Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлмен (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн ашшӗ ҫыру ҫырманнине пӗлмен пирки Ваҫҫук пӑшӑрханма тытӑнчӗ.

Не зная, чем объяснить молчание отца, Васек беспокоился.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Унтан вӑл ним тума пӗлмен ачасем ҫине пӑхрӗ те: — Сирӗн ӗҫӗр тухмарӗ апла? — терӗ куларах.

 — Что, не вышло ваше дело? — усмехнулся он, глядя на оторопевших ребят.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сергей Николаевич ҫакӑн чухне Трубачёвӑн ҫирӗп кӗлеткине пӑхса илчӗ, ҫамки ҫинчи выртма пӗлмен ҫӳҫ пайӑркине, хура куҫне асӑрхарӗ, пуҫне кӑмӑллӑн сулчӗ:

Сергей Николаевич быстрым взглядом скользнул по крепкой фигуре Трубачева, приметил непокорный рыжий чуб, темные глаза и приветливо кивнул головой:

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Галстукне ӗнтӗ вӑл кӗпе ҫумне ҫиппе ҫӗлесе лартрӗ, Ваҫҫукӑн ҫамки ҫинчи выртма пӗлмен хӗрлӗ ҫӳҫне хачӑпа касма тытӑнчӗ.

Галстук она в конце концов пришила к рубашке, а к рыжему украшению на лбу племянника подступила с ножницами.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ӑна уйрӑмах Павел Васильевичӑн айккинелле пӑрӑнса кайнӑ галстукӗ тата Ваҫҫукӑн ҫамки ҫинчи тем тусан та выртма пӗлмен сарӑ-хӗрлӗ ҫӳҫӗ пӑшӑрхантарчӗ.

Особенно ее беспокоили съезжавший на сторону галстук Павла Васильевича и рыжий чуб Васька.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл хуйхӑрнипе тӑлӑха юлнӑ килӗнче ларма-тӑма пӗлмен, пӳлӗмрен — кухньӑна, кухньӑран пӳлӗме вӗҫӗмсӗр утнӑ, хӑш чухне хӗрлӗрех ҫӳҫлӗ пуҫне аллипе тытса, сӗтел хушшинче кулянса ларнӑ.

Он не находил себе места в осиротевшем доме, растерянно бродил из комнаты в кухню и молча сидел за столом, опустив на ладонь свою большую рыжеватую голову.

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫавна тӗрӗссипе пӗлмен пирки эпир Лиденброк профессор сӑнавӗсене те, вӑл каланӑ шухӑшсене те тӗрӗс мар тесе татӑклӑнах калама пултараймастпӑр.

Не зная точно этого, мы не можем полностью отвергать ни исследования профессора Лиденброка, ни предположений, им высказанных.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Манӑн чӗреме пӗтӗмпех профессӑрӑн хӗрӳллӗхӗ куҫрӗ, халиччен никам пӗлмен ҫӗнӗ япаласем тупас килнӗ шухӑш хавхалантарать.

Дух профессора всецело овладел мною, меня воодушевляла жажда открытий.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫак ӗҫӗн мӗнпур вак-тӗвек енӗсене те аван пӗлсе тӑнӑ, анчах эпир килтен тухса кайнӑранпа ҫав ыйтӑва татса парас ӗҫ малалла шуни ҫинчен пӗлмен.

Мы знали все подробности дела, но нам не было известно, что со времени нашего отъезда выяснение этого вопроса подвинулось вперед.

XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Арҫын тутине пӗлмен хӗрарӑм хӗрарӑм-и вӑл?

Да разве ты женщина, на тебя ни один мужик не посмотрит?

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ҫӗр айӗнче ҫавӑн пек пысӑк хӑвӑлсем мӗн пирки пулса тӑни ҫинчен геологи ӑслӑлӑхӗ мӗнле каласа ӑнлантарнине эпӗ пӗлмен.

Я не мог постигнуть, каким геологическим явлением следует объяснить существование подобного внутриземного пространства.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Тӗрӗс, лайӑхах тӗпчесе пӗлмен закон тӑрӑх ҫаплах пулмалла.

— Да, согласно закону, еще недостаточно точно установленному.

XXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ Дани чӗлхипе пӗр сӑмах та калаҫма пӗлмен, анчах ҫапах та темӗнле сисӗмпе сунарҫа каланӑ сӑмаха ӑнланса илтӗм.

Я не знал ни одного слова по-датски и, однако, инстинктивно понял, что значит слово, сказанное нашим проводником.

XXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пире ӑҫта шырамаллине шуйттан та пӗлмен япала кирлӗ.

Нам того требуется, что чорт его знает, где искать.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл ывӑна пӗлмен шӑрӑхпа халтан ярать.

Она утомляла зноем, не знавшим устали.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Фронтра ҫанӑн кам та пулин пур-и вара? — ыйтрӗ Твороженкова, Ленӑн пӗр хыпарсӑр ҫухалнӑ упӑшки ҫинчен пӗлмен пек.

— Разве у тебя кто есть на фронте? — будто не знала о пропавшем без вести муже Лены, спросила Твороженкова.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эсир халӑхпа ҫавӑн пек калаҫма пултарни ҫинчен пӗлмен эпӗ, халӑхпа темӗн те тума пултаратӑр эсир, — сулчӗ вӑл пуҫне.

— Не знала я, что вы такое можете с народом делать, — покачала она головой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫамрӑк чухне те эпӗ самантлӑх юратушӑн хӗрсемпе ҫывӑхланма пӗлмен, юрату тени маншӑн — партие кӗнӗ пекех, пурнӑҫа татса паракан событи, хӗрарӑм пурнӑҫне илсе, ун вырӑнне хамӑнне парса, ҫак икӗ пӗчӗк пурнӑҫран пӗр пысӑк пурнӑҫ тӑвасси — эпӗ тума пултаракан пӗртен-пӗр япала.

Я и молодым не умел сближаться ради минутного увлечения, для меня любовь — событие, решающее жизнь, как вступление в партию, и взять жизнь женщины и отдать взамен свою, из двух маленьких жизней сделать одну большую — вот единственная возможность для меня как раньше, так и теперь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тумланасса та вӑл вӑрттӑн тумланнӑ, кам патӗнче ҫӗлетнине тата унӑн илем туйӑмӗсем мӗнле пулнине никам та пӗлмен, анчах вӑл, шукӑль тумланса ҫӳремен пулсан та, ыттисенчен яланах лайӑх пек курӑннӑ.

Она даже одевалась как-то украдкой — никто не знал, у кого она шьет и какие у нее вкусы, но, впрочем, выглядела она всегда лучше других, хотя и не модничала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл начар хуҫа пулнӑ, юрламан, музыкӑпа йӑпана пӗлмен, нумай вуланӑ тата мӗн вуланине лайӑх астунӑ пулин те, литература ҫинчен калаҫман.

Она была скверной хозяйкой, не пела, не музицировала, не рисовала, не рассуждала о литературе, хотя много читала и хорошо помнила читанное.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех