Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗм сăмах пирĕн базăра пур.

тӗксӗм (тĕпĕ: тӗксӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл, тӗксӗм шурӑ сӑн-питлӗскер, чӗмсӗр тутине чалӑштарса ҫӑтӑ-ҫӑтӑ ҫыртса лартнӑ.
На мутнобелом лице, покривясь, плотно сомкнулись безмолвные губы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑрмаланчӑк пӗлӗтлӗ каҫ хулана тӗксӗм шупка чаршавпа хупланӑ.
Над городом простая, белесая, в распатлаченных космах облаков стояла ночь.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Днепрӑн сӗвек ҫыранӗсемпе сӑрчӗсем тӗлӗнчи тӳпе ҫутӑ кӑвак, хӗрлӗ тата тӗксӗм сарӑ тӗссемпе пайӑркаланса ҫивӗтленнӗ те, тавра курӑм аялӑшӗнче мӗн пурри йӑлтах черченкӗллӗн курӑнса тӑрать, йӗппе чикнӗ евӗр куҫа чӗпӗтсе ыраттарать.
За покатым свалом Днепра небо крашено лазурью, киноварью, ржавой позолотой, каждый штрих на горизонте так неосязаемо воздушен, что больно касаться взглядом.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн нимӗнле савӑнӑҫсӑр тӗксӗм сӑн-пичӗ ҫине канӑҫсӑрлӑхпа яланхи кичемлӗхӗн сивлек палли йӗр хывса хӑварнӑ.
На его будничном, хмуром лице озабоченность сливалась с обычной скукой.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лере ав, юнпа пӗвеннӗ Белорусси тӗлӗнче, хурлӑхлӑ куҫҫульпе ҫӑвӑнакан тӗксӗм ҫӑлтӑрсем чӳхенсе ҫуталаҫҫӗ.
А над намокшей в крови Беларусью скорбно слезились звезды.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркуловӑн тӗксӗм сарӑрах ҫутӑпа хӗмленсе йӑлкӑшакан хӑмӑр куҫӗсем хаваслӑн мӑчлатма тытӑнчӗҫ; вӑл ҫавӑнтах ура ҫине сиксе тӑчӗ те атӑ сӑмсине купӑс ҫеммипе килӗшӳллӗн тӑпӑртаттарса илчӗ, унтан урипе хыттӑн тапса, ҫӑмӑллӑн та меллӗн, кӗлеткине пружина пек ухӑнтарса, кукленсе ташлама пуҫларӗ.
У Меркулова в коричневых, крапленных желтой искрой глазах замигали веселые светлячки; он вскочил на ноги, улавливая такт, носком сапога посыпал мельчайшее просо дроби и, вдруг топнув, легко, пружинисто, кругло пошел на присядку.

Ҫӳлте, ҫумӑр пӗлӗчӗсем ишсе ҫӳренӗ ҫӗрте, ҫил тачка пӗлӗтсене майӗпен ҫеҫ тӗрткелесе хӗвеланӑҫне хӑвалать; хутор таврашӗнче, Дон шывӗн тӗксӗм симӗс тӳремлӗхӗпе ҫаралса юлнӑ вӑрмансем ҫинче вара вӑл ҫӳҫепе тирек йывӑҫҫисен тӑррисене ава-ава каять, Дон шарлакне айӑн-ҫийен ҫавӑрттарса пӑтратать, хутор урамӗсем тӑрӑх сарӑхнӑ ҫулҫӑсен вӗлтӗркке кӗтӗвӗсене хӑвалать.
Там, вверху, тихий ветерок лишь слегка подталкивал тучи, сплавляя их на запад, а над хутором, над темнозеленой равниной Дона, над голыми лесами бил он мощными струями, гнул вершины верб и тополей, взрыхлял Дон, гнал по улицам табуны рыжих листьев.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чубатый, хӑйӗн котелокӗ умӗнче пӗшкӗнсе, сӑмсине нӑшӑклаттарса илчӗ те питне-куҫне йӳҫҫӗн чалӑштарса хучӗ; ӑна кура Кошевой та, сӑмса ҫунаттисене сиклентерсе, тӗксӗм пит-куҫне пӗркелентерчӗ.
Чубатый, нагнувшись над своим котелком, ворочал ноздрями, кривился, и, невольно подражая ему, так же двигал ноздрями, морщил тусклое лицо Кошевой.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах тутлӑ ыйхӑ ӑна ҫавӑнтах ӳсӗртсе ярса анкӑ-минкӗлентерчӗ; вӑл мӗнле выртнӑ ҫаплах мелсӗррӗн тӗлӗрсе кайрӗ те тӗлӗкре вӗри ҫил ҫунтарса янӑ вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑван ҫеҫен хире, тип курӑкӑн хӑмӑр кӑвак тӗслӗ ҫӑра тӗмӗсене, тӗпӗкленсе ӳсекен тӗксӗм сенкер чӑпар тӗмӗсем хушшинче таканламан лаша йӗрӗсем выртнине курчӗ…
Но сон опьянил его; он уснул в той неловкой позе, которую принял лежа, и во сне видел бескрайную выжженную суховеем степь, розовато-лиловые заросли бессмертника, меж чубатым сиреневым чеборцом следы некованых конских копыт…

Инҫетри ҫутӑ пайӑркисем тӗксӗм тӳпере уйрӑмах уҫҫӑн тӗрленсе эрешленнӗ сивӗ каҫсенчен пӗринче Григорий Мелехов ҫӗр пӳртрен тухрӗ те, окопсен хыҫӗнчи вӑрмана кӗрсе, ирӗклӗн сывлакан ырӑ шӑршӑллӑ ҫӗр ҫине канма выртрӗ.
В одну из морозных ночей, когда далекие отсветы особенно ярко мережили небо, Григорий Мелехов вышел из землянки, по ходу сообщения пробрался в лес и прилег на просторной духовитой земле.

Хӑмӑр кӑвак тӗс ҫапнӑ тӳпене каҫсерен прожектор ҫутӑсем урлӑ-пирлӗ таткаласа ҫураҫҫӗ, ҫине-ҫинех тӗксӗм асамат ҫутипе ялтӑртатса ҫиҫеҫҫӗ, пӗр-пӗрне куҫ хӗсмелле выляҫҫӗ, ҫав вырӑнтан вӑрҫӑ вут-хӗмӗпе унӑн авкаланса явӑнакан ҫулӑмне сӑнакан ҫынсен чунӗсене акӑш-макӑш шиклентерсе пӑлхатаҫҫӗ.
По ночам далекое фиолетовое небо кромсали отсветы прожекторных лучей, они сияли радужно-тусклыми зарницами, перемигивались, заражали необъяснимой тревогой тех, кто отсюда наблюдал за вспышками и заревами войны.

Тарпа йӗпенсе нӳрелнӗ сарӑрах тӗксӗм ҫӳҫӗ куҫӗ ҫине усӑнса аннӑ.
Над глазами низко свисали прямые, мокрые от пота темнорусые волосы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ракета тӗксӗм чаршавлӑ пӗлӗте йӑм хӗрлӗ тӗспе капӑрлатса эрешлентерчӗ; унӑн ҫутинче Валет салтаксем халӗ пылчӑкран йӗрӗнмесӗр ҫӗр ҫумне хӳтлӗх шыраса лӑпчӑннине, тӗмсемпе йывӑҫсем хушшипе кӑткӑсем пек шуса иртнине курчӗ.
Ракета вскинула алое зарево; при свете его Валет видел, как солдаты муравьями ползли меж кустов и деревьев, уже не брезгая грязной землей, а прижимаясь к ней, ища защиты.

Ула-чӑла тӗрӗллӗ катӑк уйӑх сасартӑк ҫумӑр пӗлӗчӗсен тӳпине чӑмса тухрӗ те, шупка сарӑ питне йӑлкӑштарса, хумлӑн-хумлӑн юхса выртакан пӗлӗт хушшинче пӗр вӑхӑт карас пулӑ майлӑ ярӑнса ишрӗ; унтан, уҫӑ вырӑна йӑраланса тухса, хӑйӗн тӗксӗм ҫутине сапса ячӗ.
Ущербленный пятнистый месяц вдруг выплеснулся из-за гребня тучи, несколько секунд, блестя желтой чешуей, нырял, как карась, в текучих тучевых волнах и, выбравшись на чистое, полил вниз сумеречный свет.

Унӑн татӑк пӗркӗҫлӗ шинелӗ ҫурӑмӗ ҫинелле хӑмпӑчланса хӑпарнӑ та, тӗреклӗ шӑнӑрлӑ пӗҫҫисене витсе тӑрайсан тӗксӗм симӗс шӑлаварӗпе тӗпӗ хӑрах еннелле чалӑшнӑ кӗске хром атти ҫаплах курӑнса выртаҫҫӗ.
На спине горбом бугрилась шинель с оторванным хлястиком, обнажая сильные, напружиненные мускулами ноги в брюках цвета хаки и коротких хромовых сапогах, с покривленными на сторону каблуками.

Местечкӑн тепӗр вӗҫӗнче вӑл чылайччен пушӑ тӑкӑрлӑк тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, кашни чухӑн кил-ҫуртӑн тӗксӗм мӗлкисене сӑнаса пӑхрӗ.
На противоположном краю местечка Бунчук долго ходил по пустому переулку, засматривая в ворота, изучающе разглядывая форму каждого бедного домишка.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий ӑҫта та пулин сарай ҫывӑхнерех пырса тӑрать, кӗрхи сивӗ каҫӑн тӗксӗм ытамне тинкерсе сӑнать, ҫав хушӑрах хӑйӗн куҫӗ те куҫҫульпе тулнине, куҫ хупаххисенче темскер ҫивӗччӗн те ачашшӑн чике-чике килнине туять.
Листницкий стоял где-нибудь неподалеку от сарая, вглядывался в осеннюю хмарь вечера и ощущал, что глаза его увлажняются слезой, остро и сладко режет веки.

Шурӑ хут листи ҫинчен Бунчукӑн яланах типпӗн, ирӗксӗртен тенӗ пек ҫеҫ кулкалакан тӗксӗм сӑн-пичӗ пӑхать.
Лицо Бунчука, перерезанное обычной для него скупой, словно вынужденной улыбкой, смотрело с белого квадрата бумаги.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лайӑх шӗвӗртнӗ ҫинҫе вӗҫлӗ кӑранташ хут ҫине тӗксӗм мӗлкесем тӗрлесе чупать.
Тонко очиненный карандаш стлал дымчатые тени.

Унӑн пысӑк та тӗксӗм сӑн-пичӗ тӑрӑх ҫавнашкал ҫемҫе кулӑ шӑвӑнса иртни пачах тӗлӗнмелле пулса тухрӗ.
Странно было видеть улыбку на крупном угрюмом лице.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика