Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫакӑнта (тĕпĕ: ҫакӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑларса ывӑтрӗҫ те, эсрелсем, Российӑран — халӗ ҫакӑнта таптаса тӑкма ӑнтӑлаҫҫӗ.

Выбросили, сволочи, из России — и здесь думают растоптать.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ҫакӑнта вара, урам тӑваткалӗнче, пӗр кӗтмен-туман ҫӗртен пӑтӑрмахла ӗҫ пулса иртрӗ: урам урлӑ чупса каҫакан сысна ҫури, ҫул урлӑ каҫса кайма ӗлкӗреймесӗр, утсен ури айнех лекрӗ, нӑриклетсе илчӗ, унтан, таптанса лапчӑннӑскер, вичкӗннӗн ҫухӑрса, хуҫса пӑрахнӑ ҫурӑм шӑммине ҫӗклеме тӗрмешсе, аяккала шуса кайрӗ.

Но тут-то, на первом перекрестке, случилось неладное: поросенок, бежавший через улицу, замешкался, попал под копыта лошадей, хрюкнул и откатился раздавленный, повизгивая, норовя приподнять переломленный хребет.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тен, пӗтӗм секречӗ ҫакӑнта пулӗ: кӗрхи каштан ҫулҫи тӗслӗ эпир пӗлекен плащ вырӑнне Рубцов-Емницкий халӗ хӑмӑр кӗрӗк тӑхӑннӑ, ҫул ҫӳренӗ вӑхӑтра тусӗсем тупса панӑ пулас; урисенче ун, эпир пӗлекен ҫемҫен, пӗр сасӑсӑр пусакан пуклак сӑмсаллӑ парусин атӑ вырӑнне хулӑн каучук тӗплӗ, хӗрлӗ сӑранпа сӑрнӑ фетр кӑҫат пулнӑ; Украинӑри пек тӗрленӗ кӗпе урӑх илемлетмен ӗнтӗ ун кӑкӑрне, халӗ ун ҫинче ахаль кӑна гимнастерка пулнӑ; пуҫне улӑм картуз мар, хура пӗтӗркке тиртен ҫӗленӗ кепка тӑхӑнса янӑ, кепка сӑмси ҫине кӑвак куҫлӑх ҫакнӑ.

Может быть, вся загадка скрывалась в том, что вместо хорошо нам известного плаща под цвет осенних листьев каштана Рубцов-Емницкий надел коричневый полушубок, который раздобыл, очевидно, во время поездки у своих новых приятелей; что на ногах у него не было знакомых нам парусиновых сапожек с тупыми носками, которые уж очень мягко и неслышно ступали по земле, а были фетровые валенки на толстой каучуковой подошве, обшитые красной кожей; что не вышитая на украинский манер сорочка украшала его грудь, а обычная гимнастерка; что на голове вместо соломенного картуза ловко сидела кепка из черной смушки с нацепленными над козырьком темно-синими очками.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Прохор Ненашев ҫинчен те ҫавнах калама пулать, анчах уйрӑмлӑхӗ ҫакӑнта: кунта художникӗ пурӑнӑҫ хӑй пулнӑ, — нумай ҫулсем хушши тума пултарнине йӑлтах тунӑ вӑл, туса пӗтернӗ те ҫапла каланӑ: «Ну, ҫак ӗнтӗ Прохор Ненашев пулать, кунта урӑх нимӗн катма та, нимӗн хушма та ҫук».

То же самое примерно можно сказать о Прохоре Ненашеве, с той лишь разницей, что художником здесь была сама жизнь — за многие годы она, казалось, сделала все, что только могла, и сказала: «Ну, вот это и есть Прохор Ненашев, и тут уже ничего нельзя ни убавить, ни прибавить».

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫакӑнта, ҫав юлташсем хушшинче, эпӗ ун чухне малтанхи хут революциллӗ кӗрешӳ витӗр тухрӑм… манӑн чи малтанхи учительсем Тифлисри рабочисем пулчӗҫ».

Здесь, среди этих товарищей, я впервые в то время и прошел революционную борьбу… моими первыми учителями были рабочими из Тифлиса…»

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем савӑнӑҫлӑ уйӑхсем пулнӑ — Кубаньре шыва кӗнӗ, ҫеҫенхирте ҫӳренӗ, ун чухне пирвайхи практикӑна вӑл килте ирттерессе аса та илмен; Мускавра Грачиха ывӑлӗ мӗне вӗреннине тӑван станицӑри ҫынсем хӑйсемех хак паччӑр тесе такам ӑна юри ҫакӑнта янӑ пек туйӑннӑ.

То были веселые месяцы — купался в Кубани, гулял по степи, ему и в голову тогда не приходило, что вот кончит учебу и первую свою практику проведет дома; казалось, будто кто-то нарочно послал его именно сюда, чтобы свои же станичники могли увидеть и оценить, чему научился в Москве сын вдовы Грачихи…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсӗ ҫакӑнта ҫурт туса лартан, ун ҫумне кӑвапупах ҫыпҫӑнса ларӑн, мӑкланӑн, пуйса кайӑн.

Ты построишь себе эту хатенку, прирастешь к ней пуповиной, обживешься, разбогатеешь.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл сӑрт ҫине тухрӗ — тахҫан пӗрре вӗсем ҫакӑнта иккӗш уйӑхлӑ каҫпа савӑннӑ.

Она вышла на курган — когда-то здесь они стояли вдвоем и любовались лунным светом.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗлнӗ пулсан, ҫакӑнта килетпӗр-и? — унтан пуҫне хуйхӑллӑн сулкаласа илчӗ.

А кабы знали, да рази же мы б пошли? — и сокрушенно мотал чубатой головой.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пире мӗн, ҫакӑнта канса выртма ылхан ҫитмен пулӗ?

Что ж мы, аль проклятые, что должны тут погибать?

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах нимсӗр мар, каярахран ҫӗнӗ кавар хатӗрленипе вӗҫленет вӑл: ҫакӑнта пулмасан, урӑх ӑҫта-ха тата граждан вӑрҫи пуҫласа ярас тата революци ҫине анлӑ фронтпа наступлени тӑвас плансем чи малтан тӗвӗленме пултарнӑ.

Закончилось, породив новое: где же, как не там, возникли зачатки планов будущей гражданской войны и наступления на революцию развернутым фронтом?

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тӑ-ӑр ҫакӑнта!

— Станови-ись!

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нивушлӗ эсир, ҫакӑнта пурӑнса та, лару-тӑрӑва тӗшмӗртсе ҫитереймен?

Неужели, живя здесь, вы не уяснили обстановку?

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ҫакӑнта пулса иртрӗ те пӗр ырӑ мар тамаша: Листницкий тулалла тухма алӑк хӑлӑпне тытнӑччӗ кӑна, — стена ҫумӗнче темӗнле шӗвӗр япалапа питех те ӑста чӗртерсе тунӑ ӳкерчӗк — шӑлне йӗрсе пӑрахнӑ йытӑ пуҫӗпе шӑпӑр курӑнса кайрӗ.

Но тут произошел неприятный казус: держась за дверную скобку, он увидел на стене мастерски выцарапанный каким-то острым предметом рисунок, — оскаленную собачью голову и метлу.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Намӑссӑр кӗҫҫе пит — «сивӗ ҫакӑнта»…

Туда же… «холодно здеся»…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ ак «кунта» тесе те каламасть-ха, «ҫакӑнта» тет…

А теперя уж не скажет «тут», а «здеся»…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Сивӗ ҫакӑнта… — терӗ те Аксинья хулпуҫҫийӗсене вӗттӗн чӗтрентерсе тула тухрӗ.

— Холодно здесь… — подрожав плечами, сказала Аксинья и вышла.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ак ҫакӑнта, атте…

— Вот тут, батя…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакӑнта, сӑрт айккинче выртнӑ чухне, темшӗн ӑна хӑй Анат Яблоновски хуторӗнчен Аксинья патне Ягоднӑй именине кайни аса килчӗ.

Лежа здесь на холме, он почему-то вспомнил ту ночь, когда с хутора Нижне-Яблоновского шел в Ягодное к Аксинье.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакӑнта ҫырнисене пӗтӗмлетсе каланӑ май, эпӗ ҫапла шутлатӑп:

Резюмируя все вышеизложенное, прихожу к выводам:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех