ. — Неушлӗ хамӑр ачасен пурнӑҫӗпе, ача амӑшӗсен, тӑлӑхсен тата упӑшкасӑр юлнӑ арӑмсен куҫҫулӗпе ҫӗнсе илнӗ мире сӗмсӗр те тискер ҫынсем аркатма пултарӗҫ?»

И я думаю: неужели кровь наших детей пролилась напрасно? Неужели мир, добытый ценою жизни наших детей, ценою наших слез — слез матерей, вдов и сирот, — будет вновь нарушен по воле злобных и гнусных сил?

Автортан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫав тискер сасса ҫеҫ илтсе юлчӗ Шерккей.

Последнее, что услышал Шерккей.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗмӗрне те манас ҫук ҫакӑнта курса-чӑтса ирттернӗ тискер тамӑка…

И забудем все, что пришлось мне вытерпеть в этом аду…

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗнле тискер пулаҫҫӗ вара ҫынсем?..

Какими зверьми должны быть люди, сделавшие это?

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аманнӑ тискер кайӑкӑн шурса кайнӑ пичӗ ҫинче хаяр куҫсем ялкӑшса тӑнӑ.

На бледном лице раненого лихорадочно горели злые глаза.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫамаккан аслашшӗ-и, мӑн аслашшӗ-и, хӑй вӑхӑтӗнче таврари ҫулсен ҫӗрлехи тискер хуралҫи пулнӑ пулать, вӑл усал вӑрӑ-хураха ҫывӑх курнӑ имӗш, пуян сутӑҫсене чееленсе юранӑ, тет, ҫавӑнтан вара хӑй те пит пуйса кайнӑ пулать.

Сказывали, будто дед или прадед Сямаки слыл в свое время самым жестоким разбойником на больших дорогах, обчистил не одного богатого купца, на том и разбогател.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Мишка ҫак тискер кайӑк йӑвинче ҫӗр каҫма юлма шутламан та.

Но Мишка не собирался оставаться на ночь в этой берлоге.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Анчах санӑн мӗлкӳсем, Лейно, ытти ҫынсем пек, тискер кайӑк пек сывлаҫҫӗ.

— Но только твои привидения, Лейно, слишком по-человечески, по-зверски даже, дышат!

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Пӗтӗм ӗҫ, Матти, пирӗн боецсем вырӑнти условисене пӗлменнинче, — ҫак шӑнман ылханлӑ шурлӑхсене те, ҫак тискер те начар ҫулсене пӗлменнинче.

— Все дело, Матти, в том, что наши бойцы не знают местных условий: ни этих проклятых незамерзающих болот, ни этого дикого бездорожья.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех