Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрача сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрача (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урине ним те тӑхӑнман хӗрача ҫеҫпӗл чечекӗсенчен ҫыхӑ тунӑ та утма ҫулпа утса пырать:

Босоногая девочка пробиралась тропинкой с пучком подснежников в руке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗрача илемлӗ те ҫинҫе, анчах пӳрнесемсӗр аллисене чӑмӑртанӑ пек туса кӑтартрӗ.

 — Девочка пыталась сжать тонкие выразительные руки без пальцев.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ку тата лайӑхрах, — пӳлчӗ ӑна хӗрача.

— Это как раз очень хорошо, — перебила его девочка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эпир сире пӗлетпӗр, Воропаев юлташ — пуҫларӗ калаҫма кӑвак куҫлӑ хӗрача, — сирӗн ҫинчен пире нумай каласа пачӗҫ.

— Мы уже знаем вас, товарищ Воропаев, — первой начала девочка с синими глазами, — о вас нам много рассказывали.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унтан пӗр икӗ утӑмра, пӳрнесӗр аллипе чавсаланса, пӗр вунвиҫӗ е вунтӑватӑ ҫулалла ҫитнӗ хӗрача выртать; куҫӗсем унӑн, сӑрласа ӳкернӗ пекех, ҫутӑ кӑвак тӗслӗ, сӑн-пичӗ ҫинҫе те ӑслӑ, ҫӳҫӗ тӗксӗм хӑмӑр.

В двух шагах от него, опершись на руку, лишенную пальцев, лежала девочка лет тринадцати или четырнадцати с ярко-синими, точно нарисованными, глазами и тонким мыслящим личиком, обрамленным темно-каштановыми волосами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗрача хыҫҫӑн пӗр вунвиҫҫелле ҫитнӗ хӑрах алӑсӑр ача ташласа пырать.

За девушкой приплясывал мальчуган лет тринадцати, без правой руки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Колоннӑна хӗрача ертсе пырать.

Колонну вела девушка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ӗнтӗ вунҫиччӗре пулин те, вӑл хӗрача пек курӑнать, унӑн мӗнпур сӑнарӗ казачкӑна аса илтерет, ҫав сӑнар казачкӑсен мӗн ачаран пуҫласа сӗм ватӑлса ҫитичченех нимӗн те улшӑнмасть.

И, хотя еще выглядела девочкой, несмотря на свои семнадцать лет, весь ее внешний облик был таким, какой без изменений присущ казачке сызмальства до глубокой старости.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унпа юнашар, вӑл та лаша ҫинче — черкеска тӑхӑннӑ, пӑшаллӑ хӗрача.

Рядом с ним — тоже на коне — сутулая девушка, одетая в черкеску и при оружии.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Типшӗм кӗлеткипе мӑнкӑмӑллӑн авкаланса, хӗрача клубалла чупрӗ.

И, гордо вильнув сухим корпусом, девочка побежала в клуб.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Урамра Рыбин курӑнмарӗ ӗнтӗ, ун вырӑнне вӑрӑм пальто тӑхӑннӑ ҫӳллӗ ҫын утса пычӗ, хӗрача чупса иртрӗ.

В улице уже не видно было Рыбина, шел какой-то высокий человек в длинном пальто, бежала девочка.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эпӗ паҫӑр хӗрача умӗнче юриех вӑл пушӑ тесе каларӑм — ҫук, пушӑ мар вӑл!

— Я давеча при девчонке нарочно сказал, что пустой он, — нет, он не пустой!

XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫакӑнта, — терӗ хӗрача.

— Сюда! — сказала девочка.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Урамра, нӳрӗ ҫӗр ҫийӗн хӑвӑрт ҫатлаттарса пырса, хӗрача пӗрмай калаҫрӗ:

На улице, быстро шлепая босыми ногами по влажной земле, девочка говорила:

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ӑна Тиньковӑра ҫыхаҫҫӗ, Дарьинӑра, анчах пирӗн патра — ҫук! — ӑнлантарса пачӗ хӗрача.

Это в Тинькове плетут, в Дарьиной, а у нас — нет! — объяснила девочка.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Кунта ҫӗр выртатӑр-и? — ыйтрӗ хӗрача.

— Здесь ночуете? — спросила девочка.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗрача сӗтел патнелле пырса, пӑшӑрханса, анчах хуллен каласа пама тытӑнчӗ:

Девочка подошла к столу, возбужденно, но негромко рассказывая:

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӳлӗме хӗрача кӗчӗ те алӑк патӗнче чарӑнса тӑрса: — Ӑшаланӑ ҫӑмартине илсе килес-и? — тесе ыйтрӗ.

Вошла девочка и, остановясь у двери, спросила: — Яичницу принести?

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗрача та урамалла пӑхса илчӗ те, алӑка хыттӑн хупса, пӳлӗмрен чупса тухса кайрӗ.

Девочка тоже взглянула на улицу и убежала из комнаты, громко хлопнув дверью.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эпӗ пӗлместӗп! — терӗ хӗрача тепӗр хут.

— Я не знаю! — повторила девочка.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех