Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лешӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лешӗ тата темскер каласа кӑтартасшӑнччӗ, анчах купӑсҫӑ ӑна пӳлчӗ:

Тот собирался рассказать что-то ещё, но гармонист его перебил:

Кӑвайт умӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Ху тата мӗншӗн ҫиместӗн, Василий Иваныч? — ыйтрӗ лешӗ ӑна хирӗҫ, хӑй каллех минтер ҫине тӑрӑнчӗ.

— А сам почему не ешь, Василий Иваныч? — вопросом ответил тот, уткнувшись в подушку.

«Эпӗ — Чапаев!» // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Йывӑррӑн хашкаса чупакан хӗрлӗ-хӑмӑр ӗнселлӗ самӑр офицера хуса ҫитес чух, лешӗ сасартӑк ҫаврӑнчӗ те револьверпе персе ячӗ.

Аксёнкин уже догонял тяжело пыхтевшего толстяка офицера с багрово-бурой шеей, когда тот внезапно обернулся и выстрелил в него из револьвера.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Лешӗ епле ӳкнине те курмарӗ вӑл, — малалла, ял еннелле таракан офицер хыҫҫӑн чупрӗ.

Он не видел, как тот упал, — он бросился вперёд за убегающим к селу офицером.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Шӑпах ҫавӑ! — тавӑрчӗ лешӗ.

— Он самый! — последовал ответ.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Семён, аллине хуллен ҫӗклесе, саранчана ывҫипе хупласшӑн пулчӗ, анчах лешӗ сикрӗ те, хӗрлӗрех ҫӳхе ҫунаттисене сарса, вӗҫсе кайрӗ.

Семен легонько поднял руку и хотел прикрыть ладонью саранчу, но она прыгнула и улетела, раскинув тонкие рыжеватые крылья.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Пулеметсемпе хытӑрах пеме пуҫларӗҫ, — тавӑрчӗ те лешӗ ирӗксӗррӗн, малалла тинкерсе: «Мӗскер пирӗннисем халӗ те ҫук?» — тесе шухӑшларӗ.

— Огонь пулемётный усилили, — нехотя ответил тот, вглядываясь вперёд и думая: «Что же наших так долго нет?»

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ак мӗн ҫинчен ӗмӗтленетӗп эпӗ, — терӗ ординарец, лешӗ каласа пӗтерсен.

Вот чего бы мне хотелось! — сказал ординарец, когда Чапаев кончил.

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Малти урапа тапочка ҫине пырса кӗчӗ те лешӗ турпас пек лапчӑнса ларчӗ.

Правое колесо наехало на бедную тапочку, и она осталась лежать на асфальте, плоская, как дощечка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Апла пултӑр, анчах лешӗ тата ӑҫта кайма хатӗрленнӗ?

— Да, но куда, собственно, он-то собрался?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Лешӗ хут татӑкне илчӗ те урайне пӑрахрӗ.

Тётя взяла его и бросила:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Лешӗ тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑрать-ха.

Она крепко спала.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Купцан ытармалла мар хӗрӗ ӑна вӑратасшӑн — анчах лешӗ нимӗн те туймасть; купца хӗрӗ унӑн пӑхма хӑрушӑ ҫӑмламас аллинчен тытса силлет, вӑрман тискерӗ, тинӗс эсрелӗ вилсех выртнине тин тавҫӑрса илет вӑл…

Начала его будить потихоньку дочь купецкая, красавица писаная, — он не слышит; принялась будить покрепче, схватила его за лапу мохнатую — и видит, что зверь лесной, чудо морское, бездыханен, мертв лежит…

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Лешӗ темӗнччен килӗшесшӗн мар вӑл тархасланипе, хӑрушшине те ытла хӑрушӑ пулнӑ ҫав, ӑна юмахра каласа пама ҫук, шурӑ хут ҫине ҫырса та шӑнӑҫтарас ҫук, хитре хӗре хӑратасшӑн пулман ҫав тискер.

Долго он на то не соглашается, испугать ее опасается, да и был он такое страшилище, что ни в сказке сказать, ни пером написать.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Лешӗ ӑна ярса илчӗ те хӑй кӑкӑрӗ ҫине тирсе хучӗ.

Тот поймал цветок и прикрепил себе на грудь.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ку сана кирлӗ мар, — аллине сулчӗ лешӗ.

— Это тебя не касается, — отмахнулась она.

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лешӗ айӑпа кӗнӗ пек пӑхса илчӗ.

Она виновато улыбнулась:

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чу пирки вӑл пӗр сӑмах та каламарӗ, лешӗ уншӑн кӑмӑлсӑрланчӗ.

О старике Чу он не сказал ни слова, чем тот был очень недоволен.

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лешӗ кӑштах шӑпланса тӑнӑ хыҫҫӑн ответ пачӗ:

Тот помолчал немного и ответил:

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лешӗ вырӑнӗнчен тӑчӗ:

Тот поднялся с места:

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех