Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытнӑ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫӗ ҫинче унӑн кӗмӗл пулӑпа илемлетнӗ шлем; пӗр аллипе пысӑк мар питлӗхне тытнӑ, тепринпе кӗске те сарлака хӗҫ тытнӑ.

В одной руке он держал небольшой щит, а в другой — широкий и короткий меч, на голове у него был шлем, увенчанный серебряной рыбой.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Катон саккӑрта чухнех-ха, Итали хулисем Рима хирӗҫ вӑрҫӑ хус-катнӑ вӑхӑтра, италиксен пуҫлӑхӗсенчен пӗри Марк Помпедий Силон, ӑна Друз тетӗшӗ килӗнче тытнӑ тет те, кантӑк умне тӑратса, вӑл аслашшӗнчен италиксен хулисене пулӑшу ыйтмасть-тӑк, чӳрече витӗр урама чул ҫине ывӑтап, тесе тискеррӗн хӑратнӑ, тет; анчах Помпедий ачана тем пек силлесен те, темӗн пек хӑратсан та, лешӗ хӑранине те, килӗшнине те пӗр сӑмахпа та палӑртман, тет.

Рассказывали, что, когда ему было еще только восемь лет, Марк Помпедий Силон, один из военачальников во время войны италийских городов против Рима, явился в дом дяди мальчика, Друза, схватил Катона и поднес к окну, угрожая выбросить на мостовую, если он откажется просить дядю за итальянцев, Помпедий тряс его и грозил, но ничего не добился: тот не проронил ни слова, не сделал ни одного движения, ничем не выразил согласия или страха.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах Альпы урлӑ каҫма йывӑр пулнӑ пирки, Спартак хӑйӗн ҫулне улӑштарнӑ: Сицилие каҫма тӑрӑшнӑ; кунта ӗҫ ӑнман хыҫҫӑн, Брундизий порчӗ урлӑ Грецие каҫма шут тытнӑ.

Куҫарса пулӑш

Умсӑмах // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 5–9 с.

Ҫак тӑвайкки ҫинчен кӗрт ӑшӗнче упа ахлатса ларнӑ, аллипе юра пысӑккӑн ывӑҫла-ывӑҫла пуҫӗ ҫине тытнӑ.

На этом скате сидел медведь и, охая, брал в лапы большие комья снега и прикладывал их к голове.

Гассанпа упа // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Джонни пурнӑҫӗнче темиҫе паллӑ япала пулса иртнӗ: пӗрре амӑшӗ ӑна Калифорни сливине илсе панӑ, унсӑр пуҫне вӑл тата икӗ паллӑ вӑхӑта асӗнче тытнӑ, амӑшӗ ун валли тӳсе тунӑ апат икӗ хут пӗҫернӗ иккен.

В жизни его насчитывалось несколько важных событий. Однажды мать купила немного калифорнийского чернослива. Два раза она делала заварной крем.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Киш хӑйне питӗ лӑпкӑн тытнӑ.

Но Киш держался совершенно спокойно.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Кирек мӗнле пулсан та Кишӑн сунарти ӗҫӗ ӑнӑҫсах пынӑ-ха, ӑстах мар сунарҫӑсем те час-часах Киш тытнӑ упасене ҫеҫ яла турттарса пурӑннӑ.

Так или иначе, но его успехи продолжались, и менее удачливые охотники были постоянно заняты доставкой его добычи.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Тепре сунара кайсан вӑл ҫитӗннӗ упана тытнӑ, унтан аҫа упапа амине тытса вӗлернӗ.

Во вторую свою охоту он убил молодого медведя — почти взрослого; а в следующий раз — громадного самца и медведицу.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑтанмалла таврӑнман вӑл, унӑн хулпуҫҫине хӑй тытнӑ упа какайӗ авӑнтарса пынӑ.

И шел он, далеко не смущенный; он нес на плечах свежее мясо убитого зверя, и поступь его была торжественна, а слова звучали гордо.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Хӗрсе кайнӑ вӑхӑтра вӑл упапа алла-аллӑнах тытӑҫнӑ пулнӑ, лешӗ унӑн аяк пӗрчине хуҫса пӗтернӗ, ҫапах та упана тытнӑ вӑл, ҫавӑн ашӗпе вара халӑха вилӗмрен ҫӑлса хӑварнӑ.

Он вступил с медведем в рукопашную, и тот смял его под себя; зверь был очень жирный, и народ был спасен.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Хайхи шыв ҫулӗ пуррине малтанах пӗлнӗ пулсан вӑл, ӑна чулпа питӗрсе хунӑ пулӗччӗ, пуллине те тытнӑ пулӗччӗ.

Если б он заметил эту щель раньше, он с самого начала заложил бы ее камнем, и рыба досталась бы ему.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Халӑх хушшинче темиҫе ҫул пурӑнса тӳснӗ хыҫҫӑн тата ӗҫхалӑхӗн терчӗсемпе ӗмӗчӗсене лайӑх пӗлсе ҫитнӗ хыҫҫӑн, Джек Лондон хӑй курнине кӗнекере ҫырса кӑтартма шут тытнӑ.

Прожив несколько лет среди народа и хорошо узнав страдания и мечты трудового народа, Джек Лондон решил описать свое видение в книге.

Джек Лондон // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 3–4 с.

1896 ҫул пуҫламӑшӗнче Аляска ҫурутравӗнче ылттӑн тӑпри тупнӑ хыҫҫӑн, телей шыракансен ушкӑнӗпе пӗрле Джек Лондон та «ылттӑн ҫӗршывне» ҫул тытнӑ.

В начале 1896 года, после того как на полуострове Аляски была найдена золотая руда, Джек Лондон вместе с группой ищущих счастья направился в «страну золота».

Джек Лондон // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 3–4 с.

Лось пальто ҫаннисенче аллисене ҫатӑрласа тытнӑ, пуҫне уснӑ та шӑлӗсемпе шаклаттаркалать.

Лось, сжав руки в рукавах пальто, опустив голову, постукивал зубами.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось унӑн ӗнси ҫинче ҫӳллӗ ҫӗкленнӗ, кӗл тӗслӗ ҫӳҫне ачашшӑн тӗсет, ӑна аллисенчен тытнӑ.

Лось с нежностью глядел на её пепельные, высоко поднятые на затылке волосы, держал её руки.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ вӑл темиҫе хутчен Талцетл терӗ те — чӑмӑрӗпе хӗстерсе тытнӑ хут тӗркиллӗ аллине ҫӗҫӗпе чикнӗн сулса ячӗ.

Вот, он повторил несколько раз, — Талцетл, — и опустил, как бы поражая ножом, руку со стиснутым в кулаке свитком.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав халӑх пулӑ тытнӑ, ӑна ҫӗр айне антарнӑ та тӑварлӑ кӳлӗсенче купаланӑ.

Население ловило рыбу и уносило её под землю, сваливало в солёные озёра.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марсиан халатне мӑйӗ тӗлӗнче тытнӑ та ларать.

Марсианин сидел, придерживая халат у шеи.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн карланки чӗтрет, кӑкӑрӗ талтлата-талтлата ҫӗкленет, пӳрнисем утиял хӗрринчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Горло у неё дрожит, грудь поднимается толчками, пальцы вцепились в край одеяла.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Палӑртма кӑмӑллӑ: Елчӗкри канупа культурӑпа кану паркӗнче унччен лав тытнӑ хресчен скульптурине лартнӑ.

Стоит отметить, что в парке отдыха и культуры в Яльчиках ранее была установлена скульптура крестьянина, управляющего возом.

Елчӗк паркӗнче — ҫӗнӗ скульптурӑсем // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/29214.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех