Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнер сăмах пирĕн базăра пур.
ӗнер (тĕпĕ: ӗнер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнер кунӗпех шыраса ҫӳренӗ.

Вчера целый день продолжались розыски.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем аякрахри сеттльментсенчен килнӗ ҫынсем тата ӗнер килте пулман сунарҫӑсем пулнӑ.

К последним принадлежали поселенцы более отдаленных сеттльментов и охотники, которых вчера не было дома.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сутуҫӑ каланӑ: «Эпӗ сана ӗнер хӑна хур тунӑ ҫын кам иккенне калама килтӗм. Эпӗ ӑна пӗлетӗп: вӑл ман кӳршӗмех, вӑл Нагим ятлӑ. Эсӗ ӑна ярса чӗнтер те ӗнерхишӗн тавӑр», — тенӗ.

Лавочник говорит: «Я пришел выдать тебе того самого человека, который тебя обидел вчера. Я его знаю — это мой сосед, его звать Нагим; пошли за ним и накажи его!»

Абдул визир // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗнер вара ҫӗрле форта Тискер Кушак — семинолсен ҫулпуҫӗ — ҫав йӑхӑн темиҫе представителӗпе пӗрле пынӑ тет.

Вчера же ночью в форт явился Дикая Кошка — вождь семинолов — с несколькими представителями этого племени.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ӑна ӗнер рашчара хирӗҫ пулнӑччӗ. Вӑл мана… пӗрле курнӑ-ши?

Я встретила его вчера в роще. Он видел меня с…

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ каларӑм: «Ӗнер асаттене пӗр ҫамрӑк амаллӑ вӗлле тупса патӑм, ҫавӑншӑн вӑл мана пыл ҫитерчӗ; паян тата эпир унпала вӗллене хурт ятӑмӑр», — терӗм.

А я сказал: «Он за то мне дал меду, что я ему вчера нашел улей с молодыми матками, а нынче мы с ним рой сажали».

Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗнер ҫӗрле, мӑйкӑчсене хуҫса, темиҫе ҫын тарчӗ.

Вчера ночью, сломав рогатки, бежало несколько пленников.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗр урай ҫав-ҫавах типӗ-ха, кӗрсе тухмалли шӑтӑк ӗнер каҫхи пекех уҫӑ, сывлӑш шала ирӗккӗнех кӗрет, унтан шала тулта ялтӑртатакан ҫиҫӗм ҫути ӳкет, шалкӑм ҫумӑр витӗр аслати кӗрлени илтӗнет.

Эта глиняная площадка оставалась совершенно сухой, отверстие было по-прежнему открыто, воздух свободно проникал внутрь конуса, а вместе с ним и отблески сверкавших молний, и раскаты грома, которых не мог заглушить плеск проливного дождя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗнер, тен, паян ирхине те, ҫак чее, ӑслӑ чӗрчунсем кунта пулнӑ?

 — Ведь вчера, а может быть, и сегодня утром эти хитроумные насекомые еще жили здесь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗнер, канашлуран килсен, икӗ аллине те ҫӳлелле ҫӗклерӗ: «Парӑнатӑп, кӑшт канса илмелле!»

А вчера пришел с совещания, поднял обе руки кверху и говорит: «Сдаюсь, надо передохнуть».

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл ӗнер ман пата килсе кайрӗ, сӗтел сунтӑхне тӗпӗ-йӗрӗпе пӑтратрӗ, пӗтӗм кӗнекесене пӑхса тухрӗ, — терӗ Митя.

Он вчера был у меня, перерыл весь стол, просмотрел все книги, — сказал Митя.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ӗнер — Иванова, паян — мана, ыран вара — Совнаркома!»

Вчера — Иванова, сегодня — меня, а завтра — Совнарком!»

Пуҫлӑх ҫын // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 110–112 с.

Ӗнер каҫхине те пирӗнпеччӗ вӑл, ҫӗрле вара кайнӑ, тен, юханшыв ҫумӗпе ҫӳлелле хӑпарчӗ пуль.

 — Вчера вечером он еще был с нами, а ночью ушел и, вероятно, поднялся вверх по течению реки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗнер, ҫак рифсем ҫине ҫапӑнса, пирӗн карап арканчӗ.

Наш корабль вчера разбился об эти рифы!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл хӑй ӗнер каҫпа пирӗн патӑмӑрта пулнӑччӗ-иҫ.

Она же вчера вечером была у нас.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тухтӑр ним хӑрушши те ҫук терӗ-ҫке. Тен, Сашӑна курас килнипе пулӗ? ӗнер ҫеҫ унран хаваслӑ, ырӑ ҫыру килчӗ. Тен, ҫил-тӑман ҫапла кӑмӑла пусӑрӑнтарать пулӗ?»

Ведь доктор сказал, что ничего опасного. Может быть, стосковалась по Саше? Но от него вчера было письмо, бодрое, ласковое. Может быть, вьюга нагоняет тоску?»

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эсӗ ӗнер хӑвӑн физикуна уйӑх ҫутинче те аса илеттӗн, — кулса ячӗ Володя.

— Ты же вчера свою физику при луне повторяла, — засмеялся Володя.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Аннеҫӗм, мана ӗнер няня чӑх тӗкӗпе хӑратрӗ, ҫав тери пысӑк та хӑрушӑ мӗлке стена ҫинчеччӗ, эпӗ вара куҫа хупрӑм та хӑрамарӑм.

— Мамочка, вчера няня меня куриным пером пугала, такая страшная большая тень ползла на стене, а я закрыл глаза и не испугался.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Дик, капитан каютине чупса кайса, унтан картта илсе килчӗ — ун ҫине карап ӗнер хӑш тӗлте пулнине кӑтартса ҫырнӑ.

Дик сбегал в каюту капитана и принес оттуда карту, на которую было нанесено вчерашнее положение судна.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Картта ҫине ҫеҫ пӑхса илмелле: Халл капитан ӗнер унта хамӑр ӑҫта иккенне паллӑ турӗ.

 — Достаточно взглянуть на карту: капитан Халл вчера нанес на нее наше место.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех