Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темскер сăмах пирĕн базăра пур.
темскер (тĕпĕ: темскер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫулӑн икӗ енӗпе вӑрман шӑппӑн ларать, вӑл та темскер итлет тейӗн.

Лес по обочинам дороги стоял молчаливый, точно тоже к чему-то прислушиваясь.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Фельдфебель, лайӑхрах курас тесе, платформа буферӗ ҫине хӑпарса кайрӗ те пысӑк та сарлака кӗлеткине тӳремӗн тытрӗ, темскер йынӑшса илсе самӑр пӗҫҫисене ҫатлаттарса ҫапрӗ.

Чтобы лучше видеть, фельдфебель забрался на буфер платформы и, выпрямившись во весь свой громадный рост, с восторженным визгом гулко хлопнул себя ладонями по жирным ляжкам.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чӗрине темскер хӗсет.

Сердце давила тупая боль.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Темскер хӑямачӗ хатӗрлесе хунӑ-ха тата…

Но кто знает, какую шутку они ещё выкинут?

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Пӑхатпӑр — темскер вӗҫсе кӗнӗ те анса ларма вырӑн шыракан вертолёт евӗр ҫаврӑнкалать.

Смотрим — что-то залетело в дом и кружит, выписывает круги, будто вертолёт, который ищет место для посадки.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Темскер ӳт ҫатӑртатать ман… сӑтӑрттартӑм пулас.

Что-то кожу пощипывает… потерлась, должно быть.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл вӑрӑммӑн ятлаҫса кайрӗ, унтан пурне те ахӑрттарса темскер калама тытӑнчӗ.

Он длинно выругался и под общий хохот стал что-то говорить.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кошелев затворпа темскер иккӗлентермелле вӑрах аппаланчӗ, васкамарӗ.

Кошелев что-то подозрительно долго возился с затвором, медлил.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Темскер ку вутлӑ хӗн-хупӑр майлӑ…

— Похоже, что антонов огонь прикинулся…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑхӑр юланут таҫта инҫетре пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса тӑнӑ; темскер калаҫкаласа илчӗҫ пулмалла та, кӗҫех каялла ҫаврӑнса кайрӗҫ.

Девять всадников вдалеке съехались вместе, о чем-то, видимо, посовещались, а потом повернули обратно.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тата темскер памалла мар-и сана, ватӑ эсрел? — ыйтрӗ Кошелев.

— А того-сего не хочешь в зубы, старый черт? — спросил Кошелев.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Капарина ӑҫта чикрӗр? — ыйтрӗ Григарий, ҫӗрле темскер пулса иртнине уҫӑмсӑррӑн тавҫӑрса.

— Капарина куда дели? — спросил Григорий, смутно догадываясь о том, что произошло ночью.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сирӗнтен, вӗреннӗ ҫынсенчен, темскер те кӗтме пулать…

От вас, от ученых людей, всего можно ждать…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Темскер шикленекен пулса кайнӑ эсӗ, Мелехов, кӗҫех кашни тӗмескене курсан аякран пӑрӑнса иртме, ак ҫапла кукӑр тума пуҫлатӑн! —

Что-то ты, Мелехов, трусоват стал, скоро все кусты будешь объезжать, вон какой крюк будешь делать! —

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсем вилнӗ ҫын таврашӗнче темскер мӑштӑртатаҫҫӗ.

Они что-то делали возле мертвого.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн пыр шӑтӑкӗнче темскер лӑкӑртатса илчӗ, ҫӑварӗн сулахай кӗтессинчен янаххи ҫине юн йӑрласа юхса анчӗ.

В горле его что-то заклокотало, из левого угла рта потекла на подбородок тоненькая струйка крови.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ курницӑра ҫывӑрать-ха, хӑнӑхманнипе-и, темскер чирлерӗ кӑштах: ара, кашни кун ир пуҫласа каҫчен ҫул ҫинче те.

Он зараз спит в горнице, что-то прихворнул, должно, с непривычки: переходы делаем большие.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья ҫил шавланӑ сасӑ хушшинче темскер тӑнласшӑн пулчӗ, анчах ним те илтмерӗ.

Аксинья пыталась услышать что-нибудь сквозь шум ветра, но ничего не услышала.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн Аксиньйӑна йӑпатма та, вӑл вӑй пӗтсе килнӗ пек темскер ҫыхӑнусӑр чӗвӗлтетнӗ сӑмахсене итлесе тӑма та вӑхӑчӗ пулмарӗ.

Ему некогда было утешать и слушать беспомощный, несвязный лепет Аксиньи.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ манпа темскер ӳкӗтленӗ пек калаҫатӑн, — терӗ кулкаласа Григорий.

— Ты меня вроде как уговариваешь, — улыбаясь, сказал Григорий.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех