Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫумӑр шывӗсем ҫурса кайнӑ шырлансемпе ҫул ҫинче тӗл пулакан канавсем урлӑ каҫмалла чух номерсем «максимкӑсене» епле алӑ ҫине тытса йӑтса илни илтӗнет.
Солдаты подхватывают на руки пулеметы, чтобы перевалить через дождестоки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Таҫта инҫетре, аслатиллӗ ҫумӑр инҫете кайнӑ пек, канонада илтӗнет.
Где-то далеко, как гром отдалённой грозы, перекатываются отзвуки канонады.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Ҫумӑр ҫума чарӑннӑран ҫав тери шӑплӑх тӑрать.
Настаёт тишина, особенно полная оттого, что дождь уже перестал.

Шӑплӑх пуҫланчӗ, ҫумӑр тулта хытӑрах шӑпӑртатма пуҫларӗ.
Наступило молчание, подчёркнутое шелестом спорого, усилившегося дождя.

Орёл патӗнче ҫапӑҫу сасси янраса тӑнӑ вӑхӑтра, палатка ҫине ҫумӑр ҫусах тӑнӑ май «Волков юлташсем» походнӑй кровать хӗррине ларса, хӑйсен историне пире тепӗр хут каласа пачӗҫ.
И, сидя на краешке походной кровати, под аккомпанемент далёкой канонады, доносившейся из-под Орла, и гулкий, успокаивающий шелест дождя о натянутое полотнище, «товарищи Волковы» рассказали нам ещё раз свою историю.

Шурӑ кӳлӗ ҫине шултра ҫумӑр ҫӑвать тейӗн ҫав.
Точно над белым озером идёт крупный дождь.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Анчах дзотран тӑватӑ пулемёт ҫумӑр ҫутарнӑ пек персе тӑнӑ пирки атака хӑвачӗ чарӑннӑ, малта пыракан ротӑн ирӗксӗрех каялла чакса выртмалла пулнӑ.
Но огонь четырёх пулемётов, бивших оттуда, был так ловко организован и силён, что атака захлебнулась и авангарды принуждены были отойти и залечь.

Туссем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 66–74 с.

Лапсаркка ҫумӑр пӗлӗчӗсем тусен ҫумне лӑпчӑннӑ.
Громоздкие облака прижимались к горам.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Михал Михалыч генерал кабинетӗнчен тара ӳксе ҫумӑр хыҫҫӑнхи антрацит катӑкӗ пек йӑлтӑртатса тӑракан пулса тухсан, унтан вӑл салху Павлушӑна ҫаклатса илсе кӑмӑллӑ йӑлтӑртатакан кулӑпа кулса хӑй хыҫҫӑн илсе тухса кайсан, мана тепӗр хут чӗнсе кӗртрӗҫ.
А когда Михал Михалыч вышел из кабинета генерала, вспотевший и сияющий, подхватил хмурого Павлушу и повлек за собой, меня вызвали снова.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӳпене ҫумӑр пӗлӗчӗ хупласа илнӗ.
Тучи заволокли небо.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шупка ҫумӑр пӗлӗтӗнчен пирӗн ҫине вӗтӗ йӗпхӳ ҫӑвать.
Серые, сырые облака обсыпали нас мельчайшей водяной пылью.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем пирӗн кӗске те шупка мачтӑсене тивнӗ пекех туйӑнаҫҫӗ.
И, казалось, облачка цеплялись за наши короткие мачты.

Пирӗн тӗлти шупка тӳпере тинӗс пӑсӗнчен пулнӑ тӗксӗм чӑпар ҫумӑр пӗлӗчӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Серые облачка держались над нами.

Тен ак ҫавӑ, горизонтран ҫӳлерех хуралса тӑракан ярӑм, ахаль лаптак ҫумӑр пӗлӗчӗ мар — Чатырдак пулӗ.
Возможно, вон то плоское серое облако над горизонтом есть Чатыр-Даг.

Ҫумӑр килет.
Собирался дождь.

Ку сӑртран леререх, ҫумӑр шывӗ кӳлленсе тӑнипе тӗл-тӗл ҫарӑлкаласа юлнӑ тарӑн мар васан урлӑ, тепӗр сӑртлӑх выртать.
За высоткой лежала вторая, отделенная от первой неглубокой лощинкой с пролысинами, оставшимися от дождевых луж.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫанталӑк шӑрӑх тӑрать, ҫумӑр ҫумасть.
Стояла жаркая, без дождей, погода.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫумӑр айӗнче выртнипе унӑн табак туртнипе саралса кайнӑ мӑйӑхӗ те йӗпеннӗ.
с мокрыми от дождя, обвисшими, прокуренными, изжелта-бурыми усами.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Хӑйӗнчен ҫумӑр пек тар юхать, кӗркуннехи тыркас пек йӗп-йӗпе, кӑшкӑрать.
Пот с него градом, мокрый, как суслик, кричит:

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Татах сӑрт шатӑртатма пуҫларӗ, татах унӑн чакаласа пӗтернӗ аяккисенчен пульӑсем ҫумӑр пек ҫума тытӑнчӗҫ.
И снова зарокотал, затрещал выстрелами холм, снова изуродованные его склоны изрыгнули на врага вееры пуль.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика