Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арторикс пулмарӗ кунта, мӗншӗн тесен, Спартак ыйтнӑ тӑрӑх, Валерия ӑна Кумӑра юлма хушрӗ.

За исключением Арторикса, которому по просьбе Спартака Валерия приказала остаться в Кумах.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Шавлакансем лӑплансан, Лепид ура ҫине тӑчӗ те: — Сенатор-аттесем, — терӗ, — паян манӑн шухӑшӑмсем хамӑн юлташӑм Катулл каланинчен уйрӑмрах пулнӑшӑн кулянатӑп, питех те кулянатӑп, мӗншӗн тесен эпӗ Катулӑн паттӑрлӑхӗпе ырӑ кӑмӑлне пуринчен малтан хисеплетӗп; анчах мана ҫапла туйӑнать: хӑйӗн сӑмахне вӑл государство интересӗ хушнӑ тӑрӑх мар сӗнет, пирӗн тӑван ҫӗршывӑн хисеплӗхне шута илсе те мар, ырӑ чӗрипе каланӑ сӑмахӗ те пулмарӗ унӑн, пирӗн умма вӑл сиенлӗ те тӗрӗс мар сӗнӳ кӑларса тӑратрӗ.

Когда шум утих, Лепид и произнес следующее: — Я сожалею, горько сожалею, о, отцы-сенаторы, о том, что должен сегодня разойтись в мнениях с моим знаменитым коллегой Катулом, в котором я первый признаю и ценю доблесть и благородство души; но мне кажется, что лишь под влиянием благородного своего сердца, а не в интересах государства и не ради чести нашего отечества он внес предложение не только неуместное, но вредное и несправедливое.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Юлашки хут чуптума пулмарӗ

Не мог принять последний твой поцелуй.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хаҫат ҫине анчах ик-виҫ йӗрке ҫаптарса хурӗҫ: пирӗн вилни, аманни нумай пулмарӗ, аманни ҫавӑн чухлӗ; тата ҫамрӑк салтак Иванов вилчӗ, тейӗҫ.

Только в газетах останется несколько строк, что, мол, потери наши незначительны: ранено столько-то; убит рядовой из вольноопределяющихся Иванов.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ман кӑкӑрӑмран кичем, хӑрушӑ хурлӑхлӑ сасӑсем тухса кайрӗҫ, анчах хирӗҫ чӗнекен никам та пулмарӗ.

Дикие, безумные хриплые вопли вырываются из моей груди, и нет на них ответа.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Пулмарӗ иккен «Хисеп хутне» кӑтартасси.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Анненни пек пулмарӗ те ӗнтӗ — хырӑм выҫҫине ирттерӗ-ха.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Костя, экспедицие каяс шухӑшпа, ҫав обществӑна ҫырӑнас тенӗччӗ, анчах унта ҫырӑнма малтан истори енӗпе пӗр ӗҫ ҫырмалла, Костя вара ҫырасшӑн пулмарӗ.

Костя подумывал было вступить в это общество, чтобы ехать в экспедицию, но для этого нужно было написать историческую работу, а писать Костя не захотел.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл матрос-ҫке, пӑрахут ҫинче ӗҫлеме е тинӗсре ҫӳреме те пултарнӑ, анчах мана хӑварас мар тесе, апла тӑвасшӑн пулмарӗ.

Он же матрос, мог на пароход или на море, а он не захотел, чтобы меня не оставлять.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Амӑшӗ итлесшӗн те пулмарӗ:

Мама и слушать не захотела:

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах Хӗветӗр килӗнче пулмарӗ, вӑл ӗнерех ашшӗпе пӗрле Остера пулла кайнӑ.

Но друга Федора нет, он еще вчера уехал с отцом в Остер, на рыбалку.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫаван май ӑна туллин хаклама вӑхӑт ҫителӗклӗ пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрнара кайса килни: курни-илтни // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5669-%D0%92% ... D0%B8.html

Спартак ҫав укҫана тав туса илчӗ; Катилина укҫине каялла илесшӗн те пулмарӗ, анчах Спартак ӑна каялла тавӑрма пулчӗ.

Спартак с признательностью принял эти деньги, обещав Катилине вернуть их, хотя Каталина и не хотел принимать долг.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Каҫхи апат начар пулмарӗ, эрехӗ те ытлашшипех пулчӗ.

Ужин удался, вина было вволю.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пурте пӗтрӗ, нимӗн те пулмарӗ.

Все, ничего не случилось.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Нимӗнле взрыв та пулмарӗ.

И никакого взрыва не произошло.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Хӗрхенесси пулмарӗ унӑн сассинче.

Но в голосе его не было горечи.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вӑл, вилме тӑрсан та, вилесшӗн пулмарӗ.

Даже умирая, он не покорялся смерти.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Шывран каялла тухсан вара, шывӗ питӗ пӑтранчӑк пирки, пулӑ таврашӗ курма май пулмарӗ.

Он так замутил воду, что рыбку нельзя было разглядеть, и ему пришлось дожидаться, пока муть осядет на дно.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

«Ҫыракан ҫынӑн» тутисем кулас килнипе чӗтреме тытӑнчӗҫ, анчах вӑл пулмарӗ.

Губы «писучего человека» задрожали мелкой смешливой дрожью, но он удержался от смеха.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех